Εχουν αλλάξει οι καιροί...

Δημοσιεύθηκε: 11 Φεβρουαρίου 2004 - 09:01

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Οι άλλοι, οι φυσιολογικοί άνθρωποι, σκέφτονται λίγο πριν κοιμηθούν αυτά που τους έχουν συμβεί την ημέρα που πέρασε και τακτοποιούν προσεκτικά τη σκέψη τους γι’ αυτά που πρόκειται να συμβούν την επομένη.

Εμείς, οι μη φυσιολογικοί άνθρωποι, που οι άλλοι περιπαικτικά μας αποκαλούν ”επενδυτές”, δεν έχουμε πλέον ύπνο. Όχι, πριν αποφασίσουμε ότι αυτή η παρτίδα έχει χαθεί και ότι χρειάζεται να αλλάξουμε γρήγορα ρότα!

Η Σοφοκλέους δεν είναι όπως ήταν. Δεν έχει 100 εισηγμένες εταιρείες, όπως συνέβαινε το 1990, τότε που η όποια χρηματιστηριακή άνοδος περνούσε αναγκαστικά μέσα απ’ όλες τις μετοχές. Επειδή δεν υπήρχαν κι άλλες επιλογές!

Οι περισσότεροι από εμάς είμαστε εγκλωβισμένοι στη νοοτροπία των δύο περασμένων δεκαετιών. Θεωρούμε αυτονόητο ότι η άνοδος αφορά όλους τους μετοχικούς τίτλους και πιστεύουμε ότι οι εταιρείες αποκτούν αξία μόνο και μόνο από το γεγονός ότι έχουν μετοχές διαπραγματεύσιμες στο χρηματιστήριο.

Κι όμως! Τα πράγματα δεν είναι έτσι. Οι επιλογές των επενδυτών δεν είναι πλέον περιορισμένες. Οι μετοχές που διαπραγματεύονται στο χρηματιστήριο είναι πολύ περισσότερες από τις 100 της περασμένης δεκαετίας. Υπάρχουν ταυτόχρονα πολλές εναλλακτικές επενδυτικές επιλογές.

Δεν είναι οι επενδυτές υποχρεωμένοι να επενδύουν μόνο στη Σοφοκλέους. Μπορούν να βάλουν τα ωραία τους λεφτουδάκια σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου επιθυμούν. Όπου πιστεύουν ότι μπορεί να υπάρχει μία ευκαιρία που τους περιμένει.

Μην θεωρείτε τυχαίο το γεγονός ότι έχει σταματήσει εδώ και πολύ καιρό η αγοραπωλησία ”οχημάτων” στη Σοφοκλέους. Δεν έχει νόημα για κάποιον επιχειρηματία να πληρώσει ”καπέλο” για να εισαγάγει τις μετοχές του στο ελληνικό χρηματιστήριο. Δεν έχει ενδιαφέρον...

Την αλήθεια μάς τη δείχνουν ξεκάθαρα οι αριθμοί. Παρά το γεγονός ότι ο Γενικός Δείκτης βρίσκεται σε σχετικά υψηλά επίπεδα, σε σχέση με αυτά που ήταν κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαοκτώ μηνών, η ανάκαμψη των χρηματιστηριακών δεικτών δεν προκάλεσε αντίστοιχη ευφορία σε όλους τους επενδυτές.

Οι έχοντες blue chips είχαν τη χαρά να γευτούν τι σημαίνουν υπεραξίες. Οι υπόλοιποι όχι. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά οι περισσότερες μετοχές εξακολουθούν να διαπραγματεύονται σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα τιμών σε σχέση με τον Φεβρουάριο του 2002, όταν ο Γενικός Δείκτης βρισκόταν και πάλι στις 2.500 μονάδες.

Αυτά είναι σημάδια εγκατάλειψης. Σημάδια ότι το παιγνίδι έχει προ πολλού αλλάξει και ότι κάποιοι δεν το έχουμε, απλώς, αντιληφθεί ακόμη…

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.