Η εργατική τάξη πάει στην... Κόλαση!

Θα έχετε ακούσει ιστορίες που προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι φτωχοί άνθρωποι είναι ευτυχισμένοι, επειδή δεν έχουν... σκοτούρες! Κι άλλες που υποστηρίζουν ότι η εργατική τάξη πάει στον παράδεισο, ενώ οι αιμοβόροι καπιταλιστές έχουν από τώρα κλείσει σουίτα για την Κόλαση. Θέλουμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι όλα αυτά είναι ιστορίες για αγρίους.

Δημοσιεύθηκε: 8 Αυγούστου 2003 - 09:41

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Θα έχετε ακούσει ιστορίες που προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι φτωχοί άνθρωποι είναι ευτυχισμένοι, επειδή δεν έχουν... σκοτούρες! Κι άλλες που υποστηρίζουν ότι η εργατική τάξη πάει στον παράδεισο, ενώ οι αιμοβόροι καπιταλιστές έχουν από τώρα κλείσει σουίτα για την Κόλαση. Θέλουμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι όλα αυτά είναι ιστορίες για αγρίους.

Το κύριο μέλημά μας είναι να μην καταλήξουμε στο πτωχοκομείο. Οπότε θα αρχίσουμε να πιστεύουμε κι εμείς ότι έχουμε θυσιάσει την περιουσία μας για μία θέση στον Παράδεισο...

Ας μην αποπροσανατολίζουμε την συζήτηση. Το ερώτημα δεν είναι αν η αγορά θα ανέβει στις 2.400 ή στις 3.400 μονάδες, αλλά ποιες θα είναι οι εταιρίες που θα απαρτίζουν το σύνολο που θα ονομάζουμε αγορά. Το παράδειγμα της Sea Farm είναι πολύ φρέσκο.

Η εταιρία ανακοίνωνε δημόσια τα προβλήματά της (κάτω από την αφόρητη πίεση των χρηματιστηριακών αρχών) και η μετοχή της έκανε αλλεπάλληλα limit up!

Η εταιρία έψαχνε να βρει (;) 60.000 ευρώ για να πληρώσει το μέρισμα της μειοψηφίας για την περσινή χρήση (αν αυτό δεν λέγεται θράσος, βρείτε εσείς μία άλλη λέξη να το αποδώσετε) και οι traders άνοιγαν σαμπάνιες στο ταμπλό. Μέχρι που οι χρηματιστηριακές αρχές αποφάσισαν να αναστείλουν την διαπραγμάτευση της μετοχής και να τελειώσουν το πάρτι.

Η Datamedia ήταν το επόμενο χτύπημα. Πέντε μέλη του διοικητικού συμβουλίου παραιτήθηκαν και είναι φυσικό να αναρωτιόμαστε (το ίδιο και ο κ. Αλεξάκης που αποφάσισε την αναστολή της διαπραγμάτευσης της μετοχής) τι είδαν αυτοί και το έβαλαν στα πόδια...

Πόσες άραγε εισηγμένες εταιρίες υπάρχουν ακόμη που αντιμετωπίζουν δυσεπίλυτα προβλήματα; Αρκετές, είναι η απάντηση.

Το 1999 είχαν σωθεί πολλοί χρεοκοπημένοι, πουλώντας τις άχρηστες μετοχές τους στον λαό. Κι έκαναν στην συνέχεια και γιγαντιαίες αυξήσεις κεφαλαίου για να ”αναπτυχθούν”. Όχι φυσικά οι εταιρίες τους, όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων, αλλά οι ίδιοι.

Και οι εταιρίες αυτές κύλησαν και πάλι στην λάσπη των προβλημάτων τους. Επειδή οι διοικήσεις τους ήσαν και παραμένανε ”προβληματικές” και ανίκανες. Άχρηστοι άνθρωποι και απατεώνες μπορούν να προσφέρουν μόνο τον όλεθρο και την καταστροφή σε όσους τους ακολουθούν.

Δεν θέλουμε άλλους ”Μπάτμαν” και Ταρζάν στην Σοφοκλέους. Θα είναι αμαρτία εμείς να καταλήξουμε στο πτωχοκομείο και οι άλλοι να γλεντούν στην Μύκονο με τα δικά μας λεφτά. Και δεν ξέρουμε αν αυτοί θα είναι στον παράδεισο, αλλά εμείς θα είμαστε σίγουρα στην Κόλαση...

Θανάσης Μαυρίδης

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.