Μούχλα!

Ας πούμε ότι ο Γενικός Δείκτης τιμών ήταν σήμερα στις 2.300 ή στις 2.400 μονάδες. Θα έκανε άραγε κάποια διαφορά; Το πρόβλημα της Σοφοκλέους δεν είναι αριθμητικό, αλλά το πώς θα αποτινάξει από πάνω της τη μούχλα.

Δημοσιεύθηκε: 11 Δεκεμβρίου 2003 - 09:01

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Πολλοί φίλοι βασανίζονται από το ερώτημα για ποιον ακριβώς λόγο η Σοφοκλέους ”βασανίζεται” στα παρόντα επίπεδα τιμών.

Καλό θα ήταν να απαντήσουν νωρίτερα σε ένα άλλο ερώτημα: Ας πούμε ότι ο Γενικός Δείκτης τιμών ήταν σήμερα στις 2.300 ή στις 2.400 μονάδες.

Θα έκανε άραγε κάποια διαφορά; Το πρόβλημα της Σοφοκλέους δεν είναι αριθμητικό, αλλά το πώς θα αποτινάξει από πάνω της τη μούχλα.

Όταν η Σοφοκλέους είναι καθαρά υπόθεση δύο – τριών μεγάλων ”σπιτιών” του εξωτερικού και είκοσι ως τριάντα εισηγμένων εταιριών, είναι σαφές ότι ο Γενικός Δείκτης μπορεί να διαμορφωθεί στα χ ή στα ψ επίπεδα τιμών.

Αν βρεθεί στις 2.400 μονάδες (για παράδειγμα), θα χαρούν ιδιαίτερα όσοι θα έχουν ποντάρει σ’ αυτό το ενδεχόμενο στο Χρηματιστήριο Παραγώγων. Ακόμη περισσότερο θα χαρούν οι ξένοι θεσμικοί, εφόσον παρουσιαστούν άλλοι θεσμικοί ως αγοραστές.

Αν ο Δείκτης πάει προς τις 2.000 μονάδες, θα χαρούν αντίστοιχα όσοι θα έχουν ποντάρει στα παράγωγα στην πτώση και οι ξένοι θεσμικοί που θα ήθελαν να μπουν στην ελληνική αγορά σε καλύτερα επίπεδα τιμών.

Απ’ όλο αυτό το σκηνικό απουσιάζουν οι Έλληνες επενδυτές και κυρίως οι Έλληνες επιχειρηματίες του 90% των εισηγμένων εταιριών.

Οι περισσότεροι επιχειρηματίες σκέφτονται την πόρτα της εξόδου, αν και είναι προφανής η αδυναμία τους να εξαγοράσουν τις μετοχές της μειοψηφίας.

Οι επιχειρηματίες έχουν βέβαια τις δικές τους ευθύνες για τη δεινή θέση στην οποία βρέθηκαν οι ίδιοι και οι εταιρίες τους, σε σχέση με τον βαθμό αξιοπιστίας τους στη χρηματιστηριακή αγορά. Έχουν σημαντικό μερίδιο ευθύνης για τη σημερινή κατάσταση της αγοράς, αυτό, όμως, είναι ένα άλλο θέμα συζήτησης.

Η Σοφοκλέους είναι μία χρηματιστηριακή αγορά που βρίσκεται στη μούχλα. Όχι στη ναφθαλίνη (θα υπήρχε τότε ελπίδα ότι κάποιος θα την ανέσυρε και πάλι στον καθαρό αέρα), αλλά στη μούχλα.

Και πολύ φοβόμαστε ότι η κατάσταση αυτή συμβάλλει τα μέγιστα στη δυσφήμιση του θεσμού, έτσι ώστε θα περάσουν πολλά χρόνια για να πλησιάσει επενδυτής. Ούτε ο πιο ακραίος πολέμιος του καπιταλισμού δεν θα μπορούσε να έχει πετύχει ένα τόσο καίριο πλήγμα...

Η Σοφοκλέους είχε ελπίδες για κάτι καλύτερο λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων. Η προοπτική όμως αυτή υπονομεύτηκε από την παρατεταμένη προεκλογική περίοδο. Μπορούμε να πούμε ότι άλλη μια ευκαιρία χάθηκε.

Κι απ’ ό,τι φαίνεται οριστικά, αφού τα χρονικά περιθώρια για εκμετάλλευση του γεγονότος των Ολυμπιακών Αγώνων έχουν στενέψει απελπιστικά.

Στις αρχαίες τραγωδίες, όταν τα πάντα βρίσκονταν πλέον σε αδιέξοδο, ο από μηχανής θεός έδινε τη λύση. Στην περίπτωση της Σοφοκλέους είναι αμφίβολο αν ο από μηχανής θεός θα δεχόταν, έστω, να ανακατευτεί μαζί της.

Πριν απ’ όλα, θα χρειαζόταν να βρεθεί ένας κοινός αλλά ικανός θνητός, ο οποίος θα αναλάμβανε να καθαρίσει το κατάστημα από την αποκρουστική θέα της μούχλας...

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.