Γιούργια στον ταβλά με τα κουλούρια…

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα.

Αν και στην Ελλάδα είμαστε συνηθισμένοι σε υψηλές θερμοκρασίες και σύντομα ίσως αντιμετωπίσουμε ακόμη υψηλότερες, ελέω κλιματικών αλλαγών, ενίοτε προτιμούμε, για κάποιον περίεργο λόγο, τα «παλτά».

Επιλέγουμε να «φορέσουμε» όποιο «κουστουμάκι» μας προσφέρουν, ακόμη και όταν βλέπουμε ότι προφανώς δεν κάνει για τις συνθήκες της εποχής…

«Βεστιάριο» το έχουμε κάνει, όπως λέγει και ο φίλτατος Αθανάσιος…

Και μάλιστα κόντρα ακόμη και στα πιο πηγαία χρηματιστηριακά ένστικτά μας, που μας λένε «μην ακολουθείς το πλήθος». Μπες όταν πρέπει και βγες, αντίστοιχα, όταν πρέπει… Και ας μην μπούμε στη συζήτηση για το «πότε πρέπει»…

Για παράδειγμα, αν και ο -χρυσοπληρωμένος- κανόνας μας λέει: «Μην ακολουθείς το πλήθος, μην υιοθετείς αγελαία συμπεριφορά», πότε επιλέγουμε να μπούμε σε ένα χαρτί; Μα φυσικά όταν βλέπουμε αυξημένες συναλλαγές και άνοδο τιμής. Αυτό τουλάχιστον αποκομίζει κανείς ατενίζοντας το «ταμπλό» της πάλαι ποτέ Σοφοκλέους…

Ο λόγος; Πολύ απλός: Ελπίζουμε σε συνέχιση της τάσης και σε πιθανή δικαίωσή μας στην προσπάθεια να δώσουμε τον «μουντζούρη» στον επόμενο…

Έλα όμως που κάποιοι το έχουν «δει το έργο»… Για την ακρίβεια, δεν το έχουν δει απλώς, αλλά το έχουν «γράψει» κιόλας…

Καμιά 60ριά χιλιάδες υποτίθεται ότι είναι οι ενεργοί κωδικοί -στην πραγματικότητα πολύ λιγότεροι- μαζί και με τους ξένους φίλους μας που έχουν περίπου το μισό «μαγαζί»… Ε, «μικρό χωριό» είναι…Γνωριζόμαστε.

Έτσι, λοιπόν, όταν δούμε ένα χαρτί που έως τώρα έκανε 500 κομμάτια την ημέρα και δεν το ήξερε σχεδόν «ούτε η μάνα του», γιατί το κυνηγάμε ωσάν «μάννα εξ ουρανού», εάν όλα τα θεμελιώδη αλλά και λοιπά στοιχεία μας λένε «μείνε μακριά;».

Διότι, πολύ απλά, είμαστε αυτοί που είμαστε…

Μας συνεπαίρνει το «κάπως», το «μυστήριο», η «πληροφορία» και επιλέγουμε -ενίοτε- να αγνοήσουμε τη φωνή της κοινής λογικής. Τη φωνή που μας σιγοψιθυρίζει στο αφτί: «Τι πας να κάνεις, αγόρι μου; Σαπάκι είναι το χαρτί…».

Το «τυρί» του γρήγορου κέρδους έχει οδηγήσει πολλούς στη «φάκα» της ζημιάς…

Η μακροπρόθεσμη επένδυση σε μετοχές με στέρεα θεμελιώδη, αξιόλογες προοπτικές και ικανή διοίκηση ακούγεται συχνά «βαρετή»…

Όμως, το «επενδύειν» δεν ταυτίζεται απαραίτητα και με το «ζην επικινδύνως», ή τουλάχιστον δεν θα έπρεπε…

[email protected]