Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Αν και το ερώτημα κατά πόσον η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θα προχωρούσε στις χθεσινές παροχές προς χαμηλοσυνταξιούχους και ενοικιαστές εάν δεν σημείωνε τόσο «χαμηλές πτήσεις» στις δημοσκοπήσεις είναι καταδικασμένο να παραμείνει ως ρητορικό, σειρά άλλων ερωτημάτων σχετικά με όσα εξήγγειλε χθες ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και εξειδίκευσε ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κυριάκος Πιερρακάκης ζητούν απαντήσεις.
Για παράδειγμα, αν και η κυβέρνηση ομνύει υπέρ της δημοσιονομικής ευταξίας, χαρακτηρίζοντας τις παροχές ως «ζυγισμένες και κοστολογημένες, ώστε να τηρείται η αναγκαία δημοσιονομική ισορροπία και οι σχετικές προβλέψεις των ευρωπαϊκών δημοσιονομικών κανόνων», ούτε ο πρωθυπουργός ούτε ο αρμόδιος επί των Οικονομικών υπουργός του μας εξήγησαν χθες τι μέλλει γενέσθαι με το -ακόμη υπέρογκο – δημόσιο χρέος μετά το 2032, οπότε αλλάζουν οι όροι εξυπηρέτησής του (δηλαδή μετά μόλις μία επταετία), υπό το φως αυτών και άλλων παρόμοιων παροχών στις οποίες αναλώνεται το υπερπλεόνασμα.
Θα επιστρέψουμε, άραγε, στην υπερφορολόγηση; Δεν θα μπορούσε αυτό το περίσσεμα να οδεύσει για την πρόωρη αποπληρωμή του χρέους; Βέβαια το 2032 οι πιθανότητες είναι ότι ο τόπος θα κυβερνάται από μία άλλη κυβέρνηση και εκείνη είναι που θα κληθεί να απαντήσει στα όποια προβλήματα αντιμετωπίσει η χώρα τότε. Οπότε…
Ερώτημα δεύτερο: Εάν όντως τα μέτρα αφορούν «κοινωνική δικαιοσύνη», δεν θα μπορούσε η κυβέρνηση να οδηγηθεί σε ένα δικαιότερο αποτέλεσμα μειώνοντας την άμεση φορολογία κατά τρόπο αντιστοίχως μόνιμο; Ούτως ή άλλως, η μεσαία τάξη είναι αυτή που ακόμη πληρώνει τον λογαριασμό και αυτή είναι που συμβάλλει στη δημιουργία των υπερπλεονασμάτων. Αντίστοιχα, δεν θα μπορούσε να μειώσει την έμμεση φορολογία και κατ’ επέκταση να αντιμετωπίσει έτσι και το πρόβλημα της ακρίβειας που τόσο ταλανίζει τους πολίτες και τις επιχειρήσεις αυτού του τόπου;
Ούτως ή άλλως, σε μια χώρα όπως η δική μας, όπου η φοροδιαφυγή είναι ακόμη εθνικό σπορ (παρά τις όποιες προσπάθειες καταβάλλει για την αντιμετώπισή της το οικονομικό επιτελείο), η διανομή επιδομάτων βάσει εισοδηματικών κριτηρίων -ακόμη και διευρυμένων - προσβάλλει τη νοημοσύνη των πολιτών.
Μαζί με τους πραγματικούς δικαιούχους επιδοτούνται και όσοι φοροδιαφεύγουν. Με άλλα λόγια, την ίδια ώρα που θα επιδοτείται το ενοίκιο κάποιου ελεύθερου επαγγελματία, για παράδειγμα, ο οποίος -ενδεχομένως- φοροδιαφεύγει, ένας μισθωτός που έχει αγοράσει σπίτι μένει εκτός επιδότησης, βγαίνοντας διπλά ζημιωμένος. Από τη μία, είναι αναγκασμένος -κατά τεκμήριο- να δηλώνει το πλήρες εισόδημά του συμβάλλοντας έτσι στα υπερπλεονάσματα και από την άλλη, τιμωρείται ως «νοικοκύρης» επειδή αγόρασε σπίτι με δάνειο από την τράπεζα και άρα δεν δικαιούται επιδότησης ενοικίου.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση, το μέτρο της επιδότησης ενοικίου δεν απαντά στην ουσία του προβλήματος, που είναι η έλλειψη στέγης. Επί σειρά ετών η οικοδομική δραστηριότητα είχε εκμηδενιστεί, οι βραχυχρόνιες μισθώσεις έχουν αναλώσει ένα σημαντικό τμήμα του στεγαστικού αποθέματος και άλλα σπίτια παραμένουν κλειστά ή απλά… δεν δηλώνονται ως ενοικιασμένα. Για όλα αυτά τα ζητήματα, η επιδότηση ενοικίου πώς βοηθά;
Κάποτε η κριτική του φίλτατου κ. Μητσοτάκη αναφορικά με την επιδοματική πολιτική που ακολουθούσε η προηγούμενη κυβέρνηση ήταν ότι η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου διέρχεται διαμέσου της βελτίωσης των αποδοχών. Αυτό που λέμε καλύτερους μισθούς. Αυτή η επιχειρηματολογία τι έγινε και είμαστε σήμερα αντιμέτωποι με έναν ωκεανό επιδομάτων;
Λύνεται η ακρίβεια ή η έλλειψη στέγης με επιδόματα; Ρητορικό και αυτό το ερώτημα αλλά η απάντησή του γνωστή.
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.
Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.gr
FOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο Linkedin