Cash Greeks και Έλληνες κορόιδα…

Το να βγάζει κανείς χρήματα δεν είναι έγκλημα. Το αντίθετο μάλιστα. Όμως, υπάρχουν και κανόνες που πρέπει να γίνονται σεβαστοί, διαφορετικά η όλη «άσκηση» απλώς δεν έχει νόημα.

Δημοσιεύθηκε: 21 Απριλίου 2010 - 07:52

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Το να βγάζει κανείς χρήματα δεν είναι έγκλημα.

Το αντίθετο μάλιστα.

Είναι ένδειξη επιτυχίας στον αγώνα που όλοι δίνουμε για επιβίωση και καλυτέρευση των όρων διαβίωσης ημών και των οικογενειών μας.

Όμως, υπάρχουν και κανόνες.

Κανόνες που πρέπει να γίνονται σεβαστοί, διαφορετικά η όλη «άσκηση» απλώς δεν έχει νόημα.

Εάν όντως αληθεύουν οι πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας πρόσφατα, ότι καταθέσεις συνολικά 12 δισ. ευρώ «μετακόμισαν» στην Ε.Ε. ή σε τρίτες χώρες και μάλιστα πως μεγάλο μέρος τους «αξιοποιήθηκε» για την αγορά ακινήτων κυρίως στο Λονδίνο, όπου πλέον οι Έλληνες είναι γνωστοί ως «cash Greeks», επειδή πληρώνουν με μετρητά, τι εμποδίζει τις ελληνικές φορολογικές Αρχές να ενδιαφερθούν για το γεγονός αυτό;

Ποιο εμπόδιο στέκεται στον δρόμο του φίλτατου κ. Δ. Γεωργακόπουλου, ή όποιου άλλου στο υπουργείο Οικονομικών, και δεν του επιτρέπει να υποβάλει μια στοιχειώδη ερώτηση στις αρμόδιες βρετανικές Αρχές σχετικά με την ταυτότητα των Ελλήνων αγοραστών ακινήτων στο Ηνωμένο Βασίλειο, κατά το τελευταίο τρίμηνο;

Το βρετανικό «Land Registry» (διάβαζε: το Κτηματολόγιο που η Ελλάδα ουδέποτε απέκτησε) έχει όλα τα στοιχεία και σε περιπτώσεις «ξεπλύματος χρήματος» θα ήταν κάτι περισσότερο από πρόθυμο να τα παραδώσει.

Ποιο εμπόδιο στέκεται στον δρόμο του και δεν ρωτά την Τράπεζα της Ελλάδος σχετικά με την ταυτότητα όσων εξήγαγαν τα κεφάλαια αυτά και, τέλος, τι τον εμποδίζει να κάνει φορολογικούς ελέγχους με βάθος δεκαετίας επί των συγκεκριμένων προσώπων;

Είναι δύσκολο; Το δοκίμασε και δεν τα κατάφερε;

Αν είναι έτσι, γιατί δεν δοκιμάζει τότε το υπουργείο Οικονομικών την «τύχη» του με τις εταιρίες off-shore; Τις περίφημες υπεράκτιες εταιρίες, για τις οποίες θα ήταν χρήσιμο ίσως να γνωρίζει τον τελικό ιδιοκτήτη (στα ελληνικά… final beneficiary).

Είναι εύκολο, φίλτατοι, να «αρμέγεις» πάντα το πειθήνιο θύμα. Το κορόιδο.

Να ζητάς περισσότερους φόρους από τον μισθωτό ή τον συνταξιούχο που δεν μπορούν να κρύψουν ούτε ευρώ από τα ετήσια εισοδήματά τους.

Εάν όμως δεν υπάρξει πραγματική προσπάθεια πάταξης της φοροδιαφυγής, εάν δεν συλληφθούν όσοι θεωρούν ότι είναι «καλύτεροι» των υπολοίπων, περί Δικαίου αίσθηση δεν θα υπάρξει.

Και όλοι γνωρίζουμε τι συμβαίνει στην περίπτωση αυτή…

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.