Καλά, μπαίνεις! Και πώς βγαίνεις;

Σε μία παλιά ελληνική ταινία η είσοδος των θεατών στο θέατρο (η ταινία αναφερόταν στη ζωή ενός ηθοποιού) ήταν δωρεάν. Οι θεατές κλήθηκαν να πληρώσουν το εισιτήριο στην... έξοδο! Κάπως έτσι συμβαίνει και με τη Σοφοκλέους...

Δημοσιεύθηκε: 26 Νοεμβρίου 2003 - 09:00

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Σε μία παλιά ελληνική ταινία η είσοδος των θεατών στο θέατρο (η ταινία αναφερόταν στη ζωή ενός ηθοποιού) ήταν δωρεάν. Οι θεατές κλήθηκαν να πληρώσουν το εισιτήριο στην... έξοδο! Κάπως έτσι συμβαίνει και με τη Σοφοκλέους...

Ok! Ας πούμε ότι αποφασίζετε να κτίσετε θέση σε μετοχή της μικρής ή της μεσαίας κεφαλαιοποίησης. Διαθέτετε 150.000 ευρώ και αρχίζετε να αγοράζετε.

Πέρα από το γεγονός ότι θα κάνετε ευτυχισμένους εκείνους που προσπαθούν να ρευστοποιήσουν επί πολλές εβδομάδες, τι άλλο θα έχετε καταφέρει;

Η κατάσταση στην αγορά είναι από λίγο ως πολύ δεδομένη. Οι ”παίκτες” που θα μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά στη μικρή και στη μεσαία κεφαλαιοποίηση δεν κινούνται. Δεν υπάρχει αγορά για να μπορεί να τους ακολουθήσει σε οποιαδήποτε κίνησή τους.

Οι επιχειρηματίες αναζητούν ρευστότητα και ο πιο εύκολος τρόπος γι’ αυτό είναι η πώληση πακέτων. Οι επενδυτές νιώθουν πολύ κουρασμένοι και κυρίως φοβισμένοι για νέες πιθανές απώλειες.

Το σημαντικότερο απ’ όλα, όμως, είναι ότι λείπει το όραμα. Δεν υπάρχει στόχος. Δεν υπάρχει η προοπτική του κέρδους. Το 1990 η αγορά ανέβηκε γιατί άλλαξε η κυβέρνηση. Το 1999 γιατί υπήρχε το όραμα της Ευρώπης.

Είναι προφανές ότι για να αλλάξει το κλίμα στην αγορά θα πρέπει νωρίτερα να αλλάξουν πολλά άλλα πράγματα. Το κλίμα δεν αλλάζει από μόνο του.

Αυτά σε ό,τι αφορά τη μικρή και τη μεσαία κεφαλαιοποίηση. Για τα blue chips τα πράγματα είναι διαφορετικά. Αυτά έχουν κάνει δικό τους μπλοκ, κάτι σαν μία κλειστή λέσχη της αριστοκρατίας.

Είναι μία αγορά που στην πράξη απευθύνεται μόνο σε παίκτες με μεγάλη οικονομική επιφάνεια. Οι μικροί δεν μπορούν να είναι ”ενήμεροι” για τις διαθέσεις των ξένων οίκων, πότε θεωρείται in η ΔΕΗ και πότε ο ΟΤΕ. Ούτε έχουν τη δύναμη να κερδίσουν χρήματα από τη διακύμανση του 1,5% της ΔΕΗ.

Να θυμίσουμε, όμως, κάτι. Το 2000 πολλοί ήσαν εκείνοι που πίστεψαν ότι η αγορά θα μπορούσε να κρατηθεί μόνο με τα blue chips. Έκαναν λάθος! Το ίδιο λάθος κάνουν και σήμερα.

Μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου υπάρχουν χιλιάδες λόγοι για να κρατηθεί η αγορά, αν και εφόσον δεν δώσουν αφορμή για κάτι διαφορετικό οι ξένες αγορές. Για τη συνέχεια δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι.

Τουλάχιστον μέχρι την προκήρυξη των εκλογών...

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.