Πού το πάει η Σοφοκλέους;

Δημοσιεύθηκε: 22 Ιανουαρίου 2004 - 09:01

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Ξέρουμε ότι αυτό που σας απασχολεί είναι πού θα πάει η αγορά. Πάντοτε αυτό σας απασχολούσε. Όλα τα υπόλοιπα (εκλογές, Ολυμπιακοί Αγώνες κ.λπ.) είναι απλές προφάσεις. Είναι το αλατοπίπερο στο κύριο γεύμα της κερδοσκοπίας.

Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το εξής: Αν πραγματικά γνωρίζαμε πού θα πάει ο Γενικός Δείκτης, θα κάναμε κάποια άλλη δουλειά. Για την ακρίβεια, δεν θα κάναμε καμία άλλη δουλειά πέρα από το να δίνουμε εντολές προς τον χρηματιστή μας, όντας απομονωμένοι σε κάποιο μαγευτικό νησί του Αιγαίου.

Θα ασχολούμασταν με τις ντομάτες μας, τις πιπεριές μας, θα πίναμε κρασάκι με τους φίλους μας και θα εξασφαλίζαμε τον επιούσιο διά μέσου της απευθείας σύνδεσης με τον υπερπέραν.

Όποιοι σας λένε με σιγουριά ότι ο Δείκτης θα πάει προς την πάνω ράχη ή προς το κάτω αυλάκι, λένε ασύστολα ψέματα και εξυπηρετούν αυστηρά ιδιοτελείς σκοπούς.

Έχουμε ορισμένα δεδομένα μπροστά μας και αυτά οφείλουμε να αναλύσουμε. Το συμπέρασμα που θα εξαγάγουμε δεν θα είναι 100% ασφαλές, ακόμη κι αν έχουμε την καλύτερη πληροφόρηση του κόσμου. Ας μην ξεχνάμε ότι οι μεγάλες ζημίες δεν έχουν συμβεί επειδή έχουμε προβλέψει κάτι, αλλά διότι ακριβώς δεν το προβλέψαμε!

Ποια είναι τα δεδομένα που έχουμε σήμερα; Πρώτον, οι ξένοι θεσμικοί είναι φορτωμένοι με ελληνικά blue chips. Δεύτερον, οι εκλογές αποτελούν ένα καλό άλλοθι για κερδοσκοπία.

Τρίτον, ισχυρά οικονομικά συμφέροντα θέλουν να συνδέσουν τις εκλογές με το χρηματιστήριο. Τέταρτον, οι διεθνείς αγορές μάς κάνουν προς το παρόν το χατίρι και δεν παίζουν με τα νεύρα μας.

Αυτά ήταν τα θετικά. Ας βάλουμε από την άλλη πλευρά της ζυγαριάς τα επιχειρήματα των ”αρκούδων”: Πρώτον, η διεθνής οικονομική κατάσταση παραμένει αρκετά ρευστή για να μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι όντας τοποθετημένος στις αγορές έχει εξασφαλίσει έναν ανέμελο ύπνο.

Δεύτερον, δεν έχει αλλάξει κάτι ουσιαστικό στα οικονομικά μεγέθη των εταιρειών που να δικαιολογεί τον πανηγυρικό χαρακτήρα των ημερών.

Τρίτον, η εφαρμογή των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων θα αλλάξει προς το χειρότερο την εικόνα που έχουμε για πολλές μετοχές. Τέταρτον, οι μνήμες του 1999 και του 2000 είναι ακόμη νωπές και οι ανόητοι έχουν ήδη οδηγηθεί στα κρεματόρια.

Ποιος από τους δύο έχει δίκιο; Να ακολουθήσουμε τους ”ταύρους” ή τις ”αρκούδες”; Θα λέγαμε ότι τα επιχειρήματα και των δύο στέκουν. Η ζυγαριά όμως γέρνει σ’ αυτή τη φάση υπέρ των ”ταύρων”.

Αυτή είναι η τάση της αγοράς και δεν έχει νόημα να πηγαίνει κανείς κόντρα στο ρεύμα. Καλό όμως είναι να έχουμε πάντοτε υπόψη μας και τα επιχειρήματα της άλλης πλευράς, διότι ανά πάσα στιγμή το κλίμα μπορεί να μεταστραφεί.

Με άλλα λόγια, είμαστε υπέρ της αγοράς μέχρι το σημείο εκείνο που κάποιοι σημάδι θα μας δείξει ότι το πάρτι φτάνει στο τέλος του. Με τον τρόπο αυτό αναλαμβάνουμε βέβαια τον κίνδυνο μιας αιφνίδιας αλλαγής του κλίματος, αλλά αυτό τον κίνδυνο τον έχουμε πάντοτε από τη στιγμή που θα αποφασίσουμε να συμμετέχουμε στις αγορές.

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.