Στο καζάνι της «ελληνικής συνταγής»…

Το να κερδίσουμε το σημερινό στοίχημα με τις αγορές είναι, προφανώς, σημαντικό. Σημαντικότερο όμως είναι να πείσουμε συνολικά. Κάτι που δεν έχουμε πετύχει με την «ελληνική συνταγή» μείωσης ελλειμμάτων.

Στο καζάνι της «ελληνικής συνταγής»…
Φίλτατοι, καλή σας ημέρα και εβδομάδα.


Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, η Ελλάδα θα κερδίσει το στοίχημα που βάζει σήμερα με τις αγορές.

Το αντίθετο, εξάλλου, θα ήταν αδιανόητο.

Το Σαββατοκύριακο «έπεσαν» τα τηλέφωνα και επικρατεί αισιοδοξία ότι το «βιβλίο» θα ανοίξει και θα κλείσει σύντομα και πως η έκδοση θα καλυφθεί, καταδεικνύοντας έτσι ότι μπορούμε να δανειστούμε ακόμη και όταν οι αγορές προεξοφλούν πως θα χρεοκοπήσουμε.

Αυτό ήταν τουλάχιστον το μήνυμα που έδιναν χθες «αρμόδια» χείλη.

Η υπόθεση όμως αυτή έχει προφανές κόστος.

Κόστος για εμάς, καθώς τα spreads βρίσκονται σε επίπεδα-ρεκόρ, κόστος για τους δανειστές μας, καθώς τα CDS για την ασφάλιση έναντι ενδεχόμενης αδυναμίας πληρωμών έχουν εκτοξευτεί, κόστος για το ίδιο το ευρώ, το οποίο υποχώρησε και συνεχίζει να κλυδωνίζεται εξαιτίας των ανησυχιών για την Ελλάδα, αλλά και κόστος για τα λοιπά μέλη της ευρωζώνης, μικρά ή μεγάλα, καθώς παρά τις επίσημες διαψεύσεις οι αγορές συνεχίζουν να ποντάρουν σε σενάρια «διάσωσης» για τη χώρα μας.

Όλα αυτά, βεβαίως, θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί.

Όχι μόνον εάν με ευθύνη προηγουμένων κυβερνήσεων δεν είχαμε φθάσει στα σημερινά χάλια, αλλά εάν η παρούσα είχε κατορθώσει να πείσει ότι θέλει και μπορεί να ανταποκριθεί στο ζητούμενο.

Στο νοικοκύρεμα των δημόσιων οικονομικών και στην εμπέδωση κλίματος εμπιστοσύνης στις διεθνείς αγορές για τις ικανότητες της ελληνικής οικονομίας.

Με άλλα λόγια, εάν δεν είχαμε παρουσιάσει τη δική μας, «ελληνική συνταγή» μείωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος, αλλά είχαμε ακούσει τα κελεύσματα των Βρυξελλών και της Φρανκφούρτης που καλούσαν για μείωση της τάξης του 15% στις αποδοχές του δημόσιου τομέα, για αύξηση του ΦΠΑ, για άμεσο άνοιγμα των αγορών και για τη λήψη όλων εκείνων των μέτρων που θα μείωναν σημαντικά το σκέλος των δαπανών και θα αύξαναν το σκέλος των εσόδων στον ελληνικό προϋπολογισμό.

Αντίστοιχα, θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί εάν τα στελέχη της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ συμπαρατάσσονταν και εμφανίζονταν σε μία ενιαία γραμμή υποστηρίζοντας το οικονομικό επιτελείο στην προσπάθεια αυτή, αντί να έχουμε κραυγές διαμαρτυρίας και ενστάσεων ακόμη και στους κόλπους της κυβέρνησης και πολύ περισσότερο μεταξύ των μελών του ίδιου του οικονομικού επιτελείου σχετικά με τη γραμμή πλεύσης.

Θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί εάν η κυβέρνηση έστελνε τα σωστά «μηνύματα» στις διεθνείς αγορές, μέσω της στάσης της σε ζητήματα κοινωνικών αντιδράσεων, όπως οι πρόσφατες κινητοποιήσεις των αγροτών.

Θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, τέλος, εάν δεν ήμασταν μάρτυρες παλινωδιών εκ μέρους όσων προσδιορίζουν πώς θα βγούμε στις διεθνείς αγορές και θα δανειστούμε, δημιουργώντας κλίμα σύγχυσης και ανασφάλειας στο επενδυτικό κοινό και αμφιβολίες για τις δυνατότητες της χώρας μας.

Με λίγα λόγια, θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί ακόμη και την ύστατη ώρα, εάν είχαμε προσπαθήσει να ανακτήσουμε έστω ένα μικρό κομμάτι της χαμένης μας αξιοπιστίας.

[email protected]  



Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v