Οι συνδικαλιστές και τα... λουκέτα

Η προάσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων είναι αναφαίρετο δικαίωμα των συνδικαλιστικών εκπροσώπων τους. Όταν όμως οι πράξεις των εκπροσώπων εναντιώνονται στα συμφέροντα όσων εκπροσωπούν, τι απομένει;

Δημοσιεύθηκε: 29 Δεκεμβρίου 2008 - 07:58

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα και χρόνια πολλά!

Στους περισσότερους ίσως φαντάζει αυτονόητο.

Σε πολλούς ακόμη λογικό και εντέλει αποδεκτό.

Υπάρχουν ωστόσο και εκείνοι που απλώς αρνούνται να δούν την πραγματικότητα.

Το όνομά τους; "Συνδικαλιστές".

Άνθρωποι που αναδείχθηκαν μέσα από συλλογικές διαδικασίες, για να προασπίζουν τα συμφέροντα όσων εκπροσωπούν.

Στη θεωρία, τουλάχιστον.

Διότι είναι μαθηματικά βέβαιο ότι οι αιρετοί εκπρόσωποι των εμποροϋπαλλήλων που εναντιώθηκαν στη λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων στο κέντρο της Αθήνας κατά την τελευταία Κυριακή του έτους δεν προάσπιζαν το πραγματικό συμφέρον όσων τους εξέλεξαν.

Απαιτείται κάποια ιδιαίτερη σοφία για να συνειδητοποιήσει κανείς ότι η εμπορική κίνηση στην καρδιά της πόλης χτυπήθηκε καίρια απο τα γεγονότα του προηγουμένου μηνός;

Απαιτείται κάποια ιδιαίτερη σοφία για να αντιληφθεί ο οποιοσδήποτε ότι ολόκληρη η οικονομία βρίσκεται -έτσι κι αλλιώς- σε κρίση και ότι οι πολίτες είτε έχουν μικρότερη αγοραστική ικανότητα είτε μεγαλύτερη απλώς προτιμούν να κλείνουν τρύπες, παρά να ανοίγουν άλλες;

Δεν είναι προφανές ότι θα μεγαλώσει ο αριθμός των καταστημάτων που θα βάλουν λουκέτο;

Η λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων στο κέντρο της Αθήνας χθες έδωσε τη δυνατότητα σε όσους εκ των συμπολιτών μας επιθυμούσαν να κάνουν τις λεγόμενες αγορές της τελευταίας στιγμής.

Τους έδωσε τη δυνατότητα να προσφέρουν -ο καθένας στο μέτρο των δυνατοτήτων του- ένα δώρο στους οικείους ή στους φίλους του.

Έδωσε όμως και πολύτιμη ρευστότητα στους καταστηματάρχες, καθιστώντας τους ικανούς (τουλάχιστον έως έναν βαθμό) να ανταποκριθούν στις δικές τους υποχρεώσεις, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται βεβαίως και η καταβολή του "δώρου", ήτοι του 13^ου μισθού, προς τους υπαλλήλους τους.

Ίσως, τους έδωσε και μία χρηματοδοτική ανάσα, ώστε να καταφέρουν να επιβιώσουν, αποφεύγοντας το λουκέτο και διατηρώντας στη ζωή τις όποιες θέσεις εργασίας προσφέρουν.

Και όλα αυτά, δίχως για μία στιγμή να ισχυριστεί κανείς ότι πρόκειται να θεσμοθετηθεί η λειτουργία των καταστημάτων την τελευταία ή οποιαδήποτε άλλη Κυριακή του έτους.

Ποιον έβλαψε, λοιπόν, η χθεσινή λειτουργία των καταστημάτων;

Μήπως μόνο έναν, κακώς εννοούμενο, "συνδικαλισμό";

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.