Το στρεβλό "τέρας" που λέγεται ΔΕΗ

Οι σκηνές ιλαροτραγωδίας που διαδραματίζονται τις τελευταίες ημέρες στη ΔΕΗ, με αφορμή τον διαγωνισμό για τη Μεγαλόπολη, αντικατοπτρίζουν μία από τις πλέον στρεβλές πτυχές της ελληνικής οικονομίας…

Δημοσιεύθηκε: 30 Ιουλίου 2009 - 07:58

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Οι σκηνές ιλαροτραγωδίας που διαδραματίζονται τις τελευταίες ημέρες στη ΔΕΗ με αφορμή το διαγωνισμό για τη μονάδα V της Μεγαλόπολης και μας μεταφέρει μέσω του εξαιρετικού της ρεπορτάζ η συνάδελφος Αθηνά Καλαϊτζόγλου αντικατοπτρίζουν μία από τις πλέον στρεβλές πτυχές της ελληνικής οικονομίας.

Αντικατοπτρίζουν ένα συνονθύλευμα παραβίασης των πλέον στοιχειωδών όρων ανταγωνισμού, διαφάνειας και κανόνων λειτουργίας οποιουδήποτε κράτους της υφηλίου, με εξαίρεση ενδεχομένως τριτοκοσμικών οντοτήτων.

Είναι η ΔΕΗ μία ΔΕΚΟ που στόχο έχει την παροχή ενός κοινωνικού αγαθού στους κατοίκους αυτής της χώρας, έναντι ενός "προσήκοντος τιμήματος";

Είναι εισηγμένη επιχείρηση που έχει ως πρώτιστο μέλημά της το συμφέρον των μετόχων της;

Είναι μία επιχείρηση με απολύτως δεσπόζουσα θέση στην παραγωγή, μεταφορά και διανομή ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα;

Είναι όχημα άσκησης κοινωνικής πολιτικής και ενίοτε εξυπηρέτησης κομματικών σκοπιμοτήτων;

Τι από όλα αυτά είναι σήμερα η ΔΕΗ;

Το μόνο βέβαιο είναι ότι διοικείται από τους συνδικαλιστές, επηρεάζει ή και ελέγχει έμμεσα ή άμεσα τόσο τον ΔΕΣΜΗΕ όσο και τη ΡΑΕ και τα τιμολόγιά της ορίζουν κατά το δοκούν ή μάλλον όπως επιτάσσουν οι εκάστοτε πολιτικές σκοπιμότητες, οι επικεφαλής του υπουργείου Ανάπτυξης (π.χ. Χ. Φώλιας ), όπως και το είδος των καυσίμων που θα χρησιμοποιήσει (π.χ. Κ. Χατζηδάκης).

Σήμερα η ΔΕΗ παράγει ποσοστό περίπου 92% του ηλεκτρικού ρεύματος στη χώρα μας και είναι υπεύθυνη για το 100% της διανομής, του εμπορικού κομματιού και του δικτύου, διεκδικώντας με απόλυτη επιτυχία τον τίτλο του μονοπωλίου, όταν σε χώρες όπως η Γαλλία και η Γερμανία όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν…

Ταυτόχρονα, με νομοθετήματα που ανάγονται ακόμη και επί χουντικής περιόδου, διαθέτει την αποκλειστική εκμετάλλευση λιγνιτικών ή ακόμη και υδάτινων αποθεμάτων, απειλώντας με εξαφάνιση όποιον διανοηθεί να "βάλει χέρι" σε αυτά…

Επιπλέον, δεν ανταποκρίνεται στο περιβαλλοντικό κόστος λειτουργίας της, καθώς επί της ουσίας έλεγχος σχετικά με τις εκπομπές ρύπων των μονάδων της δεν υφίσταται αφού όλα είναι "κατά δήλωσή της"…

Το να ασκήσει κανείς κριτική στη λειτουργία της επιχείρησης με όρους "ελεύθερης αγοράς" είναι μάταιο, αφού δεν υπάρχει κανόνας στο "βιβλίο" περί ανταγωνισμού που να τηρείται.

Το να ασκήσει κανείς κριτική στον ρόλο των συνδικάτων, που διεκδικούν και εξασφαλίζουν τη λειτουργία της ως μονοπωλίου για τους δικούς τους προσωπικούς ή και κομματικούς λόγους, δεν έχει νόημα…

Αυτό που θα είχε ίσως νόημα θα ήταν να μας έλεγε η ΔΕΗ το πραγματικό κόστος λειτουργίας της.

Πόσο κοστίζει δηλαδή η παραγωγή ρεύματος στις θερμικές ή σε άλλες μονάδες της, πόσο κοστίζει η εργατοώρα, πόσο ρεύμα δίνει κάθε μονάδα της στο δίκτυο και με τι τιμές.

Αυτό ίσως και να "άξιζε τον κόπο". Διότι τότε, αν μη τι άλλο, θα είχαμε μέτρο σύγκρισης και θα μπορούσαμε να σταθμίσουμε εάν μία μονάδα, όπως η V της Μεγαλόπολης, θα έπρεπε να έχει την τάδε ή τη δείνα τιμή…

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.