Δεν γίνεται παιγνίδι δίχως παίκτες

Μαύρο δάκρυ ρίχνουν οι χρηματιστές, οι εισηγμένοι και τα τμήματα αναλύσεων των τραπεζών. ”Δεν δικαιολογείται περαιτέρω πτώση”, μας λένε. Μάλλον αγνοούν έναν βασικό κανόνα: Για να εξελιχθεί ένα παίγνιο είναι απαραίτητη η συμμετοχή παικτών.

Δημοσιεύθηκε: 23 Ιουνίου 2004 - 09:00

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Μαύρο δάκρυ ρίχνουν οι χρηματιστές, οι εισηγμένοι και τα τμήματα αναλύσεων των τραπεζών. ”Δεν δικαιολογείται περαιτέρω πτώση”, μας λένε.

Μάλλον αγνοούν έναν βασικό κανόνα: Για να εξελιχθεί ένα παίγνιο είναι απαραίτητη η συμμετοχή παικτών. Τώρα μπορούν, επιτέλους, να παίζουν μεταξύ τους πασίτσες σ’ ένα άδειο γήπεδο. Αυτοί δεν το θέλησαν;

Εμείς το λέγαμε και το ξαναλέγαμε ότι θα φτάναμε σ’ αυτό το σημείο. Αυτοί δεν το πίστευαν. Επειδή έχουν μία υπεροπτική άποψη για τους ιδιώτες επενδυτές.

Επειδή νομίζουν ότι μπορούν να δίνουν απανωτά σκαμπίλια στην αγορά και να παίρνουν μονίμως συγχωροχάρτι. Επειδή τα δικά τους συμφέροντα αρχίζουν και τελειώνουν στα commissions. Επειδή δεν έχουν όραμα για την αγορά.

Τώρα διαμαρτύρονται. Κι ο λόγος είναι προφανής. Δίχως τον κόσμο δεν υπάρχει αγορά και commissions. Έτσι απλά.

Τι νόημα έχει αν οι τράπεζες ελέγχουν το 70% ή το 90% της Σοφοκλέους, αν η Σοφοκλέους είναι αυτή που είναι; Την ώρα που έπρεπε δεν μπήκαν καν στον κόπο να απαντήσουν στο ερώτημα: ”Τι θέλουμε; Το 30% μιας ζωντανής αγοράς ή το 100% του τίποτα;”.

Τι νόημα έχει να διατηρεί κάποιος μετοχές εισηγμένες στο χρηματιστήριο, όταν ο ίδιος ή κάποιος άλλος μέτοχος θα πρέπει να περιμένει στην ουρά για να πουλήσει λίγες μετοχές;

Τι νόημα έχει για κάποιον χρηματιστή να διατηρεί το γραφείο του, όταν η δραστηριότητά του είναι μονίμως ζημιογόνος;

Υπάρχει μία ελπίδα. Τώρα που και αυτοί ακόμη, οι τόσο υπερόπτες, διαπίστωσαν το αδιέξοδο του πράγματος, να αποφασίσουν να αλλάξουν πολιτική. Οι επιχειρηματίες, οι χρηματιστές, οι τράπεζες.

Οι επιχειρηματίες να αρχίσουν να αντιμετωπίζουν τους υπόλοιπους μετόχους ως ισότιμους συνεταίρους. Οι χρηματιστές να προσφέρουν υπηρεσίες υψηλού επιπέδου στους πελάτες τους. Οι τράπεζες να αφήσουν χώρο και σε άλλους να αναπνεύσουν. Να μη θέλουν και την πίτα ολάκερη και τον σκύλο χορτάτο.

Αν θέλουν! Αν δεν θέλουν, μπορούν να συνεχίσουν να παίζουν με άδειες εξέδρες. Αλλά πιστεύουμε ότι δεν τους αρέσει πλέον αυτή η κατάσταση...

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.