Το διακύβευμα της πρότασης δυσπιστίας

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Δίχως να υποτιμάται, ούτε προς στιγμήν, η ανεξαρτησία της άποψης και η ελευθερία έκφρασης των βουλευτών αυτής της χώρας, ελάχιστες αμφιβολίες υπάρχουν ως προς το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας επί της πρότασης δυσπιστίας που κατέθεσε χθες η αντιπολίτευση κατά της κυβέρνησης.

Ουδείς στην Ιερουσαλήμ εκτιμά ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα πέσει, κατόπιν της αποσκίρτησης μελών της κυβερνητικής πλειοψηφίας, η οποία αναμένεται το βράδυ της Παρασκευής, στο τέλος αυτής της τριήμερης συζήτησης, να επιβεβαιώσει τους αριθμούς της και άρα την ισχύ της.

Η απάντηση, δε, στο ερώτημα «προς τι τότε η πρόταση μομφής;» συνοψίζεται στην ευκαιρία συσπείρωσης που αυτή θα προσφέρει στο κοινό της αντιπολίτευσης και στην επιθυμία της τελευταίας να επιβιβαστεί στο τρένο της λαϊκής οργής για την υπόθεση των Τεμπών, αποκομίζοντας έτσι τα όποια δημοσκοπικά -και ενδεχομένως εκλογικά- οφέλη.

Θα έχει την ευκαιρία -όχι ότι της έλειπε έως τώρα- να αναδείξει την κυβερνητική ολιγωρία σε σειρά ζητημάτων και να προτάξει τις παραλείψεις, τις αστοχίες και τα ελλείμματα στα οποία εκτιμά ότι υπέπεσε η κυβέρνηση.

Από την υπόθεση της σιδηροδρομικής τραγωδίας των Τεμπών έως τις υποκλοπές και την ακρίβεια ή την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει το σύστημα δημόσιας υγείας και η δημόσια παιδεία, η αντιπολίτευση και οι δεκάδες των βουλευτών που την απαρτίζουν, θα έχουν την ευκαιρία να ασκήσουν την κριτική τους και να καρπωθούν τον αναλογούντα τηλεοπτικό χρόνο. Έστω από το κανάλι της Βουλής ή στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων.

Αντίστοιχα, η κυβέρνηση θα έχει μία λαμπρή ευκαιρία να απαριθμήσει τα έργα της, μετά ή άνευ αυτοκριτικής, αλλά πάντως εκθειάζοντας όσα έπραξε, εκεί που «οι προηγούμενοι» απουσίασαν, όπως αναμένεται ότι θα υποστηρίξει.

Θα αναφερθεί στον χειρισμό των πολλαπλών κρίσεων που αντιμετώπισε, από τα ελληνοτουρκικά έως την πανδημία και την οικονομική κρίση που ακολούθησε και βεβαίως θα ακουστεί πολλές φορές στην αίθουσα του κοινοβουλίου ότι η Ελλάδα διαθέτει ρυθμό ανάπτυξης ταχύτερο εκείνου της Ευρωζώνης ή της ΕΕ των 27.

Όλα αυτά, όμως, των μεν και των δε, τα έχουμε ξανακούσει. Αυτό που δεν έχουμε δει, μετά από συζητήσεις εφ’ όλης της ύλης όπως αυτή που διαδραματίζεται τώρα στο ελληνικό κοινοβούλιο, είναι να «φτιάχνουν τα πράγματα» και να διορθώνονται τα κακώς κείμενα.

Όταν στο στοιχειώδες ζήτημα της ασφαλούς λειτουργίας των σιδηροδρόμων, το οποίο υπήρξε και το έναυσμα αυτής της συζήτησης, η κυβέρνηση ακόμη δεν μπορεί να καταβάλει εγγυήσεις, τι να προσδοκούμε από μία τριήμερη συζήτηση πρότασης δυσπιστίας;

Όταν έχουν υπάρξει αλλεπάλληλα σιδηροδρομικά «περιστατικά» με παρ’ ολίγον δυστυχήματα ή ακόμη και εκτροχιασμούς τρένων, στη διετία που κύλησε από την αποφράδα νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου του 2023, οπότε σημειώθηκε το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, πώς είναι δυνατόν να κάνουμε έστω και λόγο για «το πάθημα που έγινε μάθημα» στη λειτουργία των ελληνικών σιδηροδρόμων;

Ορισμένα τα απαριθμεί η αντιπολίτευση στην πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσε, όπως αυτό που συνέβη στις 22 Νοεμβρίου του 2023, όταν μία επιβατική αμαξοστοιχία που εκτελούσε το δρομολόγιο Ρίο - Άγιος Ανδρέας Πατρών εκτροχιάστηκε μερικώς.

Αντίστοιχα, στις 13 Σεπτεμβρίου 2024, δύο τρένα μπήκαν στην ίδια γραμμή στη διαδρομή μεταξύ Αθήνας και Αγίων Αναργύρων, και στις 9 Οκτωβρίου 2024, συρμός του Προαστιακού της Αθήνας αναγκάστηκε σε οπισθοπορεία, καθώς είχε λάβει εντολή από τον σταθμάρχη να εισέλθει σε λάθος γραμμή και, συγκεκριμένα, στη γραμμή του Μετρό στην περιοχή της Δουκίσσης Πλακεντίας!

Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.gr

FOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο Linkedin

Δεν αναφέρεται δε η πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσε η αντιπολίτευση στην παρ' ολίγον σύγκρουση τρένων στην Πιερία, για την οποία ο ΟΣΕ εξέδωσε ανακοίνωση ημέρες μετά, στις 27 Νοεμβρίου του 2024, ή εκείνην του περίφημου “μουτζούρη” στο Πήλιο, στις 14 Δεκεμβρίου 2024, όταν το περίφημο παραδοσιακό τρενάκι εκτροχιάστηκε, ευτυχώς δίχως αναφερθέντες τραυματισμούς.

Όταν λοιπόν σε ένα τόσο επίμαχο ζήτημα, το οποίο αφορά την ασφάλεια του επιβατικού κοινού, ουδείς είναι σε θέση να προσφέρει εγγυήσεις, παρά μόνον υποσχέσεις για το μέλλον, γιατί να προσδοκούμε ότι κάτι είναι δυνατόν να βελτιωθεί σε αυτόν τον τόπο;

Προτάσεις δυσπιστίας, όπως η παρούσα, κατά κανόνα έχουν ένα λόγο ύπαρξης: να πολώσουν το πολιτικό κλίμα και να συσπειρώσουν τις κομματικές βάσεις, σε μία προσπάθεια να λάβουν όλοι «θέσεις μάχης» ενόψει των επόμενων βουλευτικών εκλογών. Παρέχουν, δε, αφενός την ευκαιρία στους αρχηγούς των κομμάτων, ιδίως τους νεόκοπους, να επιβεβαιώσουν την ηγετική τους θέση, αφετέρου άλλοθι στην εκάστοτε κυβέρνηση να μην επικεντρωθεί στην εκτέλεση του έργου το οποίο της ανέθεσε το εκλογικό σώμα.

Κατά τα λοιπά, να 'χαμε να λέγαμε!