Μαζική μετάταξη στην Παράλληλη Αγορά!

Είναι καιρός να αφήσουμε τα ψέματα. Η Σοφοκλέους δεν ”τραβάει”. Δεν είναι ελκυστική ως προϊόν. Η λύση ίσως βρίσκεται στη μαζική μετάταξη των τριών τετάρτων των εισηγμένων εταιρειών σε μία νέα αγορά! Μη βιαστείτε να απορρίψετε αβίαστα την πρόταση...

Μαζική μετάταξη στην Παράλληλη Αγορά!
Είναι καιρός να αφήσουμε τα ψέματα. Η Σοφοκλέους δεν ”τραβάει”. Δεν είναι ελκυστική ως προϊόν. Η λύση ίσως βρίσκεται στη μαζική μετάταξη των τριών τετάρτων των εισηγμένων εταιρειών σε μία νέα αγορά! Μη βιαστείτε να απορρίψετε αβίαστα την πρόταση...

Το μεγάλο ερώτημα είναι κάτω από ποιες συνθήκες θα μπορούσε η Σοφοκλέους να αναρριχηθεί σε υψηλότερα επίπεδα τιμών. Είτε με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες είτε με οποιοδήποτε άλλο γεγονός.

Την απάντηση, πιστεύουμε, ότι τη γνωρίζουμε όλοι: Η πιθανή άνοδος, αν και εφόσον συμβεί, αφορά σε μία μικρή ομάδα δεικτοβαρών μετοχών και στους ξένους θεσμικούς επενδυτές που τις έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους.

Η υπόλοιπη αγορά πολύ δύσκολα θα μπορέσει να σηκώσει κεφάλι. Το αντίθετο! Κάθε προσπάθεια ανόδου θα αποτελέσει μία μοναδική ευκαιρία ρευστοποιήσεων για δεκάδες χιλιάδες επενδυτές.

Οι ενεργοί κωδικοί έχουν περιοριστεί αισθητά και γι’ αυτό δεν ευθύνεται το ”κόψιμο” του ”αέρα”. Πολύ απλά, η Σοφοκλέους έχει χάσει οριστικά τη μάχη της αξιοπιστίας έναντι των Ελλήνων μικροεπενδυτών.

Πολύ δύσκολα θα τους ξανακερδίσει και για να συμβεί κάτι τέτοιο, είναι πιθανό να χρειαστεί να έρθουν νέες γενιές στο προσκήνιο της οικονομικής ζωής.

Το παιγνίδι περιορίζεται, λοιπόν, στα όρια ευθύνης των ξένων θεσμικών επενδυτών. Κι αυτοί μπορούν να κάνουν ό,τι τους κατέβει στο κεφάλι.

Με τα δικά τους κριτήρια και εξυπηρετώντας τα δικά τους συμφέροντα. Δεν χρειάζονται έτσι κι αλλιώς τη δική μας συνεισφορά.

Είναι καιρός να αποδεχτούμε την ήττα. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να σκεφτούμε τι πρέπει να συμβεί για να περάσουμε στην επόμενη ημέρα. Όσο αρνούμαστε να δούμε κατάματα την πραγματικότητα, τόσο αυτή μας θυμίζει πιο έντονα την οδυνηρή παρουσία της.

Αυτό το χρηματιστήριο, όπως το ξέρουμε χρόνια τώρα, έχει πεθάνει. Στην καλύτερη των περιπτώσεων δεν μας αφορά. Μήπως θα πρέπει να σκεφτούμε την πιθανότητα δημιουργίας ενός άλλου χρηματιστηρίου;

Να αφήσουμε τη Σοφοκλέους με τις 50–60 μετοχές που ενδιαφέρουν τους ξένους και να ιδρύσουμε μία νέα αγορά; Τι νόημα έχει η διαπραγμάτευση τετρακοσίων ή χιλίων μικρών εταιρειών, όταν οι όποιες συναλλαγές αφορούν σε έναν μικρό κύκλο φίλων, συγγενών και περιπτωσιακών κερδοσκόπων;

Ξέρουμε ότι μία ανάλογη πρόταση προκαλεί αντιδράσεις στη συμπαθή τάξη των εισηγμένων επιχειρηματιών. Ας μας πουν, όμως, τι νόημα έχει η διατήρηση των μετοχών τους στην Κύρια αγορά του χρηματιστηρίου;

Δεν θα ήταν περισσότερο ωφέλιμη η δημιουργία μιας νέας αγοράς, η οποία θα λειτουργούσε με πιο ”χαλαρό” τρόπο και θα κόστιζε λιγότερα έξοδα στις εισηγμένες επιχειρήσεις; Σε αρκετές περιπτώσεις τα έξοδα διατήρησης μιας μετοχής στην Κύρια Αγορά (ανέρχονται σε 300.000 ευρώ ετησίως) συναγωνίζονται τα ίδια τα κέρδη της εισηγμένης!

Μιλάμε για μία αγορά που θα ξέρουμε όλοι ότι έχει μικρές εταιρείες, θα έχει αναγνωρισμένο ρίσκο και μεγαλύτερα περιθώρια κερδών. Μία πρόταση είναι. Ας τη συζητήσουμε. Κι οι έχοντες την εξουσία, ας τη σκεφτούν...

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v