Το κάρο, το άλογο και το... ΠΑΣΟΚ

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Εκλογές έκαναν και μάλιστα χωρίς να «ανοίξει μύτη», όπως σε άλλα «μαγαζιά» που ακόμη μαλλιοτραβιούνται, και εντέλει με τον πολιτικό πολιτισμό που αρμόζει σε ένα κόμμα με την ιστορία του ΠΑΣΟΚ. Επέλεξαν, δηλαδή, ένα πρόσωπο που θα τα βάλει με τον Μητσοτάκη στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, που ήταν και το ζητούμενο της όλης υπόθεσης, ακόμη κι αν ήταν... το ίδιο με το προηγούμενο.

Από εκεί και πέρα, όμως, το να υποστηρίζουν, όχι ένας αλλά καμπόσοι, ότι το ΠΑΣΟΚ θα διεκδικήσει τη νίκη στις επόμενες εθνικές εκλογές, μάλλον θυμίζει λαϊκές παροιμίες με κάρα και άλογα, που, εν προκειμένω, είναι και πράσινα.

Διότι εάν επιμείνουν σε αυτήν τη ρητορική δείχνουν ότι ουδέν συμπέρασμα απεκόμισαν για τις επιδόσεις τους στις τελευταίες εθνικές εκλογικές αναμετρήσεις, είτε εκείνες των ευρωεκλογών είτε των εθνικών εκλογών, κατά τις οποίες, κατά τη δική τους ομολογία, δεν έπιασαν τους εκλογικούς τους στόχους.

Με το ίδιο πρόσωπο, τον Νίκο Ανδρουλάκη, δεν κατέβηκαν στην εκλογική αναμέτρηση οι φίλτατοι του ΠΑΣΟΚ; Το μήνυμα του εκλογικού σώματος ως προς τις πολιτικές που του πρότειναν δεν το «έπιασαν»; Πώς είναι άρα τώρα δυνατόν, η επαναβεβαίωση της εμπιστοσύνης της κομματικής βάσης, των μελών και των φίλων του κόμματος, δηλαδή, να αρκεί ώστε να βγει το ΠΑΣΟΚ… πρώτο κόμμα στις εκλογές, οι οποίες θα γίνουν σε... τρία χρόνια στον τόπο μας;

Τα είπε και ο φίλτατος Π. Μαρινάκης, χθες, στο briefing: «... δεν άλλαξε το πρόσωπο, μένει να δούμε αν θα αλλάξουν οι πολιτικές. Αν θα διατυπώσει το ΠΑΣΟΚ μια εναλλακτική, κοστολογημένη πρόταση και θα φύγει από τη λογική άρνησης κάθε κυβερνητικής πρωτοβουλίας».

Για την ακρίβεια, αυτά τα λέει η κυβέρνηση, την οποία εκπροσωπεί βεβαίως ο κ. Μαρινάκης. Όμως το ζητούμενο από το ΠΑΣΟΚ δεν είναι μόνο να μη λέει «όχι σε όλα», όπως ήταν κάποτε της μόδας στη Βουλή (την είδαμε και αυτήν την πολιτική πώς πήγε…) όσο κυριότερα να αρθρώσει μία όντως βιώσιμη και εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης. Κοστολογημένη και πειστική. Διότι σήμερα, καλώς ή κακώς -και αυτό δεν είναι έλλειμμα της κυβέρνησης-, έχουμε τον μονόλογο του Μαξίμου.

Πρώτα και κύρια, στα εθνικά θέματα, ποιος αρθρώνει λόγο; Συναντήσεις επί συναντήσεων έχει ο επίσης φίλτατος Κυριάκος Μητσοτάκης με τον Ρ.Τ. Ερντογάν και ο υπουργός Εξωτερικών (όχι αυτός που είναι στο Άμυνας αλλά ο άλλος που είναι στο Υπουργείο της Βασ. Σοφίας) προετοιμάζει συναντήσεις με τον Τούρκο ομόλογό του Χ. Φιντάν και ουδείς μπαίνει στον κόπο να ενημερώσει την κοινή γνώμη για το είδος και το αντικείμενο των διαπραγματεύσεων που διεξάγονται.

Μία ημερήσια εφημερίδα, την καθ’ όλα έγκριτη «Καθημερινή», επέλεξε η κυβέρνηση για να πληροφορήσει το πανελλήνιο ότι για τα «Έξι μίλια; Ούτε κατά διάνοια!». Δημοσίως και με την προσήκουσα αποφασιστικότητα, γιατί δεν βγαίνει είτε το Μέγαρο Μαξίμου είτε το Υπουργείο Εξωτερικών να το πουν; Νομίζουν ότι προετοιμάζουν την κοινή γνώμη για κάποια ενδιάμεση λύση;

Αντίστοιχα, σε ζητήματα οικονομικής πολιτικής, παιδείας, υγείας και τόσα άλλα στα οποία -καλώς ή κακώς- παίζει σήμερα μονότερμα η κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ τι έχει να προτείνει και πιστεύει ότι θα το επιλέξει τόσο μαζικά το εκλογικό σώμα σε… τρία χρόνια; Επειδή ξανάβγαλαν τον ίδιο αρχηγό;

Ε, λοιπόν, εάν δεν ήξεραν, δεν αρκεί.