Βιομηχανία πωλήσεων...

Τα πετυχημένα placements γεμίζουν τα ταμεία του κράτους και των μεγάλων εταιριών, προσφέρουν έσοδα στους επαγγελματίες. Δημιουργούν, όμως, ταυτόχρονα και βιομηχανία πωλήσεων μετοχών, με αποτέλεσμα η Σοφοκλέους να μην μπορεί να πάρει ανάσα...

Δημοσιεύθηκε: 30 Οκτωβρίου 2003 - 09:29

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Οι ελληνικές και οι ξένες χρηματιστηριακές εταιρείες και τράπεζες τρίβουν τα χέρια τους με τα placements. Βγάζουν προμήθειες. Η Σοφοκλέους όμως δεν παίρνει ανάσα. Τα πετυχημένα placements γεμίζουν τα ταμεία του κράτους και των μεγάλων εταιριών, δημιουργούν όμως, ταυτόχρονα βιομηχανία πωλήσεων...

Όταν ένας Έλληνας ή ένας ξένος διαχειριστής έχει αγοράσει με discount της τάξης του 5% μία μετοχή και έχει τη δυνατότητα να ρευστοποιήσει το κέρδος του μέσα σε ελάχιστες μέρες, θα είναι υπόλογος απέναντι στους μετόχους του.

Στις μέρες μας το 5% είναι μία πολύ σημαντική απόδοση. Ισούται με όσα θα μπορούσε να του προσφέρει ένα καλό ομόλογο για έναν ολόκληρο χρόνο.

Ο καθένας βλέπει, φυσικά, τα πράγματα από τη δική του πλευρά. Οι χρηματομεσίτες έχουν για δουλειά τους να γυρίζουν τα χρήματα των πελατών τους και μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία να κερδίζουν. Το κράτος θέλει χρήματα στα ταμεία του.

Οι θεσμικοί επενδυτές έχουν βρει έναν καλό τρόπο για να βγάζουν αποδόσεις. Η μόνη παραπονούμενη είναι η Σοφοκλέους, η οποία, επί της ουσίας, ελάχιστα πράγματα κερδίζει απ’ όλη αυτή τη διαδικασία.

Τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα. Για το μακροπρόθεσμο μπορούν να ειπωθούν πολλά, σε σχέση με τη μείωση της συμμετοχής του κράτους σε μία σειρά από εταιρείες ή για την αύξηση του free float.

Οι επενδυτές βλέπουν με θλίψη τη Σοφοκλέους να μην μπορεί να παρακολουθήσει τις ξένες αγορές στις ανοδικές τους κινήσεις. Γι’ αυτό δεν φταίει, βέβαια, το placement. Η φτώχεια των ημερών μας κάνει, απλώς, ακόμη πιο φανερή και τη φτώχεια του ταμπλό.

Θανάσης Μαυρίδης

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.