Ιδού η ευκαιρία για την ελληνική αμυντική βιομηχανία

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Επιθυμεί η Ελλάδα να αποκτήσει ξανά αμυντική βιομηχανία και εξοπλιστική ανεξαρτησία, ώστε να μην επαφίεται σε τρίτες χώρες;

Επιθυμεί να συμμετάσχει στο μεγαλύτερο εξοπλιστικό πρόγραμμα από τον Β’ ΠΠ, ύψους 800 δισ. ευρώ, που εξήγγειλε η Ευρώπη μέσω του ReArm Europe, αναβιώνοντας έτσι την αμυντική της βιομηχανία και προσφέροντας επενδύσεις, τεχνογνωσία και απασχόληση στον τόπο;

Εάν η απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα είναι καταφατική, τότε πρωτοβουλίες όπως αυτή της MetlenΜΥΤΙΛ +1,87%, με την ανάπτυξη 5 αυτοτελών εργοστασίων στη ΒΙΠΕ Βόλου, για την κατασκευή αρμάτων μάχης καθώς και εξειδικευμένου εξοπλισμού για θωρακισμένα οχήματα, όπως και αυτή που προτείνει η Naval Group, για τη ναυπήγηση φρεγατών στην Ελλάδα, πρέπει να αγκαλιαστούν με θέρμη.

Όχι μόνο γιατί προσφέρουν επενδύσεις, απασχόληση και τεχνογνωσία στον τόπο μας, όσο κυριότερα διότι βοηθούν τη χώρα μας να αποκτήσει σοβαρή αμυντική βιομηχανία και να απεξαρτηθεί -σε μεγάλο βαθμό- από το εξωτερικό, για τις εξοπλιστικές ανάγκες της. Όπως επίσης της επιτρέπουν να μην παρακολουθεί άπραγη τη γείτονα Τουρκία να αριστεύει σε ζητήματα αμυντικής βιομηχανίας και εξαγωγών εξοπλισμού.

Κοντολογίς, η ώρα των αποφάσεων είναι τώρα. Τούτο επιτάσσουν τόσο οι γεωπολιτικές ισορροπίες όσο και οι ειδικές συνθήκες που συντρέχουν για τον αμυντικό επανεξοπλισμό της Ευρώπης, μέσω του ReArm Europe και της ρήτρας διαφυγής που προβλέπεται για τις αμυντικές δαπάνες.

«Αυτό που έγινε με τις Belhara δεν πρέπει να ξαναγίνει», είπε πρόσφατα από το βήμα του «Κύκλου Ιδεών» ο πρόεδρος της Μetlen Ευάγγελος Μυτιληναίος, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου να μην παραμείνει η Ελλάδα απλός χρηματοδότης, χωρίς βιομηχανική συμμετοχή, στον νέο κύκλο εξοπλισμών. Η πρόταση της κατασκευάστριας εταιρείας των φρεγατών Belhara, Naval Group, ουσιαστικά απαντά σε αυτή την προειδοποίηση.

Αυτό που προτείνει η γαλλική εταιρεία, δε, ξεπερνά κατά πολύ όσα προβλέπονταν παλαιότερα, στην προ μνημονίων εποχή, με την υποχρεωτική συμμετοχή ελληνικών εταιρειών σε ποσοστό τουλάχιστον 30% στα προγράμματα συμπαραγωγής εξοπλισμών, καθώς οι φρεγάτες θα κατασκευάζονται στην Ελλάδα (σε επίπεδο κατασκευής πλοίου και όχι εξοπλισμών), σε σημαντικά υψηλότερο ποσοστό.

Εάν όντως ακολουθήσουμε αυτό το μονοπάτι, δε, πέραν της ομοιογένειας που θα επιτευχθεί για τον στόλο του ΠΝ, με συνολικά επτά φρεγάτες FDI, δίνεται μία πραγματική ευκαιρία αναβίωσης των ελληνικών ναυπηγείων και «επιστροφής» συνολικά για τη βιομηχανική βάση της χώρας. Όπως ακριβώς αντίστοιχη ευκαιρία προσφέρει και η επένδυση της Μetlen στον Βόλο.

Δημιουργείται, με άλλα λόγια, μια βιομηχανική βάση, υψηλής τεχνογνωσίας και εξειδίκευσης, την οποία η χώρα σήμερα δεν διαθέτει αλλά έχει απόλυτη ανάγκη. Τόσο στο πλαίσιο που επιτάσσει η αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της όσο και για την εξασφάλιση αυτονομίας σε ζητήματα αμυντικού εξοπλισμού.

Εντέλει, μετά από δεκαετίες αποβιομηχάνισης σε όλο το φάσμα της παραγωγής και ειδικά στην αμυντική βιομηχανία, η χώρα βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη με δυο σοβαρά «χαρτιά» στο τραπέζι. Είναι στο χέρι της να τα σηκώσει και να θέσει και πάλι σε κίνηση τις παραγωγικές δυνάμεις της.

Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.gr

FOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο Linkedin

Η Μetlen ήδη έδειξε τον δρόμο δίχως να περιμένει και η γαλλική Naval προτείνει, σε ένα άλλο σκέλος εξοπλιστικών προμηθειών, μία αντίστοιχη ευκαιρία. Είναι, ίσως, η πλέον σοβαρή στιγμή για την ελληνική αμυντική βιομηχανία, εδώ και δεκαετίες.