Ζωή από το «καλάθι»

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Όσο ευπρόσδεκτη κι αν ήταν για χιλιάδες ελληνικές οικογένειες η χθεσινή εξαγγελία του πρωθυπουργού περί των εορταστικών καλαθιών, «Χριστουγέννων» και «Αϊ-Βασίλη», όπως και αυτή που αφορούσε στην επέκταση του αριθμού προϊόντων που απαρτίζουν το «καλάθι του νοικοκυριού», δεν παύει να θυμίζει την ανάγκη ύπαρξης αυτού του είδους των «παροχών» ή «εκπτώσεων», για τη στήριξη του λαϊκού εισοδήματος και την αντιμετώπιση του καθημερινού κόστους διαβίωσης.

Η ύπαρξη ακριβώς αυτής της ανάγκης συνιστά στην πραγματικότητα μία ευθεία ομολογία ήττας εκ μέρους της κυβέρνησης σε ό,τι αφορά στην αντιμετώπιση του κύματος ακρίβειας που εξακολουθεί να πλήττει την επικράτεια, εντείνοντας την -από πολλού χρόνου σαφή- αναντιστοιχία μεταξύ των αποδοχών ενός μέσου νοικοκυριού στην Ελλάδα και του κόστους αξιοπρεπούς διαβίωσής του.

«Η στήριξη της οικογένειας ήταν και παραμένει προτεραιότητά μας...», δηλώνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στο σχετικό μήνυμα που ανήρτησε χθες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ενημερώνοντας ότι από αύριο, Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου, το «καλάθι του νοικοκυριού» εμπλουτίζεται με ακόμη έξη προϊόντα, όπως το αρνί, το κατσίκι, η γαλοπούλα, το τσουρέκι, η βασιλόπιτα και η σοκολάτα.

Δίχως άλλο, θετική η εξέλιξη, ιδίως λόγω των εορταστικών ημερών. Παραπέμπει, ωστόσο, σε εικόνες άλλων εποχών, όταν ο λαός της χώρας διαβιούσε με το «δελτίο» ή ακόμη και σε όσα συνέβαιναν στις πρώην «Ανατολικές χώρες», όπου μέχρι την πτώση του Τείχους το δελτίο τροφίμων ήταν η κύρια οδός σίτισης για εκατομμύρια πολιτών.

Σε αυτά παραπέμπουν, ατυχώς, φίλτατοι, τα διάφορα «καλάθια» που εφευρίσκει κάθε τόσο η κυβέρνηση, δημιουργώντας παράδοξους συνειρμούς ως προς την αποτελεσματικότητα του καπιταλιστικού συστήματος «α λα Γκρεκ» καθώς και εκείνην της ακολουθούμενης οικονομικής πολιτικής.

Όλα αυτά, δε, όταν οι Έλληνες είναι -πλέον και με τη βούλα του ΟΟΣΑ- οι πιο σκληρά εργαζόμενοι στην ΕΕ, που όμως χρειάζονται τα κάθε λογής «καλάθια» για να επιβιώσουν. Εάν αυτό δεν είναι «ομολογία ήττας και αποτυχίας», τότε τι είναι;

Όταν ο πιο σκληρά εργαζόμενος λαός στην ΕΕ δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο κόστος των χρειωδών, είμαστε αντιμέτωποι με μία αποτυχία συστημικού χαρακτήρα. Μία αποτυχία η οποία, παρά τον οποιονδήποτε τυχόν καλλωπισμό επιχειρηθεί, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί.

Κυριότερα, δε, αφορά στην αδυναμία της παρούσας κυβέρνησης να δαμάσει το τέρας της ακρίβειας, αντιμετωπίζοντας τις στρεβλώσεις της αγοράς και την απουσία ανταγωνισμού, που οδηγούν στο φαινόμενο των ανατιμήσεων και εντέλει της ακρίβειας.

Έτσι, λοιπόν, ευπρόσδεκτο το χθεσινό μήνυμα του πρωθυπουργού και μπράβο της κυβέρνησης που μεριμνά για τη στήριξη του λαϊκού εισοδήματος. Θα ήταν απείρως προτιμότερο ωστόσο να επεδείκνυε αντίστοιχη μέριμνα για τον έλεγχο και τη χαλιναγώγηση των τιμών, η αύξηση των οποίων δεν είναι αμιγώς εισαγόμενη αλλά αφορά και «ντόπια κέντρα», όπως λένε και οι «σύντροφοι» της αντίπερα όχθης.

Πρόκειται για μία καίρια μάχη, αυτή της καθημερινότητας, την οποία η παρούσα κυβέρνηση έχει χάσει σε πολλά επίπεδα. Σε εκείνο της γραφειοκρατίας, την οποία επιχειρεί να ψηφιοποιήσει, στο πεδίο των μέσων μαζικής μεταφοράς, η λειτουργία των οποίων παραμένει προβληματική, και βεβαίως στα μείζονα ζητήματα της υγείας και της παιδείας. Εάν, τώρα, σε αυτά προσθέσουμε και την ακρίβεια, τότε κανένα «καλάθι» δεν μας σώζει.

Διότι όταν τα χρήματα του νοικοκυριού αναλώνονται ώστε να καλυφθούν ιδιωτικά όσα δημοσίως δεν προσφέρονται ή προσφέρονται πλημμελώς, τότε πού να βρεθούν λεφτά για εορταστικές αγορές;

Πρόκειται, δε, για υπηρεσίες που έχουν ήδη πληρωθεί ακριβά από τον κάθε -συνεπή - φορολογούμενο πολίτη, ο οποίος καταλήγει να ζήσει από το… «καλάθι».