Πειραματισμοί με πενταετή "λαϊκά ομόλογα"…

Πενταετή "λαϊκά ομόλογα" με 5,5% (αφορολόγητο), τη στιγμή που τα επιτόκια των προθεσμιακών καταθέσεων υποχωρούν! "Μάννα εξ ουρανού" για τον αποταμιευτή, αλλά κακός οιωνός για χρηματιστήριο-επιχειρήσεις.

Δημοσιεύθηκε: 23 Ιανουαρίου 2009 - 07:57

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Πειραματισμοί με πενταετή λαϊκά ομόλογα…

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Πενταετή "λαϊκά ομόλογα" με 5,5% (αφορολόγητο), τη στιγμή που τα επιτόκια των προθεσμιακών καταθέσεων παίρνουν την κάτω βόλτα!

"Μάννα εξ ουρανού" για τον αποταμιευτή, αλλά κακός οιωνός για τη χρηματιστηριακή αγορά και τις επιχειρήσεις.

Μετά την κατακρήμνιση της εμπιστοσύνης του διεθνούς επενδυτικού κοινού προς τις δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας να αντεπεξέλθει στην παρούσα κρίση, γεγονός που αποτυπώθηκε στη διεύρυνση-ρεκόρ- του "spread" μεταξύ των ελληνικών και των γερμανικών δεκαετών ομολόγων, το μεγάλο και κακό κράτος χτύπησε για ακόμη μία φορά…

Επιχειρώντας να βρει μία ακόμη πηγή για την κάλυψη των τερατωδών αναγκών χρηματοδότησης του δημόσιου δανεισμού, το κράτος χτυπά την πόρτα των ιδιωτών, προσφέροντας τη δυνατότητα ασφαλών τοποθετήσεων, με αφορολόγητη απόδοση 5,5%, σαφώς ελκυστικότερη εκείνων που προσφέρει σήμερα -και αναμένεται να προσφέρει στο προσεχές διάστημα- το τραπεζικό σύστημα.

Πρόκειται προφανώς για ένα πείραμα. Όχι μόνο για το ίδιο το κράτος, το οποίο ελπίζει να αλλάξει τις αποταμιευτικές συνήθειες των Eλλήνων, που έως τώρα έχουν μάθει να δεσμεύουν τα χρήματά τους για πολύ μικρότερη διάρκεια (έως τους 12 μήνες), αλλά συνολικά για την ελληνική αγορά.

Εάν το πείραμα πετύχει, το κράτος θα λύσει ένα "προβληματάκι"…

Ταυτόχρονα, όμως, δημιουργεί δύο καινούργια.

Πρώτον, εκμεταλλευόμενο το παρόν κλίμα ανασφάλειας, μειώνει τη διαθέσιμη ρευστότητα στην ελληνική αγορά και κατ' επέκταση το πολλαπλασιαστικό όφελος που θα είχε η αυξημένη κυκλοφορία του χρήματος αυτού για την ελληνική οικονομία.

Αν υπάρχει ένας τρόπος αντιμετώπισης της παρούσας κρίσης, αυτός έχει να κάνει με τη μεγιστοποίηση της ρευστότητας στην αγορά, συνταγή που ακολουθεί η Fed για την αναζωογόνηση της αμερικανικής οικονομίας, διοχετεύοντας μυθώδη ποσά χρήματος προς αυτήν καθ' όλη τη διάρκεια των τελευταίων μηνών.

Τα μεγέθη ίσως να μην είναι συγκρίσιμα, η αρχή όμως παραμένει η ίδια: αύξηση της κατανάλωσης και της ζήτησης στην εγχώρια αγορά θα συνηγορούσε σε ταχύτερη ανάκαμψή της.

Δεύτερον, με την κίνησή του αυτή, το ελληνικό δημόσιο καθιστά ακόμα λιγότερο ελκυστικές τυχόν τοποθετήσεις στο χρηματιστήριο, στο πλαίσιο αποταμιευτικών χαρτοφυλακίων.

Αν και το ελληνικό χρηματιστήριο φρόντισε κατά τη διάρκεια του προηγουμένου έτους, καταγράφοντας πτώση τιμών της τάξης του 65%, να εκμηδενίσει τις όποιες προθέσεις των ιδιωτών να το χρησιμοποιήσουν ως επενδυτικό εργαλείο αποταμιευτικού χαρακτήρα, τα τρέχοντα επίπεδα τιμών ίσως συνηγορούσαν στην αναβίωση αυτού του χαρακτήρα της αγοράς.

Ούτως ή άλλως, από πλευράς θεμελιώδους ανάλυσης, τα "χαρτιά" είναι φθηνά…

Γιατί, όμως, να προτιμήσουν οι αποταμιευτές την ανασφαλή, από πλευράς κεφαλαίου, άγνωστης υπεραξίας αλλά και μερισματικής απόδοσης (σε καιρούς κρίσης) τοποθέτηση στο χρηματιστήριο, όταν μπορούν να διαλέξουν την ασφάλεια κρατικών "χαρτιών" σταθερής και υψηλής απόδοσης, και μάλιστα αφορολόγητης;

Γιατί;

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.