Ποιος τους εμποδίζει να το κάνουν; Ποιος;

Κόμματα και τραπεζίτες, κατά τα φαινόμενα, μιλούν την ίδια γλώσσα. Τη γλώσσα των μη υλοποιήσιμων υποσχέσεων που διατυπώνονται απλώς για να παραμείνουν κενό γράμμα.

Δημοσιεύθηκε: 24 Ιουλίου 2008 - 08:00

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Ποιος τους εμποδίζει να το κάνουν; Ποιος;

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η απειλή των τραπεζών ότι θα ενσωματώσουν στα επιτόκια τις κάθε είδους "κρυφοφανερές" χρεώσεις και προμηθειούλες, που αυτές παράνομα ή μη χρεώνουν σήμερα στους πελάτες τους, σε περίπτωση που αναγκαστούν να τις καταργήσουν, θυμίζει τις αντίστοιχες απειλές των κομμάτων ότι θα θέσουν όρους διαφάνειας στα οικονομικά τους.

Ποιος τους σταματάει; Ποιος σταματάει είτε τις τράπεζες είτε τα κόμματα από το να βγάλουν τα πάντα στη φόρα;

Ας υποθέσουμε, έστω προς στιγμήν, ότι τα ελληνικά πιστωτικά ιδρύματα θα τερματίσουν τις μεθόδους που αφορούν είτε στους καταχρηστικούς όρους στις δανειακές συμβάσεις, είτε στις διαμφισβητούμενες χρεώσεις που αυτές επιβάλλουν σήμερα στην πελατειακή τους βάση.

Ας υποθέσουμε ότι ενσωματώνουν πλήρως το συνολικό κόστος που συνεπάγεται αυτή η ενέργεια, αυξάνοντας τα επιτόκια χορηγήσεων και μειώνοντας τα επιτόκια καταθέσεων.

Και αφού το κάνουν αυτό, ας βγουν την επομένη ημέρα στην αγορά να πουλήσουν τα προϊόντα τους, να δούμε ποιος θα τα αγοράσει....

Και ακόμη καλύτερα, να δούμε πώς θα διαμορφωθεί η "πασαρέλα" των τραπεζών, αφού τότε θα φανεί με τον πλέον σαφή τρόπο ποιος έχει αποτελεσματικό "μαγαζί" από πλευράς λειτουργικών εξόδων και ποιος δεν έχει.

Ας δούμε τότε πόσο αποτελεσματικό είναι το δίκτυο λιανικής κάθε τράπεζας, η διαχείριση κεφαλαίων και ρίσκου ή κάθε λογής τραπεζική εργασία. Γι' αυτό και μόνο δεν θα άξιζε τον κόπο;

Αντίστοιχα, οι φίλοι μας οι πολιτικοί. Ας τα βγάλουν και αυτοί όλα στη φόρα; Γιατί να μην τα βγάλουν; Γιατί "υπόσχεται" ο ένας και ο άλλος πολιτικός αρχηγός (με την εξαίρεση του ΚΚΕ, το οποίο αρνείται ευθέως να το πράξει) ότι θα επιβάλει όρους διαφάνειας στη χρηματοδότηση του κόμματός του;

Ποιος τον εμποδίζει να το πράξει;

Κόμματα και τραπεζίτες, κατά τα φαινόμενα, μιλούν την ίδια γλώσσα. Τη γλώσσα των μη υλοποιήσιμων υποσχέσεων που διατυπώνονται απλώς για να παραμείνουν κενό γράμμα.

Αν δεν είναι έτσι, εάν δεν ισχύουν τα παραπάνω, ο δρόμος της διαφάνειας και της απόκτησης πραγματικού μέτρου σύγκρισης για όλους παραμένει ανοιχτός και ανεμπόδιστος...

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.