Καλοδεχούμενο το πάρτι, αλλά...

Η επόμενη ημέρα του πολέμου μας απασχολεί ήδη. Επειδή δεν είμαστε σίγουροι ότι οι αγορές πέφτουν εξαιτίας του πολέμου. Οι τιμές των μετοχών είναι υποτιμημένες, αλλά δεν είναι βέβαιο ότι αυτό είναι αρκετό για μία ουσιαστική ανάκαμψη των τιμών. Όλοι περιμένουμε ένα ράλι, στην περίπτωση που τελειώσει γρήγορα ο πόλεμος. Θα είναι άραγε αρκετό για να επουλώσει τις πληγές;

Δημοσιεύθηκε: 18 Μαρτίου 2003 - 09:02

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Η επόμενη ημέρα του πολέμου μας απασχολεί ήδη. Επειδή δεν είμαστε σίγουροι ότι οι αγορές πέφτουν εξαιτίας του πολέμου. Οι τιμές των μετοχών είναι υποτιμημένες, αλλά δεν είναι βέβαιο ότι αυτό είναι αρκετό για μία ουσιαστική ανάκαμψη των τιμών. Όλοι περιμένουμε ένα ράλι, στην περίπτωση που τελειώσει γρήγορα ο πόλεμος. Θα είναι άραγε αρκετό για να επουλώσει τις πληγές;

Υπάρχουν επενδυτικές ευκαιρίες. Όχι μόνο τις τελευταίες ημέρες, αλλά εβδομάδες ολόκληρες. Κι όμως! Ουδείς τις βλέπει και έτσι εξακολουθούν να αποτελούν μία πρόκληση. Πράγμα που μας φοβίζει.

Αν πράγματι επρόκειτο για ευκαιρίες θα τις έβλεπαν περισσότεροι άνθρωποι και δεν θα ήταν ευκαιρίες. Για να εξακολουθούν να κραυγάζουν ως ευκαιρίες, σημαίνει ότι η αγορά φοβάται περισσότερα πράγματα από τον επικείμενο πόλεμο. Ότι τα αίτια της κρίσης είναι βαθύτερα...

Για την Σοφοκλέους τα πράγματα είναι πιο δύσκολα. Η αγορά δείχνει μία αδυναμία να ανταποκριθεί ακόμη και στα καλά νέα από τις διεθνείς αγορές. Αντίθετα, ακολουθεί με σχετική ευκολία τις κακές συνεδριάσεις. Αυτό συμβαίνει πιθανότατα για τρεις λόγους:

- Οι δεικτοβαρείς μετοχές των τραπεζών είναι ακόμη υπερτιμημένες σε σχέση με τις αντίστοιχες μετοχές των υπολοίπων ευρωπαϊκών χρηματιστηρίων

- Η Σοφοκλέους ανέκαθεν υστερούσε στις αντιδράσεις της.

- Οι επενδυτές εκτιμούν ότι ο κύκλος της κάθαρσης δεν έχει ακόμη κλείσει. Πολλοί ισχυρίζονται ότι δεν έχει καν ανοίξει...

Θα θέλαμε να δούμε ένα ράλι τιμών, με οποιαδήποτε αφορμή. Το κέρδος θεραπεύει όλες τις ασθένειες. Πολύ φοβόμαστε, όμως, ότι στο εξής θα είμαστε όλοι μας πολύ επιφυλακτικοί. Και με τόση καχυποψία, δεν είμαστε βέβαιοι ότι μπορούν να συμβούν σπουδαία πράγματα...

Το 1997, το 1998, το 1999, υπήρχε για όλους το τεκμήριο της αθωότητας. Αυτό έχει πλέον χαθεί. Όλοι έχουν χάσει πλέον χρήματα και έτσι έχουν εξαντληθεί τα περιθώρια ανοχής…

Θανάσης Μαυρίδης

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.