Ο κόσμος καίγεται και στη Φρανκφούρτη περιμένουν

Στη βοήθεια γυάλινης σφαίρας προσέτρεξε χθες ο φίλτατος Ιωάννης επιχειρώντας να κατανοήσει την επιφυλακτικότητα της ΕΚΤ για τα επιτόκια. Τα βρήκε, τα αντελήφθη και μου ανέθεσε να σας τα μεταφέρω.

Δημοσιεύθηκε: 4 Μαρτίου 2009 - 07:57

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Ο κόσμος καίγεται και στη Φρανκφούρτη περιμένουν

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα.

Ενδεδυμένο περιβολή «μεγάλου μάγου», πλήρως εξοπλισμένο με ψηλό κωνικό καπέλο, μπέρτα και στρογγυλή γυάλα, εντόπισα -έκπληκτος- σήμερα τα ξημερώματα τον καλό μου φίλο και χρηματιστηριακό συνοδοιπόρο Ιωάννη, να κάθεται στα σκαλιά της πάλαι ποτέ Σοφοκλέους.

Σε μία μάλλον ατυχή προσπάθεια αστεϊσμού -καθώς επέστρεφα από τις νυκτερινές μου περιηγήσεις και ο ίδιος φαινόταν φρέσκος- τον προσέγγισα με το σχόλιο: «Γιαννάκη, οι απόκριες τελείωσαν. Δεν τα έμαθες; Είμαστε στη Σαρακοστή πλέον», του είπα, για να εισπράξω ευθύς αμέσως ως απάντηση το βλοσυρό του ύφος.

«Και πώς θέλεις να μαντέψω, Νίκο μου, τι περιμένουν τα παιδιά στη Φρανκφούρτη και δεν μειώνουν τα επιτόκια περίπου στο μηδέν, όπως ο Μπερνάνκε στο Αμέρικα;», είπε και πρόσθεσε σε τόνο επικριτικό:

«Πώς αλλιώς πρέπει να προσεγγίσω το φαινόμενο "ΕΚΤ" και να κατανοήσω την εμμονή του φίλου μας του κ. Τρισέ να μειώνει βήμα-βήμα, με το σταγονόμετρο, τα επιτόκια; Δεν θέλει -λέει- να κάνει μεγαλύτερη μείωση από 50 μονάδες βάσης, στο 1,50%, μην τυχόν και ξεμείνει η ΕΚΤ από πολεμοφόδια… Ακούς εκεί λογική», πρόσθεσε.

«Δεν βλέπει ότι ο κόσμος όλος χάνεται; Δεν βλέπει ότι δεν κινείται φύλλο στην ευρωπαϊκή οικονομία; Δεν βλέπει τη βροχή των απολύσεων και των χρεοκοπιών; Δεν βλέπει τίποτε;», πρόσθεσε, αναφερόμενος στην αυριανή συνεδρίαση της ΕΚΤ.

Με απροσδιόριστου χαρακτήρα έκφραση, συνέχισα να τον ακούω.

«Ο Μπερνάνκε, που φαίνεται ότι το έχει μάθει το μάθημά του, όχι μόνον "εξουδετέρωσε" το κόστος του χρήματος, διαμορφώνοντας το εύρος του βασικού επιτοκίου της FED από 0,25% έως 0%, αλλά έβαλε και βαθιά το χέρι στην τσέπη χρηματοδοτώντας την κατανάλωση, στον κλάδο της αυτοκινητοβιομηχανίας και γενικώς των επιχειρήσεων, με ποσό ενός τρισ. δολ.», είπε και πρόσθεσε:

«Ο φίλος του ο Ζαν-Κλοντ τι περιμένει και δεν κάνει το ίδιο;», κατέληξε.

«Γιαννάκη μου, καλά τα λες εσύ», συμφώνησα μαζί του, βλέποντας εξάλλου και το οργίλο ύφος με το οποίο είχε συνοδεύσει τους μύδρους του κατά της πολιτικής Τρισέ.

«Μήπως, όμως, έχουν και οι τράπεζες μερίδιο της ευθύνης; Μήπως; Εάν "άνοιγαν" τις κάνουλες της χρηματοδότησης και δεν έδιναν λεφτά παρά μόνον σε όσους δεν τα έχουν ανάγκη, μήπως τότε άλλαζαν τα πράγματα;», αντέτεινα και πρόσθεσα:

«Γιαννάκη, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα ερωτήματα που θέτεις είναι εύλογα. Αναλογίσου όμως ότι ίσως "τα παιδιά στη Φρανκφούρτη" γνωρίζουν ορισμένα πράγματα που εμείς εντώ στο Ελλάντα αγνοούμε… Ίσως».

«Ε, να, βρε Νίκο, γι' αυτό την έχω τη γυάλα μπροστά μου. Μπας και μάθω και εγώ… όσα μου λένε ότι δεν ξέρω.

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.