Αλέθει η κατσίκα ταραμά;

Καταστροφή! Ο αρχηγός του τάδε λόμπι μάλωσε με τον δείνα επιχειρηματία και το παιγνίδι διεκόπη άδοξα. Μη στεναχωριέστε! Θα ρευστοποιηθούν μερικές εκατοντάδες χιλιάδες μετοχές και στη συνέχεια ο επιχειρηματίας θα βρει κάποιον άλλο λόμπι για να ολοκληρώσει το ”έργο”. Μήπως αυτό το σκηνικό σας θυμίζει το παιδικό παιγνίδι ”κορόιδο”;

Δημοσιεύθηκε: 31 Μαρτίου 2004 - 09:04

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Καταστροφή! Ο αρχηγός του τάδε λόμπι μάλωσε με τον δείνα επιχειρηματία και το παιγνίδι διεκόπη άδοξα. Μην στεναχωριέστε!

Θα ρευστοποιηθούν μερικές εκατοντάδες χιλιάδες μετοχές και στη συνέχεια ο επιχειρηματίας θα βρει κάποιον άλλο λόμπι για να ολοκληρώσει το ”έργο”. Μήπως αυτό το σκηνικό σας θυμίζει το παιδικό παιγνίδι ”κορόιδο”;

Παρακολουθούμε επί πολλά χρόνια το ελληνικό χρηματιστήριο και αυτό που μας κάνει εντύπωση είναι το γεγονός ότι τα ”παίγνια” στήνονται πάντα με τον ίδιο τρόπο.

Το ξεφόρτωμα γίνεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και οι άνθρωποι πέφτουν πάντα στην ίδια ακριβώς παγίδα. Η Σοφοκλέους στερείται πρωτοτυπίας...

Το σκηνικό είναι από λίγο ως πολύ το ακόλουθο: Η ξεχασμένη από θεούς και ανθρώπους μετοχή αυξάνει καθημερινά τον όγκο των συναλλαγών της και την τιμή της.

Σιγά σιγά και διακριτικά. Μέρα με την ημέρα η μετοχή κερδίζει τα βλέμματα των επενδυτών. Κάποια στιγμή η τιμή της μετοχής επιταχύνει τα βήματά της και τότε ακούγεται στην αγορά ένα σενάριο και μία εξωφρενική τιμή ως τιμή-”στόχος”.

Στην πραγματικότητα ο μόνος στόχος που υπάρχει είναι η τσέπη των δήθεν ανυποψίαστων επενδυτών. Και λέμε δήθεν, διότι ξέρουμε ότι κι αυτοί ξέρουν με τι έχουν να κάνουν. Απλώς θεωρούν τους εαυτούς τους άτρωτους.

Πιστεύουν ότι αυτοί και μόνο αυτοί θα μπορέσουν να κερδίσουν απέναντι σε επαγγελματίες χαρτοκλέφτες. Ότι θα μπορέσουν να διαβάσουν τα σημάδια πάνω στην τράπουλα.

Κι έρχεται η ώρα της αποκάλυψης. Η μετοχή αρχίζει τα limit down και ο εκκολαπτόμενος Σόρος νιώθει μόνος και απροστάτευτος. Σαν να τον έχει βρει μία ξαφνική καταιγίδα στη μέση του πουθενά.

Μέχρι να καταλάβει τι γίνεται η μετοχή βρίσκεται αρκετά χαμηλότερα από εκεί που την έχει αγοράσει και ο πραγματικός μάγκας, εκείνος που έχει στα χέρια του και το μαχαίρι και το πεπόνι, έχει ξεφορτώσει στις πλάτες των οπαδών του μουαγιέν τις μετοχές του και τις έχει μετατρέψει σε καταθέσεις, βίλες, κότερα και αυτοκίνητα.

Μοιάζει να είναι τόσο ”χαζό” σε σύλληψη, αλλά το αστείο είναι ότι πετυχαίνει πάντοτε ή σχεδόν πάντοτε. Θα θυμηθούμε μία ιστορία από το παρελθόν για να μη θίξουμε ιστορίες του παρόντος.

Μία φορά κι έναν καιρό, λοιπόν, πριν πολλά πολλά χρόνια, ένας χρηματιστής και ένας επιχειρηματίας ”κλείδωσαν” τις μετοχές τους σε θυρίδα. Ένα κλειδί πήρε ο επιχειρηματίας, ένα ο χρηματιστής και ένα κλειδί πήρε ένα πρόσωπο κοινής εμπιστοσύνης.

Στο ανέβασμα της μετοχής έφτασαν τα ανατρεπόμενα έξω από τη Σοφοκλέους και άρχισαν το ”άδειασμα”. ”Δεν είμαι εγώ”, έλεγε ο επιχειρηματίας. ”Δεν είμαι εγώ”, έλεγε ο χρηματιστής.

Πού να φανταστεί η αγορά ότι υπήρχε και τρίτο πρόσωπο. Ότι το τρίτο αυτό πρόσωπο λειτουργούσε εν αγνοία των δύο άλλων, είναι ένα παραμύθι που προοριζόταν για τα μικρά παιδιά…

Αλέθει, όμως, η κατσίκα ταραμά; Ξέρουμε ότι το άλεσμα αφορά μόνο στους μύλους. Διότι η κατσίκα τον ταραμά θα μπορούσε απλώς και μόνο να τον φάει. Αλλά ούτε κι αυτό κάνει. Διότι δεν της αρέσει ο ταραμάς!

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.