Όταν θέλεις 99 για να κάνεις κατοστάρικο…

Εξοπλισμένο με… γλυκά και αποφασισμένο να συναντήσει και αυτός σήμερα τον πρωθυπουργό συνάντησα χθες τον -συνήθως πένητα- αλλά πάντοτε πιστό χρηματιστηριακό συνοδοιπόρο, Γιαννάκη. Ιδού τι μου είπε.

Δημοσιεύθηκε: 5 Μαρτίου 2009 - 07:55

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Όταν θέλεις 99 για να κάνεις κατοστάρικο…

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Εξερχόμενο γνωστού αθηναϊκού ζαχαροπλαστείου συνέλαβε αργά χθες το βράδυ η άκρη της ματιάς μου τον χρηματιστηριακό συνοδοιπόρο και καλό φίλο, πλην πάντοτε πένητα, Ιωάννη.

Το γεγονός δεν μου προκάλεσε έκπληξη, καθώς η μόνη άλλη θεότητα -πέραν του κερδώου Ερμή- στην οποία απέτιε συχνά φόρο τιμής ο φίλτατος Ιωάννης, ήταν αυτή της γαστριμαργίας…

Με ευμέγεθες πακέτο ανά χείρας, πλήρες -ήμουν βέβαιος- των πρόσφατων χρηματιστηριακών του προσόδων, αποτελούσε την προσωποποίηση του περίφημου πράσινου συνθήματος "ο αγώνας τώρα δικαιώνεται".

Τόσος μόχθος, τόση αγωνία, τόση μελέτη, τόσα πηγαδάκια, παλαιότερα στη Σοφοκλέους και πλέον στα όπου Γης χρηματιστηριακά γραφεία, αποκτούσαν επιτέλους νόημα.

Η συνήθης τυρόπιτα είχε γίνει πακέτο με γλυκά…

Σε μια εποχή όπου "cash is king", ο Γιαννάκης είχε ρευστοποιήσει, είχε εξαργυρώσει και είχε εισπράξει, ή τουλάχιστον αυτό το ύφος είχε.

Περισσότερο από διάθεση να μοιραστώ τη χαρά του φίλου μου, παρά από τυχόν ποταπά κίνητρα περιέργειας, του έγνεψα με προφανή στόχο να εξασφαλίσω απαντήσεις στα εύλογα ερωτήματα που μου προκαλούσε η στάση του.

"Τι πούλησε πάλι ο μπαγάσας; Έπαιξε ανάποδα την Εθνικάρα; Τα έπαιξε όλα ανάποδα; Τι κάνει και κερδίζει, σε μία αγορά που έχει καταρρεύσει από πολλού και απλώς δεν το γνωρίζει;». Αυτά σκεφτόμουν καθώς άνοιγα το βήμα μου για να τον προφτάσω.

"Γεια σου Νικόλα!", εκστόμισε μόλις με εντόπισε. "Καλά που σε είδα, διότι έχω να σε ρωτήσω για το αυριανό πρόγραμμα του πρωθυπουργού", πρόσθεσε προτού προλάβω να αρθρώσω λέξη.

"Τι θέλεις να μάθεις και γιατί θα έπρεπε εγώ να το ξέρω, Γιαννάκη;", αντέτεινα.

"Νίκο, δημοσιογράφος δεν είσαι; Εσείς δεν είστε που τα ξέρετε όλα;", απάντησε δίχως να κρύψει τη διάχυτη ειρωνεία στο σχόλιό του.

"Και τι θέλεις να μάθεις, Γιαννάκη;", απάντησα στωικά.

"Να, θέλω να επισκεφθώ κι εγώ τον πρωθυπουργό, να κουβεντιάσουμε για την οικονομική κρίση… και γι' αυτό πήγα και του πήρα και γλυκά σήμερα", δήλωσε.

Δεν κρατήθηκα και του απάντησα: "Γιαννάκη μου, συμπαθής η ιδέα σου, αλλά σε πρόλαβαν άλλοι. Ο Καραμανλής θα δει τον Παπανδρέου, την Παπαρήγα, τον Αλαβάνο και τον Καρατζαφέρη. Τι νομίζεις ότι θα έχει να πει και με σένα;"…

"Μα νομίζεις ότι και με αυτούς έχει να πει κάτι άλλο; Διάλογος κωφών θα είναι" είπε και πρόσθεσε: "Με μένα τουλάχιστον θα έχει πραγματικό ακροατή. Και να σου πω και κάτι; Εγώ τουλάχιστον ζω μέσα στην αγορά… και ξέρω τι σημαίνει να θέλεις 99 για να κάνεις κατοστάρικο… Αυτοί;".

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.