Μπορώ να το κατανοήσω, όχι να το δεχτώ…

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα

Ασχέτως του τελικού «κλεισίματος» της μεγαλύτερης χρηματιστηριακής αγοράς παγκοσμίως, που στέκει -ακόμη περήφανη;- στη διασταύρωση των οδών Broad και Wall, στη Νέα Υόρκη, το κλίμα που επικράτησε στη χθεσινή της συνεδρίαση αποτύπωσε κατά τρόπο γλαφυρό την έννοια της «επένδυσης» ή της «συναλλαγής», σε μετοχικές αξίες.

Μία ημέρα μετά τη «βουτιά» που έγραψε ο βιομηχανικός Dow και το αίσθημα μιζέριας και απογοήτευσης που τη συνόδευσε, χθες, ευφορία και χαμόγελα επέστρεψαν στο χρηματιστηριακό της «floor».

Κάτι το deal με τις μπίρες (μεγαλύτερη εξαγορά στην Ιστορία, που σημειώνει και ο φίλτατος Αθανάσιος), κάτι η σχετική υποχώρηση των πετρελαϊκών τιμών, οδήγησαν σε -πρόσκαιρη έστω- αισιοδοξία.

Και όλα αυτά μόλις 24 ώρες μετά την απογοήτευση.

Έτσι είναι όμως, κυρίες και κύριοι, οι αγορές.

Χαρακτηρίζονται από διακυμάνσεις και μάλιστα ενίοτε έντονες έως και βίαιες.

Ανοδικές ή πτωτικές.

Ο χρόνος και ο τρόπος με τον οποίο ο εν δυνάμει επενδυτής μπορεί να προσεγγίσει τις διακυμάνσεις αυτές προφανώς διαφέρει ανάλογα με τον χαρακτήρα του.

Βραχυπρόθεσμα, οπότε οι κινήσεις του χαρακτηρίζονται από υψηλή επικινδυνότητα, ή μεσομακροπρόθεσμα, εξομαλύνοντας έτσι, με την πάροδο του χρόνου, τις τυχόν ανεπιθύμητες επιδράσεις…επί της τιμής των μετοχών.

Αντίστοιχα, τα κριτήρια επιλογής των μετοχών αυτών αφορούν στην ίδια εξίσωση.

Θεμελιώδη στοιχεία και αναπτυξιακές προοπτικές ή ενδεχόμενη (εσωτερική ή μη) πληροφόρηση;

Στην ελληνική χρηματιστηριακή αγορά κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας (ας μην ξεχνάμε ότι το «πάρτι» του ’99 άρχισε επί της ουσίας τον Μάρτιο του ’97 με την υποτίμηση και την έναρξη ένταξης στην ΟΝΕ) τα «είδαμε όλα».

Είδαμε την άνοιξη, το θερμό καλοκαίρι, το φθινόπωρο που φύγαν τα χελιδόνια και, τέλος, είδαμε και το καταχείμωνο, που όλοι, ή σχεδόν όλοι, κούρνιασαν στη φωλιά τους, αρνούμενοι πεισματικά να ασχοληθούν είτε με τις εποχές του χρόνου είτε με την αγορά…

Βέβαια, στο σημείο αυτό πρέπει -αναγκαστικά- να κάνουμε ένα βήμα πίσω στη σκέψη μας και να δούμε ποιες ήσαν οι επιλογές μας και με ποιο «επενδυτικό προφίλ» προσεγγίσαμε αυτήν την αγορά.

Μία αγορά που σήμερα ανήκει πλέον σχεδόν αμιγώς σε ξένα χέρια και που δεν αφορά σε κανέναν Έλληνα «μικροεπενδυτή», τουλάχιστον με τον τρόπο που τον αφορούσε παλαιότερα…

Είναι μια πραγματικότητα την οποία, όπως είπε χθες και μία ψυχή απευθυνόμενη προς μία άλλη, «μπορώ να την κατανοήσω, αλλά δεν μπορώ να τη δεχτώ…».

Δεν φτιάχνουμε όμως εμείς τους κανόνες του παιχνιδιού. Κι αν θέλουμε να το παίξουμε πρέπει να παίξουμε με τους νέους κανόνες. Αλλιώς, απλώς θα χάνουμε...

[email protected]