Σώσον ημάς από τους εργατοπατέρες!

Η ΓΣΕΕ αναγγέλλει απεργίες! Προφανώς, τα συνδικαλιστικά στελέχη ονειρεύονται ότι με την ”παλινόρθωση” της επάρατης Δεξιάς θα φανούν και πάλι οι ταξικές διαφορές και έτσι θα ανοίξει εκ νέου ο δρόμος για την... επανάσταση. Αν οι ”σύντροφοι” του ΠΑΣΟΚ σκέφτονται έτσι, είναι βέβαιο ότι ο κ. Καραμανλής δεν θα μείνει μόνο μία τετραετία στην κυβέρνηση...

Δημοσιεύθηκε: 11 Μαρτίου 2004 - 09:01

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Η ΓΣΕΕ αναγγέλλει απεργίες! Προφανώς, τα συνδικαλιστικά στελέχη ονειρεύονται ότι με την ”παλινόρθωση” της επάρατης Δεξιάς θα φανούν και πάλι οι ταξικές διαφορές και έτσι θα ανοίξει εκ νέου ο δρόμος για την... επανάσταση.

Αν οι ”σύντροφοι” του ΠΑΣΟΚ σκέφτονται έτσι, είναι βέβαιο ότι ο κ. Καραμανλής δεν θα μείνει μόνο μία τετραετία στην κυβέρνηση...

Αυτό που δεν μπορούν ακόμη να αντιληφθούν οι ηττημένοι των εκλογών είναι οι λόγοι που τους οδήγησαν στην ήττα. Δεν ήταν η Θεά της νομοτέλειας που θέλησε να κόψει τον ομφάλιο λώρο τους με την εξουσία. Αλλά η αδυναμία τους να αντιληφθούν την πραγματικότητα σ’ όλες της τις διαστάσεις.

Επαναπαύτηκαν με την είσοδο της χώρας στην ΟΝΕ και στο επόμενο μακρύ διάστημα των τεσσάρων ετών επαναπαύτηκαν στις δάφνες τους. Οι αριθμοί μπορεί να ευημερούν, αλλά η κατάσταση παραμένει κρίσιμη.

Εφόσον δεν υπάρξει συναίνεση για να ξεπεράσουμε τα μεγάλα εμπόδια που βρίσκονται στον δρόμο της ανάπτυξης, είναι πολύ πιθανή η οπισθοδρόμηση. Να χαθεί ακόμη και η μαγεία των ευημερούντων αριθμών.

Όχι μόνο πρέπει να ευχόμαστε, αλλά και να βοηθήσουμε στην πράξη, ως κοινωνία, την νέα κυβέρνηση να πετύχει στο έργο της. Ανεξάρτητα από το τι ψήφισε ο καθένας μας. Αν αποτύχει η κυβέρνηση, αυτό δεν θα αφορά μόνο τους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας, αλλά όλους μας.

Η χώρα βρίσκεται σε μία κατάσταση που δεν είναι ακόμη ξεκαθαρισμένο αν θα ανήκουμε στην ισχυρή Ευρώπη ή σε κάποιο άλλο φτωχό και ανίσχυρο μπλοκ.

Οι σημερινοί υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης δεν αποτελούν εγγύηση για την συνέχεια, αφού όλοι γνωρίζουμε κάτω από ποιες ευνοϊκές συνθήκες έχουν επιτευχθεί. Κατά συνέπεια, το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται ο τόπος είναι άσκοπη και καταστροφική αντιπολίτευση.

Αν οι συνδικαλιστές θέλουν να κάνουν ασκήσεις επαναστατικής γυμναστικής, δεν έχουν παρά να βλέπουν καθημερινά βίντεο από τις ημέρες της τελευταίας τετραετίας και να προσποιούνται στον καθρέπτη ότι ανατρέπουν την πλουτοκρατία.

Αν ήθελαν τόσο καιρό θα μπορούσαν οι ίδιοι να αναλάβουν πρωτοβουλίες για την πάταξη της διαφθοράς στο δημόσιο. Στο κάτω – κάτω της γραφής οι εργαζόμενοι στις εφορίες, στις πολεοδομίες και στα νοσοκομεία, τυγχάνει να είναι και συνδικαλισμένοι.

Όλα τα υπόλοιπα θυμίζουν φθηνή αντιπολίτευση και η Ελλάδα του 2004 δεν προσφέρει τέτοιες πολυτέλειες...

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.