Μάχη ταυτότητας στο ΠΑΣΟΚ

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Παρά την ξεκάθαρη νίκη του κ. Ν. Ανδρουλάκη στον πρώτο γύρο των εσωκομματικών εκλογών στο ΠΑΣΟΚ, για την ανάδειξη του νέου προέδρου του κόμματος, το οριακό του αποτελέσματος για την δεύτερη θέση καθιστά σαφές ότι η επόμενη ημέρα του κόμματος θα είναι “δύσκολη”, όποιο κι αν είναι το τελικό αποτέλεσμα του δευτέρου γύρου.

Για την ακρίβεια, αν και τους δυο “μονομάχους” του δεύτερου γύρου, κ.κ. Ν. Ανδρουλάκη και Χ. Δούκα, “χωρίζουν” περισσότερα από όσα τους “ενώνουν” – ανδρωμένος μέσα στην κομματική ιεραρχία και αποφασισμένος το ΠΑΣΟΚ να ακολουθήσει αυτόνομη πορεία, ο πρώτος, ενώ αριστερότερα του κέντρου και με βλέψεις συμμαχιών στην κεντροαριστερά και δη στον ΣΥΡΙΖΑ, ο έτερος – το πραγματικό διακύβευμα δεν αφορά τόσο τους ίδιους.

Κυριότερα αφορά όλους του λοιπούς “συμπρωταγωνιστές” τους στις εσωκομματικές εκλογές, υπό το φως των αξιόλογων ποσοστών που συγκέντρωσαν στην πρώτη κάλπη, τόσο ο κ. Π. Γερουλάνος, δημιουργώντας ένα πραγματικό θρίλερ χθες βράδυ με τον κ. Δούκα, ως προς τον “κάτοχο” της Β’ θέσης, όσο βεβαίως και η κα. Α. Διαμαντοπούλου, η οποία επίσης συγκέντρωσε ένα ιδιαίτερα σοβαρό ποσοστό του εκλογικού σώματος που προσήλθε στην εσωκομματική κάλπη.

Θα υπάρξει έδαφος και σημαντικότερα, κουλτούρα συνεργασίας, την επόμενη ημέρα μετά από αυτό το πρώτο εκλογικό αποτέλεσμα;

Τουλάχιστον ως προς αυτό, η κα. Διαμαντοπούλου προϊδέασε χθες λέγοντας μεταξύ άλλων, πως, “... Είμαι εδώ, στην επόμενη ημέρα θα είμαστε ενωμένοι και θα δουλέψουμε όλοι μαζί για το μεγάλο ΠΑΣΟΚ”, εμμέσως υπονοώντας ότι και στα δικά της μάτια αναδύεται ένα ζήτημα συνεργασιών και ισορροπιών για την επόμενη ημέρα του ΠΑΣΟΚ. Κάτι που εξάλλου καθίσταται επίσης σαφές και από το γεγονός ότι ο έως τώρα πρόεδρός του, Ν. Ανδρουλάκης, δεν κατόρθωσε να συγκεντρώσει στην κάλπη του πρώτου γύρου ποσοστό μεγαλύτερο του ενός τρίτου της συνολικής ψήφου, με το… υπόλοιπο 70% να συμπαρατάσσεται με κάποιον εκ των λοιπών υποψηφίων.

Υπ’ αυτό το πρίσμα, το διακύβευμα της επόμενης ημέρας δεν αφορά μόνον το δίλημμα του εάν το ΠΑΣΟΚ θα κινηθεί μεταξύ της παραδοσιακής σοσιαλδημοκρατίας, την οποία θεωρητικώς εκπροσωπεί ο κ. Ανδρουλάκης και των κεντροαριστερών ανοιγμάτων – με τάσεις ταύτισης με τον αριστερό ΣΥΡΙΖΑ – που φέρεται να εκπροσωπεί ο κ. Δούκας, όσο κυριότερα την ίδια την πολιτική ταυτότητα του κόμματος, όπως αυτή θα διαμορφωθεί από τις συμμαχίες του Β’ γύρου.

Το στοιχείο εκείνο, δηλαδή, που θα κρίνει εάν το ΠΑΣΟΚ θα μπορέσει να αποτελέσει εκ νέου πόλο έλξης για τα μέλη του εκλογικού σώματος τα οποία στέκουν σήμερα αποξενωμένα από τα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας, μεταξύ των οποίων, βεβαίως και το ίδιο.

Τούτων όλων δοθέντων, η προσέλευση στην κάλπη άνω των 300.000 ψηφοφόρων, ήτοι 12% περισσοτέρων της προηγούμενης προεδρικής εκλογικής αναμέτρησης, λογίζεται στα ιδιαιτέρως θετικά στοιχεία της χθεσινής “μάχης”, καθώς καταδεικνύει μία αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος για τον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο. Κατά πόσον υφίσταται δυναμική για την συνέχιση αυτής της τάσης εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό βεβαίως από την έκβαση του δευτέρου γύρου όσο και από την ικανότητα ή μη της νέας ηγεσίας του κόμματος να παρουσιάσει μία πειστική και βιώσιμη πρόταση διακυβέρνησης, η οποία θα θεωρηθεί ως εναλλακτική εκείνης που προσφέρει η παρούσα κυβέρνηση.

Ακόμη, όμως, δεν είμαστε ακριβώς εκεί…