Η ΝΔ και τα όρια της δεξιάς στροφής

Δείχνουν να στρίβουν δεξιά, αλλά υπάρχουν και αντίθετοι άνεμοι. Ούτως ή άλλως, ούτε ριζική αλλαγή πορείας μπορεί να χαράξει η παρούσα κυβέρνηση, ούτε είναι σαφές ότι αυτό θα την συνέφερε. Πρόκειται, εν πολλοίς, για μία πορεία… κόντρα στο κύμα.

Δημοσιεύθηκε: 24 Μαρτίου 2025 - 07:31

Ν. Γ. Δρόσος n.drosos@euro2day.gr

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Με την αίσθηση ή τουλάχιστον τις εντυπώσεις περί “επανεκκίνησης” της κυβέρνησης, μέσω του ανασχηματισμού, να έχουν ατονίσει υπό το φως της αστραπιαίας παραίτησης του Αρίστου Δοξιάδη και των αντιδράσεων περί τα “πεπραγμένα” του Νίκου Τσαφού επί εθνικών ζητημάτων, σε “ναυάγιο” κινδυνεύει να οδηγηθεί και το έτερο σκέλος του πολιτικού μηνύματος που εξέπεμψε το Μέγαρο Μαξίμου σχετικά με τον εφεξής προσανατολισμό του: αυτό της “δεξιάς στροφής”.

Ένα μήνυμα το οποίο συνόδευσε, κυρίως, την τοποθέτηση του κ. Μάκη Βορίδη στο Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου και έσπευσε, από τις Βρυξέλλες, να υπογραμμίσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης: “η σαφής οδηγία που έχω δώσει στην καινούργια ηγεσία του Υπουργείου Μετανάστευσης κινείται ακριβώς στη λογική ότι όποιος εισέρχεται στη χώρα μας παράνομα και δεν έχει λάβει άσυλο, δεν τυγχάνει δηλαδή διεθνούς προστασίας, θα πρέπει να επιστρέφεται στη χώρα από την οποία ήρθε.”

Στο ίδιο πλαίσιο κινείται και η προσπάθεια της οποίας ηγείται ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας, ο οποίος αναμένεται να περιγράψει τις επόμενες ημέρες ενώπιον του Κοινοβουλίου, το νέο δωδεκαετές εξοπλιστικό πρόγραμμα των Ε. Δ. της χώρας, ύψους 28 δισ. ευρώ, ως τμήμα της απάντησης της Ελλάδος στον εξ Ανατολών κίνδυνο.

Αμφότερα αυτά τα μηνύματα στοχεύουν στο να διασκεδάσουν τις έως τώρα εντυπώσεις τόσο επί θεμάτων εσωτερικής πολιτικής, όσο και επί των εθνικών ζητημάτων και απευθύνονται κυρίως στο παραδοσιακό ακροατήριο της ΝΔ το οποίο έστρεψε τα νώτα του προς την κυβερνώσα παράταξη, κοιτώντας δεξιότερα και ενισχύοντας έτσι πολιτικούς σχηματισμούς των οποίων ηγούνται ο κ. Κυριάκος Βελόπουλος και η κα Αφροδίτη Λατινοπούλου.

Αμφότερες αυτές οι κινήσεις, όμως, έχουν τα όριά τους. Πρώτον, κινδυνεύουν να αποξενώσουν, αυτήν τη φορά, το ακροατήριο του κ. Μητσοτάκη στον κεντρώο χώρο ή ακόμη και στην κεντροαριστερά, από όπου άντλησε τμήμα του σχεδόν 41% το οποίο εξασφάλισε στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, ιδίως στην περίπτωση του -φίλτατου κατά τα λοιπά – κ. Μ. Βορίδη.

Δεύτερον, σημειώνονται ενόσω δεν υπήρξε αλλαγή στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εξωτερικών, στην οποία αποδίδεται σε σημαντικό βαθμό η πολιτική κατευνασμού που ακολουθεί η χώρα μας έναντι της γείτονος τα τελευταία χρόνια.

Κυριότερα, όμως, το μήνυμα περί “επανεκκίνησης” το οποίο επιστρατεύτηκε ως απάντηση στο διογκούμενο κύμα δυσφορίας για τους χειρισμούς της κυβέρνησης επί του πολύνεκρου δυστυχήματος των Τεμπών, κινδυνεύει να αγνοηθεί υπό το φως των τελευταίων -αμφιβόλου συνταγματικότητας - κινήσεών της στην υπόθεση παραπομπής του κ. Χ. Τριαντόπουλου σε προανακριτική επιτροπή της Βουλής.

Υπ’ αυτό το πρίσμα, η περίφημη “δεξιά στροφή”, πέραν των ορίων που ανέκαθεν είχε, σε επίπεδο πολιτικής αλλά και ρητορικής, ούτε εξαλείφει ορισμένες από τις αιτίες οι οποίες -δικαίως ή αδίκως- αποξένωσαν το παραδοσιακό ακροατήριο της Νέας Δημοκρατίας, όπως η υπόθεση του γάμου των ομοφύλων, αλλά ούτε ικανοποιεί το κοινό που προσέλκυσε το κεντρώο άνοιγμα του Κ. Μητσοτάκη, τμήμα του οποίου κινδυνεύει πλέον να απομακρύνει.

Βεβαίως, όλα αυτά μέλλει να καταδειχθούν στην πράξη. Ο πολιτικός χρόνος που ακόμη διαθέτει η παρούσα κυβέρνηση υπερβαίνει την διετία, περίοδο κατά την οποία -είναι βέβαιον- ότι η χώρα μας θα αντιμετωπίσει ποικίλες προκλήσεις, ιδίως με τον νέο ένοικο του Λευκού Οίκου, από το ιδεολόγημα του οποίου, λογικά, δεν θα θελήσει να αποστασιοποιηθεί σημαντικά η εδώ πολιτική ηγεσία.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.