Επιμένουν για περιφέρεια!

Τα σενάρια της αγοράς επιμένουν ότι οι επόμενες ημέρες ανήκουν στη μικρή και στη μεσαία κεφαλαιοποίηση. Οι πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο μοιάζουν να είναι αυξημένες. Το ερώτημα, κατά την άποψή μας, δεν είναι αν αγοράζουμε τώρα μεσαία και μικρή, αλλά σε ποια τιμή πουλάμε!

Επιμένουν για περιφέρεια!
Τα σενάρια της αγοράς επιμένουν ότι οι επόμενες ημέρες ανήκουν στη μικρή και στη μεσαία κεφαλαιοποίηση. Οι πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο μοιάζουν να είναι αυξημένες. Το ερώτημα, κατά την άποψή μας, δεν είναι αν αγοράζουμε τώρα μεσαία και μικρή, αλλά σε ποια τιμή πουλάμε!

Εκατοντάδες χιλιάδες δύστυχοι είναι μέτοχοι σε μετοχές της μικρής και της μεσαίας κεφαλαιοποίησης. Κάθε χρόνο παρακολουθούν με απογοήτευση την περιουσία τους να συρρικνώνεται.

Όχι απαραίτητα επειδή οι μετοχές που έχουν στα χέρια τους δεν αξίζουν μια καλύτερη τύχη, αλλά διότι οι συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στην αγορά δεν τις ευνοούν.

Σε σχέση με τα επίπεδα τιμών όπου έχουν διαμορφωθεί τα blue chips, οι μετοχές της μικρής και της μεσαίας κεφαλαιοποίησης δικαιούνται, πράγματι, ένα ριμπάουντ. Θα το κάνουν;

Οι μετοχές ανεβαίνουν με χρήματα. Με κανέναν άλλο τρόπο. Αν βρεθούν, λοιπόν, οι γενναίοι εκείνοι που θα αναλάβουν έργο ισορροπιστών, έχει καλώς. Οι φήμες υποστηρίζουν ότι υπάρχει ολόκληρη στρατιά από γενναίους, έτοιμη να ριχτεί στη μάχη...

Το σκηνικό μάς θυμίζει έντονα τις τελευταίες ημέρες της πτώσης του Βερολίνου. Ο Χίτλερ έλεγε μέχρι και την τελευταία στιγμή στους πολίτες του ότι νέες στρατιές Γερμανών θα ρίχνονταν στη μάχη.

Στην πραγματικότητα επρόκειτο για υπολείμματα ηττημένων στρατιών που σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογούσαν τη μεγαλοπρεπή αναβάθμισή τους σε ”στρατιά”.

Ποιοι είναι λοιπόν εκείνοι που θα οδηγήσουν τις μετοχές της μικρής και της μεσαίας κεφαλαιοποίησης στα ύψη; Ποια είναι αυτά τα ύψη και εν τέλει ποιος θα αναλάβει να οδηγήσει το ”αεροπλανάκι” από ένα σημείο και έπειτα;

Το να ονειρευόμαστε συνθήκες 1999 ή έστω 1998 είναι αστείο. Εκτός και αν η συζήτηση γίνεται για πέντε – δέκα μετοχές. Αλλά και σ’ αυτή την περίπτωση, ποιος μπορεί να μας διαβεβαιώσει ότι μέσα σ’ αυτές τις πέντε – δέκα μετοχές θα είναι και η δική μας;

Ας πούμε ότι δεν πρόκειται για μια ιστορία μικρού βεληνεκούς, αλλά για κάτι περισσότερο. Εντάξει! Πόσο θα διαρκέσει; Μέχρι το σημείο εκείνο που θα υπάρχουν αγοραστές.

Γυρίστε γύρω το κεφάλι σας, κοιτάξτε τους γνωστούς και φίλους σας και αναρωτηθείτε πόσοι απ’ αυτούς θα ήσαν διατεθειμένοι να αγοράσουν μετοχές της μικρής και της μεσαίας κεφαλαιοποίησης 10% ή 20% ή και 30% ακριβότερα από τα σημερινά τους επίπεδα τιμών.

Όχι μόνο γιατί η αναξιοπιστία της Σοφοκλέους βρίσκεται στο ζενίθ μεταξύ των εγχώριων επενδυτών, αλλά κι επειδή είναι ανοικτά πολλά σπουδαία θέματα, όπως, για παράδειγμα, αυτό της κατηγοριοποίησης.

Θέλετε να γίνει μια σημαντική ανοδική κίνηση λίγων ημερών; Μακάρι! Το θέμα είναι ποιος θα προλάβει να πηδήξει πρώτος από το τρένο.

Υπάρχει και ένα άλλο σενάριο που ίσως να βρίσκεται πιο κοντά στην

πραγματικότητα. Ότι πίσω από την άνοδο ορισμένων μετοχών της μεσαίας κεφαλαιοποίησης βρίσκονται ισχυρά θεσμικά χαρτοφυλάκια του εξωτερικού, τα οποία έχουν πάρει σχετικές θέσεις εδώ και πολύ καιρό.

Οι ξένοι είναι οι μόνοι που έχουν την απαραίτητη ρευστότητα για να κάνουν ”μαγικά”. Αυτό είναι το καλό σενάριο. Αλλά ακόμη και σ’ αυτή την περίπτωση η υπόθεση αυτή αφορά τους λίγους και ”μυημένους”.

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v