Το ζητούμενο του ανασχηματισμού

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Ανασχηματισμός θα γίνει. Εν πολλοίς έχει ήδη προαναγγελθεί, όχι μόνον για την αντικατάσταση του παραιτηθέντος από τη θέση του υφυπουργού Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας Χρήστου Τριαντόπουλου και ακόμη ενός, υπουργού αυτή τη φορά, ο οποίος φέρεται να αδημονεί για την επιστροφή του στην γενέτειρά του, όσο κυριότερα επειδή πρέπει να γίνει.

Το σημερινό σχήμα της κυβέρνησης Μητσοτάκη δείχνει να έχει εξαντλήσει τα όριά του, τόσο από πλευράς αποτελεσματικότητας, όσο και σε σχέση με τα επίπεδα αποδοχής του από το εκλογικό σώμα.

Η βεβαία ή σχεδόν βεβαία, διότι η πολιτική είναι ρευστό πράγμα, απόρριψη της πρότασης δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης σήμερα βράδυ στη Βουλή, δεν συνεπάγεται και ταυτόχρονη αναβάθμισή της στις εκτιμήσεις του εκλογικού σώματος.

Αν και τυπικώς οι θεωρίες της αντιπολίτευσης περί «απονομιμοποιημένης» κυβέρνησης θα καταπέσουν το βράδυ της Παρασκευής, η κοινή γνώμη και εν προκειμένω το εκλογικό σώμα στέκουν σαφώς διαφορετικά -βάσει όλων των δημοσκοπήσεων που έχουν δει το φως της δημοσιότητας– από ό,τι την ημέρα των τελευταίων βουλευτικών εκλογών, το καλοκαίρι του 2023, καθιστώντας το, σχεδόν, 41% εν πολλοίς ιστορικού χαρακτήρα.

Υπ’ αυτό το πρίσμα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει ανάγκη αυτόν τον ανασχηματισμό. Όπως αντίστοιχα έχει ανάγκη αυτόν τον ανασχηματισμό η χώρα, εάν έτσι θα αποκτήσει ένα αποτελεσματικότερο σχήμα διακυβέρνησης της.

Η κυβερνητική θητεία εκπνέει το καλοκαίρι του 2027 και ως εκ τούτου το όποιο σχήμα προκύψει, πιθανότατα μετά την ορκωμοσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνου Τασούλα, θεωρητικώς θα έχει μία πλήρη διετία στην διάθεσή του για να οδηγήσει τη χώρα σε ανάκαμψη και βιώσιμη ανάπτυξη.

Κύριο ζητούμενο, δε, αυτής της περιόδου, για την ακρίβεια έως το τέλος του 2026, θα είναι η κατά το δυνατόν πληρέστερη απορρόφηση των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, για την οποία απαιτείται η υλοποίηση πλειάδας μεταρρυθμίσεων, που σήμερα βρίσκονται απλά επί χάρτου. Για αυτόν τον σκοπό χρειάζεται όντως ένα «επιτελικό κράτος» και όχι μία κυβέρνηση άνω των 50 θέσεων που εξυπηρετεί κυρίως κομματικές ισορροπίες και συσχετισμούς δυνάμεων.

Τούτων όλων δοθέντων, γνώμονας κατά τη σύνθεση της επομένης κυβέρνησης του τόπου θα όφειλε να είναι η αποτελεσματικότητα στην παραγωγή έργου σε σειρά τομέων της οικονομίας και της κοινωνίας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού η υπόθεση της αξιολόγησης στον δημόσιο τομέα, την οποία ευελπιστεί ο πρωθυπουργός να κατοχυρώσει συνταγματικά αλλά που ήδη έχει θεσπιστεί δια νόμου, τόσο στην δημόσια διοίκηση, όσο και στην εκπαίδευση, παραμένοντας ωστόσο κενό γράμμα.

Είχαν ποτέ την βούληση οι κυβερνήσεις Μητσοτάκη της τελευταίας εξαετίας να εφαρμόσουν την κείμενη νομοθεσία στο ζήτημα της αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων, συμπεριλαμβανομένων βεβαίως και των εκπαιδευτικών; Τι τους εμπόδισε, άραγε να κάνουν πράξη τον νόμο του κράτους κι απαιτείται τώρα συνταγματική αναθεώρηση ως προς αυτό; Αφού σε οποιαδήποτε περίπτωση το ενδεχόμενο απολύσεων, εν πολλοίς, δεν υφίσταται…

Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.gr

FOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο Linkedin

Εάν υπάρχει ένα ζητούμενο από τον επικείμενο ανασχηματισμό της κυβέρνησης, αυτό αφορά την ύπαρξη βούλησης για την παραγωγή έργου. Είτε αυτό θα προέλθει από τεχνοκράτες στους οποίους θα αποταθεί η κυβέρνηση, είτε από αιρετούς, που θα τοποθετηθούν σε υπουργικούς θώκους για τους οποιουσδήποτε λόγους, η παραγωγή έργου οφείλει να είναι το κύριο μέλημά τους.

Διότι έως τώρα, σε αυτόν τον τομέα αφενός δεν τηρήθηκαν τα «συμπεφωνημένα», αφετέρου βασίζεται το μέλλον της χώρας και διακυβεύεται η απώλεια ή μη ακόμη μίας ευκαιρίας για τον ριζικό εκσυγχρονισμό της.