Ποιος κοροϊδεύει ποιον!

Δημοσιεύθηκε: 9 Φεβρουαρίου 2004 - 09:01

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Τρεις κατασκευαστικές εταιρείες εμφάνισαν την περασμένη εβδομάδα μια πραγματικά άθλια εικόνα. Το αποτέλεσμα ήταν οι χρηματιστηριακές αρχές να αναγκαστούν να θέσουν σε καθεστώς επιτήρησης τις εν λόγω μετοχές.

Κατά συνέπεια, ουδείς μπορεί να μιλάει για ”επίθεση κερδοσκόπων” στον κατασκευαστικό κλάδο. Δεν μιλάνε για σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου...

Ούτε λίγο ούτε πολύ η μεγάλη πτώση των τιμών των κατασκευαστικών εταιρειών αποδόθηκε σε ”φήμες” και σε... ”ύποπτα κέντρα”. Ανάλογα επιχειρήματα χρησιμοποιούνται κάθε φορά που επιχειρείται να συσκοτιστεί η αλήθεια.

Κι η αλήθεια στην προκειμένη περίπτωση είναι μόνο μία: Οι κατασκευαστές τα είχαν όλα: Λεφτά από τις αυξήσεις κεφαλαίου στη Σοφοκλέους και πρωτόγνωρο κύκλο εργασιών από τα μεγάλα έργα, ελέω, πάντα, κοινοτικών κονδυλίων.

Δεν είναι του παρόντος να ασχοληθούμε με το κόστος των δημοσίων έργων στην Ελλάδα. Δεν είναι όμως και ”ανεκτή” η εικόνα που παρουσίασαν οι τρεις αυτές εταιρείες με τις επίσημες επιστολές τους προς τη διοίκηση του χρηματιστηρίου.

Κι εμείς έχουμε πλέον κάθε λόγο να αναρωτιόμαστε: Αν οι κατασκευαστές αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα, τη στιγμή που έχουν περάσει τόσα λεφτά από τα χέρια τους, τι μπορούμε να περιμένουμε από άλλους κλάδους;

Είναι γνωστό ότι οι τράπεζες αντιμετωπίζουν με καχυποψία πλήθος εισηγμένων στο χρηματιστήριο εταιρειών. Συνήθως οι επενδυτές είναι οι τελευταίοι που μαθαίνουν τα νέα. Ως απατημένοι σύζυγοι. Κι έτσι έχουν πολύ περισσότερους λόγους για να είναι δύο φορές καχύποπτοι...

Είναι προφανές ότι η κρίση που ξεκίνησε με το σπάσιμο της ”φούσκας” του 1999 κορυφώνεται σ’ αυτή τη φάση. Η αδυναμία της Σοφοκλέους να δώσει παράταση ζωής μέσα από μία νέα ανοδική κίνηση των τιμών των μετοχών αναγκάζει τους τραπεζίτες να παίρνουν άμεσα μέτρα για την περιφρούρηση των δικαιωμάτων τους.

Κατά τον ίδιο τρόπο θα πρέπει και οι επενδυτές να διεκδικήσουν δικαίωμα στην ενημέρωση. Κι ας μιλούν κάποιοι για επίθεση κερδοσκόπων. Μας λένε στα σοβαρά το μεγαλύτερο ανέκδοτο της τελευταίας δεκαετίας.

Διότι, αγαπητοί κύριοι, δεν πρόκειται για κερδοσκόπους, αλλά για χαροκαμένους. Αναζητήστε αλλού τις ευθύνες γι’ αυτό το χάλι...

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.