Ο λάθος δρόμος του Κυριάκου

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η χθεσινή συζήτηση στη Βουλή έγινε με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και με εξαγγελθέντα στόχο την ενημέρωση του σώματος για την εφετινή αντιπυρική περίοδο, η οποία, σημειωτέον, ακόμη εξελίσσεται καθώς εκπνέει στο τέλος Οκτωβρίου.

Στην πραγματικότητα, ωστόσο -όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα και για να μην υπάρχουν απορίες ως προς τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία- αυτή αποδείχθηκε ως η ευκαιρία του φίλτατου κ. Μητσοτάκη να «διαλέξει» επισήμως αντίπαλο, εκμεταλλευόμενος τόσο τους νέους συσχετισμούς που εμφανίζει το πολιτικό σκηνικό και δη αυτό της αντιπολίτευσης όσο και εκείνους που διαμορφώνονται στα δεξιά, εντός και εκτός ΝΔ.

Διότι όταν αρνείσαι να αντιμετωπίσεις την αξιωματική αντιπολίτευση με τον θεσμικό της ρόλο, τον οποίο ενεχειρίζεις στη συνέχεια στο τρίτο από πλευράς κοινοβουλευτικής ισχύος κόμμα, τότε αυτό πράττεις: υποβαθμίζεις τον αντίπαλο που σου υπέδειξε η εθνική κάλπη, με άλλον της επιλογής σου.

Η αποχώρηση του πρωθυπουργού από την αίθουσα της Ολομέλειας του Κοινοβουλίου, την ώρα που ανέβαινε στο βήμα της ίδιας αίθουσας ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Ν. Παππάς, ως ένδειξη αποδοκιμασίας και άρνησης συνδιαλλαγής μαζί του, ακριβώς αυτό σήμαινε.

Για να μην υφίστανται, δε, απορίες και ως προς αυτό, το ξεκαθάρισε και ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης κατά τη δευτερολογία του, από το ίδιο βήμα: «Δεν αναγνωρίζω ως εκπρόσωπο της αξιωματικής αντιπολίτευσης έναν πολιτικό καταδικασμένο 13-0 για παράβαση καθήκοντος από το Ειδικό Δικαστήριο». Όπως πρόσθεσε, «ούτε θα συνομιλήσω μαζί του ούτε θα χαριεντιστώ μαζί του», σε μία αναφορά που ευρέως εξελήφθη ότι αφορούσε στην πρόσφατη συνάντηση και χειραψία που αντάλλαξαν οι κ.κ. Α. Σαμαράς και Ν. Παππάς, στο περιθώριο εκδήλωσης.

Τοποθέτηση στην οποία απάντησε κατά τρόπο οξύ, αργότερα το απόγευμα, η πλευρά Σαμαρά. Πρόκειται, ευλόγως, για μία νέα κορύφωση της αντιπαράθεσης μεταξύ των δύο ανδρών, η οποία αφορά και στην ιδεολογική ταυτότητα της ΝΔ.

Σημειώνεται δε αυτή η αντιπαράθεση και στον απόηχο των επισημάνσεων του πρωθυπουργού περί καπηλείας της ιδιότητας του «πατριώτη» (πατριώτης της φακής) εκ μέρους πολιτικών σχηματισμών στα δεξιά της ΝΔ, στοχεύοντας όμως και στην ανάκτηση του ερείσματος που είχε έως πρόσφατα το κυβερνών κόμμα σε αυτή τη μερίδα του εκλογικού σώματος.

Αιτιολογώντας την αποχώρησή του από την αίθουσα, ο κ. Μητσοτάκης τόνισε, εν μέσω επευφημιών από τις πτέρυγες της ΝΔ, ότι «αυτό επιβάλλει ο στοιχειώδης κοινοβουλευτικός αυτοσεβασμός… Προστατεύω το πολίτευμα με αυτή μου τη στάση». Ολοκλήρωσε, δε, την πολιτική «απονομιμοποίηση» του κ. Παππά, λέγοντας ότι «έχουμε να κάνουμε με έναν αρχηγό -εντός εισαγωγικών- αντιπολίτευσης, ο οποίος είναι μεταβατικός. Κανείς δεν ξέρει εξ ονόματος ποιανού ομιλεί, ή του κ. Κασσελάκη, του κ. Φάμελου, του κ. Φαραντούρη, του κ. Πολάκη, του κ. Γκλέτσου... Όταν λοιπόν, για να είμαι απολύτως σαφής και θεσμικός, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης βρει αρχηγό και ένα στοιχειώδη βηματισμό, προφανώς θα είμαι πάλι εδώ, για να μπορέσουμε να κάνουμε σωστή, κοινοβουλευτικά θεσμική, πολιτική αντιπαράθεση».

Νωρίτερα, κατά την πρωτολογία του είχε απευθύνει συγχαρητήρια στον κ. Ν. Ανδρουλάκη για την επανεκλογή του στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Στη δευτερολογία του, όμως, επέλεξε υψηλούς τόνους, του λεγόμενου «σκληρού πολιτικού ροκ», για να του απαντήσει, λέγοντας, μεταξύ άλλων, ότι «ουσιαστικά τίποτε δεν άλλαξε στη στάση του ΠΑΣΟΚ μετά την επανεκλογή σας, ως αρχηγού του κόμματός σας. Ενδεχομένως να ήταν υψηλές οι προσδοκίες μου, διότι το ίδιο πρόσωπο ήσασταν πριν, το ίδιο πρόσωπο είστε τώρα, τον ίδιο πολιτικό λόγο εκφέρετε. Έχω την αίσθηση ότι σαν να κάνατε ως ΠΑΣΟΚ μία στροφή 360 μοίρες γύρω από τον εαυτό σας».

Με άλλα λόγια, ο πρωθυπουργός όχι μόνον επέλεξε χθες πολιτικό αντίπαλο, αλλά φρόντισε να αντιπαρατεθεί μαζί του και σε υψηλούς τόνους, δίκην πάλαι ποτέ «μονομάχου», ώστε να τον «κατοχυρώσει» ως τον βασικό πολιτικό συνομιλητή του.

Όπως αντίστοιχα, κατά την εισαγωγή της ομιλίας του, επέλεξε να στείλει και ένα σαφές μήνυμα για την ανάγκη περιορισμού του αριθμού των κομμάτων και άρα αλλαγής του εκλογικού νόμου, κάνοντας λόγο για μία συζήτηση που ουδένα τιμά, με εκτενέστατες ομιλίες ενώπιον άδειων εδράνων και με διάρκεια 8 με 10 ώρες,

Ο κ. Μητσοτάκης ευλόγως έχει κάθε δικαίωμα να επιλέγει τους αντιπάλους του, όσο και να επιχειρεί να διασώσει την πολιτική παρτίδα υπέρ του κόμματός του, υπό το φως της δημοσκοπικής τροχιάς που ακολουθεί η ΝΔ από τις τελευταίες εκλογές έως τώρα.

Πρόκειται, όμως, για ένα ιδιαίτερα ολισθηρό μονοπάτι, το οποίο δυνητικά ανοίγει τον δρόμο για τη σταδιακή απαξίωση των θεσμών. Εκείνων των θεσμών, τους οποίους δηλώνει ότι προστατεύει.