Ο χοντρός με την ...γραβάτα!

Πώς μπορούμε όμως, να χειροκροτούμε κάποιον επειδή έχει κάνει 11 limit up, ξεχνώντας τα προηγούμενα 42 συνεχόμενα limit down; Τα limit up ήταν άραγε άσχημα στην προηγούμενη περίοδο που συμμετείχε ο ένας χοντρός και είναι καλοδεχούμενα στην παρούσα φάση, επειδή ο άλλος χοντρός που συμμετέχει τώρα φοράει γραβάτα;

Δημοσιεύθηκε: 15 Απριλίου 2003 - 09:04

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Παρακολουθώντας καθημερινά τις διακυμάνσεις των τιμών, δεν μπορείς παρά να σκεφτείς ότι η πιο σοφή κουβέντα που ακούστηκε ποτέ στα χρηματιστήρια είναι ότι οι αγορές δεν διαθέτουν μνήμη. Ξεχνούν πολύ εύκολα τα limit down και τρέχουν σαν ξελιγωμένοι σκύλοι πίσω από τα αφεντικά που μέχρι χτες απαξιούσαν ακόμη και να τους γαβγίσουν. Αρκεί άραγε ένα limit up για να ξεχαστεί τόσο πολύ αίμα;

Δεν θα είχαμε αντίρρηση να ανεβαίνει το χρηματιστήριο επί δύο βδομάδες ή δύο μήνες ή και δύο χρόνια. Πώς μπορούμε όμως, να χειροκροτούμε κάποιον επειδή έχει κάνει 11 limit up, ξεχνώντας τα προηγούμενα 42 συνεχόμενα limit down; Όταν εξαιτίας του έχουν κλείσει σπίτια και έχουν πηδήξει άνθρωποι από τα μπαλκόνια;

Κι όμως! Αυτό συμβαίνει! Ρίξτε μια ματιά στο ποιες μετοχές σημειώνουν ”σημαντικά κέρδη” και δήθεν ”προσελκύουν” το ενδιαφέρον του επενδυτικού κοινού. Εκτός και αν το πρόβλημά μας είναι ποιος ”χοντρός” κατευθύνει τελικά τα νήματα. Αν κάποιοι θέλουν μία αγορά όπου θα κάνουν την επιλογή του ποιος χοντρός θα κάνει τελικά κουμάντο, εμείς δεν θα συμφωνήσουμε.

Τα limit up ήταν άραγε άσχημα στην προηγούμενη περίοδο που συμμετείχε ο ένας χοντρός και είναι καλοδεχούμενα στην παρούσα φάση, επειδή ο άλλος χοντρός που συμμετέχει τώρα φοράει γραβάτα; Θα μας πείτε ότι αυτά συμβαίνουν στον κόσμο μας.

Αν πηγαίνεις σε δεξιώσεις και άλλες κοινωνικές συναθροίσεις του καλού κόσμου μπορείς και να κάνεις μερικές ασχήμιες. Μόνο που τότε δεν ονομάζονται ”εγκλήματα”, αλλά ”προσπάθεια στήριξης των επιχειρηματικών σχημάτων” και της ...Εθνικής Οικονομίας!

Υπό αυτές τις συνθήκες μας είναι παντελώς αδιάφορη η άνοδος ορισμένων μετοχικών τίτλων. Έχουμε μάθει το χρηματιστήριο λίγο διαφορετικά. Με άλλους κανόνες, με άλλους όρους. Ασφαλώς στο πεζοδρόμιο. Σίγουρα όχι στις δεξιώσεις.

Και ο πόλεμος του πεζοδρομίου είναι περισσότερο γλυκός από εκείνον των σαλονιών. Στο πεζοδρόμιο μαθαίνεις μία βασική αρχή: ”Τα πάντα σ’ αυτή την ζωή ανταποδίδονται. Ό,τι κανείς το βρίσκεις μπροστά σου”. Γι αυτό και οι άνθρωποι της πιάτσας σέβονται ορισμένους κανόνες. Άγραφους είναι η αλήθεια, αλλά υπαρκτούς και σεβαστούς...

Πολλοί επενδυτές δεν θέλουν να σκέφτονται το ”κακό παρελθόν” των εν λόγω μετοχικών τίτλων. Τους αρκούν ένα – δύο ή και είκοσι δύο limit up. Πιστεύουν ότι θα προλάβουν να πηδήξουν από το τραίνο. Ξεχνούν ότι όλες τις προηγούμενες φορές που σκέφτηκαν κάτι ανάλογο είχαν το ίδιο απόγευμα ραντεβού με τον τοκογλύφο της γειτονιάς τους...

Θανάσης Μαυρίδης

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.