Οι επίμονες πυρκαγιές και οι κακές συνήθειες

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Το προηγούμενο εικοσιτετράωρο εκδηλώθηκαν 68 αγροτοδασικές πυρκαγιές και στον Λαγκαδά Θεσσαλονίκης ένας πυροσβέστης έχασε τη ζωή του στη διάρκεια κατάσβεσης, σύμφωνα με το Πυροσβεστικό Σώμα.

Αν ήμασταν στα μέσα Αυγούστου, αυτός ο αριθμός πυρκαγιών ίσως να μην προκαλούσε εντύπωση. Όμως, μόλις έκλεισε το πρώτο δεκαήμερο του Νοεμβρίου και -παραδοσιακά- δεν υφίστανται ζητήματα αυτού του είδους στο τέλος του φθινοπώρου. Ωστόσο, οι πυρκαγιές επιμένουν, όπως επιμένει και η αμεριμνησία της ελληνικής πολιτείας ως προς την επόμενη αντιπυρική περίοδο.

Αν και οι ελπίδες όλων για ύφεση του φαινομένου των πυρκαγιών στρέφονται πλέον στον τερματισμό της μακράς περιόδου ανομβρίας που μαστίζει τη χώρα μας -ακόμη και η αντιπυρική περίοδος παρατάθηκε έως τα μέσα του μήνα, ώστε να αποφευχθούν τα χειρότερα-, το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας σφυρίζει αδιάφορα. Ούτε για τον διαβόητο Κανονισμό Πυροπροστασίας έχει ανοίξει τα χαρτιά του, παρά την άρον άρον ανάκλησή του την άνοιξη, ούτε βεβαίως ως προς τον σχεδιασμό του για την αντιπυρική περίοδο του 2025.

Τυχόν επανάληψη όσων διαδραματίστηκαν την άνοιξη, με την εσπευσμένη εφαρμογή των -επί της ουσίας μη εφαρμόσιμων εργασιών, λόγω κόστους και απαιτουμένων- προβλέψεων του Κανονισμού Πυροπροστασίας, θα είχε καταλυτικά αρνητικές συνέπειες τόσο για το επίπεδο της πυροπροστασίας στη χώρα μας όσο και για την αξιοπιστία, όση έχει απομείνει, των αρμόδιων αρχών στα μάτια των πολιτών.

Προβλέψεις όπως η κατασκευή περιμετρικών τοιχίων γύρω από τις ιδιοκτησίες εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών αυτής της χώρας, η επικάλυψη με πυράντοχα υλικά κάθε ξύλινου ή εν γένει εύφλεκτου υλικού που τυχόν βρίσκεται στα κτίρια ιδιοκτησίας τους, η εκπόνηση εκτενών και δαπανηρών μελετών πυροπροστασίας και σειρά άλλων, δίχως την ύπαρξη έστω μερικής χρηματοδοτικής αρωγής ή κάποιας έκπτωσης φόρου, θα οδηγούσε για ακόμη μια φορά στην επανάληψη του φιάσκου που χαρακτήρισε την παρθενική εμφάνιση αυτού του Κανονισμού.

Ας μη γελιόμαστε. Υπό το φως της κλιματικής κρίσης και των επιπτώσεών της στο περιβάλλον, η χώρα μας έχει απόλυτη ανάγκη από έναν Κανονισμό Πυροπροστασίας, ως ελάχιστο μέτρο άμυνας των πολιτών. Η απουσία του ισοδυναμεί με εγκληματική αμέλεια. Όμως όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος και, στη συγκεκριμένη περίπτωση, αυτό είναι ιδιαίτερα φτωχό.

Εάν το ΥΠΕΝ και η Πολιτική Προστασία δεν εμφανίσουν εγκαίρως -το ταχύτερο δυνατόν- τις ρυθμίσεις που προτίθενται να θέσουν σε εφαρμογή και εάν εμμείνουν στις κακές συνήθειες του παρελθόντος, να τις παρουσιάζουν την ύστατη ώρα, το αποτέλεσμα θα είναι ακριβώς το ίδιο. Χιλιάδες πολίτες θα αιφνιδιαστούν για ακόμη μια φορά και η επανάληψη του φιάσκου θα είναι εγγυημένη.

Ακόμη χειρότερα, εάν η τοπική αυτοδιοίκηση δεν αναλάβει το έργο που όντως της αναλογεί και αφορά την επίβλεψη των καθαρισμών των οικοπεδικών εκτάσεων ιδιωτών, και βεβαίως όσων κατέχει η ίδια, από νεκρή καύσιμη ύλη, θα βρεθούμε αντιμέτωποι για ακόμη μια φορά με μία από τα ίδια. Όσες ηλεκτρονικές πλατφόρμες κι αν τεθούν σε λειτουργία για την υποβολή δηλώσεων καθαρισμού οικοπέδων εκ μέρους των πολιτών, δεν θα σωθεί η παρτίδα εάν δεν υπάρξει και έλεγχος εκ μέρους της πολιτείας, και αυτός ο ρόλος εμπίπτει στις αρμοδιότητες της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας αυτοδιοίκησης.

Ο καιρός, φίλτατοι, για δουλειά είναι τώρα. Όχι την άνοιξη και ασφαλώς όχι το καλοκαίρι, όταν οι πυροσβεστικές δυνάμεις θα τρέχουν να σβήσουν τη μια φωτιά μετά την άλλη. Ουδείς μπορεί πλέον να επικαλεστεί άγνοια ως προς αυτό.