Στον Άγνωστο Επενδυτή!

Υπάρχουν γιορτές για όλους. Για τις γυναίκες, τους άνδρες, τους αστυνομικούς, τους πυροσβέστες, τους ερωτευμένους. Για τους επενδυτές που έχουν χάσει περιουσίες και περιουσίες στον βωμό της ανάπτυξης, ουδείς έχει σκεφτεί να τους αφιερώσει μία ημέρα...

Στον Άγνωστο Επενδυτή!
Υπάρχουν γιορτές για όλους. Για τις γυναίκες, τους άνδρες, τους αστυνομικούς, τους πυροσβέστες, τους ερωτευμένους. Για τους επενδυτές που έχουν χάσει περιουσίες και περιουσίες στον βωμό της ανάπτυξης, ουδείς έχει σκεφτεί να τους αφιερώσει μία ημέρα...

Οι επενδυτές βρίσκονται στο επίκεντρο του φθόνου της κοινωνίας. Όταν κερδίζουν, το διασκεδάζουν και ίσως να προκαλούν κιόλας με την πολυτελή τους διαβίωση. Οι περισσότεροι μένουν σ’ αυτό το γεγονός. Ελάχιστοι ψάχνουν να βρουν τι έχει προηγηθεί του κέρδους. Ακόμα πιο λίγοι (πέρα από τους ίδιους τους επενδυτές) γνωρίζουν ότι το κέρδος δεν είναι κάτι περισσότερο από την επιβράβευσή τους για σειρά κακουχιών που έχουν υποστεί νωρίτερα.

Λέγεται ότι στο τέλος το μόνο κέρδος που μένει στους επενδυτές (με τα συνεχή σκαμπανεβάσματα των αγορών) είναι η άφθονη σαμπάνια που έχουν καταναλώσει για να γιορτάσουν τις χρηματιστηριακές τους νίκες. Όχι μόνο! Το πιο βασικό κέρδος ανήκει στις επιχειρήσεις και στην ίδια την οικονομία. Οι αυξήσεις κεφαλαίου των εταιριών δεν γίνονται με την επέμβαση του Αγίου Πνεύματος.

Κάποιοι άνθρωποι βάζουν κάθε φορά βαθιά το χέρι στην τσέπη για να υπάρξει ανάπτυξη, για να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και να αποδοθούν φόροι στην πολιτεία. Όλοι κερδίζουν με τη δράση των επενδυτών. Δεν είναι παράλογο να κερδίσουν κι αυτοί με τη σειρά τους.

Το βασικό κίνητρο είναι φυσικά το κέρδος. Αυτό δεν μπορούμε να το αμφισβητήσουμε. Αλίμονο αν δεν υπήρχε το κίνητρο για να αναλάβει ένας άνθρωπος έναν τόσο μεγάλο κίνδυνο. Να παίζει καθημερινά μονά ζυγά την περιουσία του. Μόνο που όλοι μένουν τελικά στο ότι οι επενδυτές κερδίζουν που και που και αγνοούν επιδεικτικά όλα τα υπόλοιπα.

Στο μεταξύ, όμως, όλοι απολαμβάνουν τα αγαθά της ανάπτυξης όταν οι αγορές πάνε καλά. Κι ανεξάρτητα από το αν έχουν επενδύσει ή όχι στις αγορές.

Χρειάζεται, λοιπόν, να αφιερωθεί μία από τις 365 ημέρες του χρόνου στον επενδυτή. Όπως υπάρχει μία ημέρα για την αποταμίευση, να υπάρχει αντίστοιχα και μία ακόμη για τις επενδύσεις.

Πολύ περισσότερο θα χρειαζόταν, τώρα που έρχονται εκλογές, να θυμηθούν τα κόμματα το χρηματιστήριο και τον ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει στην ανάπτυξη της οικονομίας και να μην σπαταλούν όλα τους τα πυρά σε μικροπολιτικές αντιπαραθέσεις με επίκεντρο τη Σοφοκλέους.

Θανάσης Μαυρίδης


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v