Νέα δάνεια για παλιές "αμαρτίες"…

Σε μια χώρα η οποία αντλεί το κύριο εισόδημά της από τον τουρισμό και την κατασκευαστική και οικοδομική δραστηριότητα, περιορισμός της πιστωτικής επέκτασης ισοδυναμεί με αγχόνη.

Δημοσιεύθηκε: 3 Ιουλίου 2009 - 07:59

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η ΕΚΤ και ο φίλτατος κ. Ζαν-Κλοντ Τρισέ ίσως έκαναν στην άκρη τον "συντηρητικό" κ. Άξελ Βέμπερ της Μπούντεσμπανκ και άνοιξαν τους κρουνούς της χρηματοδότησης για την ευρωοικονομία, αλλά όσο το πιστωτικό σύστημα νιώθει ότι απειλείται από τις κάθε λογής τοξικές ή μη επισφάλειες, η βρύση του χρήματος μόλις που θα στάζει…

Παρέχοντας αφενός κεφάλαια άνω των 442 δισ. ευρώ, με ορίζοντα έτους και επιτόκιο 1%, σε περισσότερες από 120 ευρωπαϊκές τράπεζες την προηγουμένη εβδομάδα και αφετέρου διαβεβαιώσεις ότι τα παρόντα ιστορικά χαμηλά επίπεδα των επιτοκίων θα διατηρηθούν ως έχουν για… αρκετό καιρό, η ΕΚΤ προσπαθεί κατά τρόπο έκδηλο να ενισχύσει την πιστωτική επέκταση στην ευρωζώνη και να αναζωογονήσει την ευρωπαϊκή οικονομία.

Από τη Δευτέρα, μάλιστα, κάνει και την "υπέρβαση" προχωρώντας σταδιακά και στην αγορά καλυμμένων ομολόγων ύψους 60 δισ. ευρώ, παρά τα φαντάσματα του υπερπληθωρισμού της δεκαετίας του 1920 που κατατρέχουν τους εφιάλτες του επικεφαλής της γερμανικής κεντρικής τράπεζας.

Αγκάθι στη διαδικασία της πιστωτικής επέκτασης οι επιφυλάξεις των τραπεζιτών και οι προβλέψεις που αυτοί σχηματίζουν, φοβούμενοι κύμα επισφαλειών που θα έθετε την ευρωοικονομία προ ενός νέου συστημικού κινδύνου.

Οι τραπεζίτες ίσως έχουν δίκιο. Πριν δώσεις νέα δάνεια πρέπει να διασφαλίσεις ότι μπορείς να μαζέψεις τα παλιά.

Η πολιτική αυτή όμως, όσο και εάν εμπεριέχει ορισμένες "αλήθειες", οδηγεί την ευρωοικονομία, συμπεριλαμβανομένης βεβαίως και της χώρας μας, σε μία "αυτοεπιβεβαιούμενη προφητεία".

Ο ρυθμός πιστωτικής επέκταση τον Μάιο, τόσο για την ευρωζώνη όσο και για την Ελλάδα, ήταν από τους χειρότερους στην Ιστορία της ευρωζώνης.

Στη χώρα μας ίσως οι μηνιαίες καθαρές χορηγήσεις σε επιχειρήσεις και σε νοικοκυριά να ξεπέρασαν το 1 δισ. ευρώ, όμως στο ποσό αυτό πρέπει να συνυπολογιστούν και οι αναχρηματοδοτήσεις υφιστάμενων οφειλών, με καλύτερους όρους.

Εάν όντως γίνει αυτό, καταδεικνύεται ότι υπάρχει σαφώς σημαντικότερη επιβράδυνση του ρυθμού πιστωτικής επέκτασης, έναντι εκείνου που δημοσιοποιεί η Τράπεζα της Ελλάδος.

Σε μια χώρα η οποία αντλεί το κύριο εισόδημά της από τον τουρισμό και την κατασκευαστική και οικοδομική δραστηριότητα, περιορισμός της πιστωτικής επέκτασης ισοδυναμεί με αγχόνη.

Ίσως ζούμε με δανεικά. Αν όμως κοπούν και αυτά, τότε όλοι γνωρίζουμε τι θα συμβεί...

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.