Ποιοι παίζουν με τη μεσαία...

Βρε, βρε, καλώς τους! Θυμηθήκανε τώρα τη μεσαία κεφαλαιοποίηση! Για τους αλλοδαπούς ο λόγος, διότι οι ημεδαποί είναι ημιθανείς εδώ και καιρό. Το ερώτημα είναι αν αγοράζουν μεσαία με νέα κεφάλαια ή με εκείνα που τους περισσεύουν από τις πωλήσεις blue chips.

Δημοσιεύθηκε: 2 Ιουνίου 2004 - 09:00

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Βρε, βρε, καλώς τους! Θυμηθήκανε τώρα τη μεσαία κεφαλαιοποίηση! Για τους αλλοδαπούς ο λόγος, διότι οι ημεδαποί είναι ημιθανείς εδώ και καιρό.

Το ερώτημα είναι αν αγοράζουν μεσαία με νέα κεφάλαια ή με εκείνα που τους περισσεύουν από τις πωλήσεις blue chips.

Ότι γίνονται εδώ και πολλές μέρες εκτεταμένες ρευστοποιήσεις στα blue chips (εξαίρεση η προηγούμενη Πέμπτη και Παρασκευή) είναι φανερό. Δεν μπορεί να είναι τυχαίο το γεγονός ότι ακόμη και σε σχετικά καλές συνεδριάσεις πιέζεται μία και μόνο μετοχή της μεγάλης κεφαλαιοποίησης, για να πάρει τη σειρά της την ακριβώς επόμενη ημέρα μία άλλη.

Κι είναι λογικό να υπάρχουν ρευστοποιήσεις. Πριν από έναν χρόνο και ενώ οι διάσημοι αναλυτές της αλλοδαπής έβλεπαν στη μαγική τους σφαίρα το απόλυτο μηδέν, κάποιοι αγόραζαν.

Από τότε μέχρι σήμερα έχουν κερδίσει πολύ σημαντικές αποδόσεις. Έχουν πετύχει τον αντικειμενικό τους σκοπό και λογικό είναι να θέλουν να αποκομίσουν τα κέρδη τους ή έστω κάποια απ’ αυτά.

Η μετέπειτα πορεία της μεγάλης κεφαλαιοποίησης έχει πλέον σχέση με δύο πράγματα: Την αντίστοιχη πορεία των ξένων αγορών και τον ρυθμό αντικατάστασης των παλαιών παικτών με νέους, αν και εφόσον υφίσταται, τελικά, τέτοιο ζήτημα.

Είχαμε από καιρό επισημάνει ότι τα μεγάλα ξένα χαρτοφυλάκια έκαναν σταδιακές τοποθετήσεις σε επιλεγμένες μετοχές της μεσαίας κεφαλαιοποίησης. Ο κάθε σώφρων φροντίζει πρώτα να ανέβει στο γαϊδούρι και έπειτα το χτυπάει στον πισινό με το ραβδί.

Έτσι και οι σώφρονες παίκτες πρώτα αγοράζουν τις μεγάλες ποσότητες στις μετοχές που τους ενδιαφέρουν και έπειτα φροντίζουν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους.

Οι μετοχές δεν πωλούνται στην πτώση, αλλά στην άνοδο. Κι έπειτα, η άνοδος των δεικτών της μεσαίας κεφαλαιοποίησης εξυπηρετεί και έναν άλλο σκοπό. Λειτουργεί ως αντιπερισπασμός. Αλλού τα κακαρίσματα και αλλού λαλούν οι κότες...

Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι υπήρχαν και εξακολουθούν να υπάρχουν ευκαιρίες στη μικρή και στη μεσαία κεφαλαιοποίηση. Το ζητούμενο είναι ποιος θα τις ανασύρει από τον πυθμένα και ποιος θα μαντέψει σωστά ότι η εκλεκτή θα είναι η συγκεκριμένη μετοχή και όχι κάποια άλλη από τις τριακόσιες τόσες εισηγμένες, ή έστω από τις 50 – 60 που παρουσιάζουν μια περισσότερο ή λιγότερο ελκυστική εικόνα.

Σε γενικές γραμμές θα εξακολουθήσουμε να είμαστε πολύ επιφυλακτικοί με την αγορά. Με το πετρέλαια πάνω, στα 40 δολάρια το βαρέλι, δεν μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι. Είναι σαν να στέλνουμε νήπια μέσα στην αγέλη άγριων και πεινασμένων σκύλων.

Μπορεί τα πράγματα να εξελιχθούν καλά, αλλά στην περίπτωση αυτή μιλάμε για στοίχημα. Σε όποιον αρέσουν τα στοιχήματα έχει το δικαίωμα να δοκιμάσει...

Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν πολλά διαθέσιμα χρήματα στην αγορά που αναζητούν αποδόσεις. Η πληθώρα των διαθέσιμων κερδοσκοπικών κεφαλαίων μας έχει γλιτώσει, μέχρι στιγμής, από τα χειρότερα. Μπορεί, όμως, να μας εγγυηθεί κάποιος ότι αυτό θα συνεχίσει να συμβαίνει;

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.