Το κρυφό σχολειό...

Ο μικρός μου γιος θέλησε να αγοράσει με τα 150 ευρώ που έχει συγκεντρώσει στον κουμπαρά του μετοχές! Ως πατέρας ένιωσα τρόμο! Καλά όλοι εμείς οι υπόλοιποι. Αλλά τα παιδιά μας; Δεν θα υπάρξει λύτρωση από το χρηματιστηριακό μικρόβιο; Κι εν πάση περιπτώσει, σε τι είδους αγορά να οδηγήσω το νήπιο;

Δημοσιεύθηκε: 30 Μαρτίου 2004 - 09:01

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Ο μικρός μου γιος θέλησε να αγοράσει με τα 150 ευρώ που έχει συγκεντρώσει στον κουμπαρά του μετοχές! Ως πατέρας ένιωσα τρόμο! Καλά όλοι εμείς οι υπόλοιποι. Αλλά τα παιδιά μας; Δεν θα υπάρξει λύτρωση από το χρηματιστηριακό μικρόβιο; Κι εν πάση περιπτώσει, σε τι είδους αγορά να οδηγήσω το νήπιο;

Ο υιός είναι ετών 13. Υπό άλλες συνθήκες κάθε πατέρας θα ένιωθε περήφανος για την απόφαση του παιδιού του να θυσιάσει τον κουμπαρά του στον βωμό του καπιταλισμού και της κερδοσκοπίας.

Ναι, αλλά σε ποια αγορά; Στη Σοφοκλέους; Το δίλημμα είναι μεγάλο. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για τα παιδιά μας. Για τα δικά μας παιδιά, διότι για τα άλλα παιδιά δεν ξέρω πόσο πολύ ενδιαφερόμαστε στην πραγματικότητα.

Έχουμε άραγε σκεφτεί ότι τα παιδιά μας είναι η διάδοχος κατάσταση; Ότι θα τους παραδώσουμε αύριο τα κλειδιά του κόσμου μας; Απ’ ό,τι αποδεικνύεται καθημερινά και στην πράξη αυτό δεν μας απασχολεί ιδιαίτερα.

Μας ενδιαφέρει μόνο ό,τι αρπάξουμε, ό,τι μπορέσουμε εμείς να λαφυραγωγήσουμε! Για τους επόμενους; Έχει ο Θεός. Ας φροντίσει ο Μεγαλοδύναμος για την τύχη τους, όπως και για τα πετούμενα του ουρανού.

Αυτό που δεν συνειδητοποιούμε είναι ότι οι άλλοι, αυτοί που έπονται, δεν είναι κάποιοι άγνωστοί μας, αλλά τα ίδια μας τα παιδιά.

Δεν έχουμε διάθεση να είμαστε σήμερα μελό. Αλλά δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το γεγονός ότι η σημερινή κατάσταση της Σοφοκλέους δεν μπορεί να μας αφήνει ικανοποιημένους.

Η αγορά δεν διδάσκει συναλλακτικό ήθος. Η αγορά δεν εμπνέει εμπιστοσύνη. Η αγορά δεν εκπληρώνει τον αναπτυξιακό της ρόλο. Η αγορά δεν παιδαγωγεί.

Ξέρουμε ότι οι αγορές είναι σ’ όλο τον κόσμο σκληρές, αδυσώπητες. Ναι, αλλά υπάρχουν κανόνες λειτουργίας. Δεν είναι μπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μη δώσετε. Ποιοι είναι οι κανόνες που λειτουργούν σήμερα στη Σοφοκλέους;

Δεν μιλάμε για τα χαρτιά, αλλά για την πράξη. Για παράδειγμα, όλες οι εταιρείες υποχρεώνονται να ενημερώνουν έγκαιρα τους μετόχους τους. Γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων.

Να σας δώσουμε και ένα άλλο παράδειγμα: Όλοι γνωρίζουμε ότι η επιβράβευση του επενδυτή είναι η σωστή επιλογή. Πόσες και πόσες ”καλές εταιρείες”, λοιπόν, παραμένουν επί χρόνια στην αφάνεια, λόγω έλλειψης ”προστατών” και πόσα ”σαπάκια” έχουν γράψει έπη ανάλογα με εκείνο του Μπεν Χουρ;

Δεν μας αρέσει αυτή η αγορά, έτσι όπως είναι. Κι έχουμε χρέος να μάθουμε στα παιδιά μας τις χρηματιστηριακές αρχές, όπως στο κατηχητικό τα παιδιά διδάσκονται τις αρχές του χριστιανισμού.

Κάτι σαν το κρυφό σχολειό! Ίσως έτσι υπάρχει μία πιθανότητα να δούμε μία ημέρα έναν καλύτερο κόσμο...

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.