O Σπύρος και το χρηματιστήριο

Φαντάζεστε να τοποθετούσαν για πρόεδρο του χρηματιστηρίου τον Σπύρο Βαλδεσέρα; Δεν λέμε! Καλό ”μυαλό” ο Σπύρος, αλλά αυτό δεν αρκεί για να γίνει κανείς πρόεδρος του χρηματιστηρίου...

Δημοσιεύθηκε: 26 Μαρτίου 2004 - 08:58

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φαντάζεστε να τοποθετούσαν για πρόεδρο του χρηματιστηρίου τον Σπύρο Βαλδεσέρα; Δεν λέμε! Καλό ”μυαλό” ο Σπύρος, αλλά αυτό δεν αρκεί για να γίνει κανείς πρόεδρος του χρηματιστηρίου...

Κι όμως! Αν εξετάζαμε το θέμα με μεγαλύτερη... ευρύτητα πνεύματος, θα μπορούσαμε ίσως να συμφωνήσουμε με την επιλογή του. Είναι άνθρωπος που ξέρει την αγορά όσο λίγοι άλλοι. Διαθέτει την ανάλογη παιδεία και την ευφυΐα που χρειάζεται.

Μην μας πείτε τώρα για την υπόθεση της Λαυρεωτικής! Και να είστε σίγουροι ότι κανένας δεν θα μπορούσε να τον ξεγελάσει σε χρηματιστηριακά θέματα.

Είναι αρκετή η ανάμνηση μίας ατυχούς περίπτωσης για να μας κάνει να χάσουμε μια τέτοια μοναδική ευκαιρία να δούμε τον κ. Βαλδεσέρα πρόεδρο της ΕΧΑΕ;

Έχετε εξαγριωθεί από ιερή αγανάκτηση; Μα, σοβαρά συγκρίνετε την υπόθεση της Λαυρεωτικής με τόσες άλλες μεταγενέστερες; Παιδική χαρά ήταν σε σύγκριση με όσα έγιναν το 1999...

Αν λοιπόν δεν θέλουμε για πρόεδρο της Σοφοκλέους τον κ. Βαλδεσέρα για λόγους που σχετίζονται με το παρελθόν του, φανταζόμαστε ότι για ανάλογους λόγους θα πρέπει να αποκλείσουμε αρκετούς ακόμη.

Είναι βλέπετε τόσο ευαίσθητη η θέση του προέδρου του χρηματιστηρίου, που χρειάζεται να διαθέτει κανείς ιδιαίτερα ”χαρίσματα”.

Να τυγχάνει της γενικής αποδοχής, να είναι σε θέση να τηρεί τις αναγκαίες αποστάσεις που απαιτούνται από όλους τους παράγοντες της αγοράς, αλλά και να μπορεί να ”συνθέτει” και να συμφιλιώνει διαφωνίες βρίσκοντας συμβιβαστικές λύσεις.

Να διαθέτει ηγετικά προσόντα και να γνωρίζει πολύ καλά όλα τα τερτίπια της Σοφοκλέους.

Να έχει άμεμπτο παρελθόν και η επαγγελματική του ηθική και δεοντολογία να μην αμφισβητείται από τον οιονδήποτε.

Και φυσικά πρέπει να απολαμβάνει της εμπιστοσύνης των ιδιωτών επενδυτών, να είναι σε θέση να τους προσελκύσει ξανά πίσω στη Σοφοκλέους, αποτελώντας ο ίδιος ”εγγύηση” για την προστασία των δικαιωμάτων τους.

Πρέπει να είναι απλός, προσιτός και στον τελευταίο επενδυτή. Να είναι ο εγγυητής της διαφάνειας στη χρηματιστηριακή αγορά. Διότι ο ιδιώτης επενδυτής είναι τελικά ο ακρογωνιαίος λίθος της κάθε αγοράς.

Μπορούμε να σας πούμε, επίσης, τι δεν μπορεί να είναι ο νέος πρόεδρος του χρηματιστηρίου. Δεν μπορεί να είναι πρώην λομπίστας! Δεν μπορεί να είναι νυν παίκτης. Δεν μπορεί να προκαλεί με τη συμπεριφορά του κατά οιονδήποτε τρόπο.

Πόσο δύσκολο μπορεί να είναι να βρεθεί μια τέτοια προσωπικότητα, με το κύρος και τη γενική αποδοχή που απαιτεί η θέση, να βρεθεί ένας άνθρωπος άφθαρτος και ικανός, πρόθυμος να δουλέψει σκληρά για την ανάπτυξη της ελληνικής κεφαλαιαγοράς;

Γνωρίζουμε ότι η κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας είναι χάλια! Δεν μπορούμε, όμως, να φανταστούμε ότι φτάνει μέχρι το σημείο εκείνο που να μην μπορούμε να βρούμε ένα πρόσωπο το οποίο να συγκεντρώνει τα αυτονόητα προσόντα που απαιτούνται για τη θέση του προέδρου του χρηματιστηρίου.

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.