Κρυμμένοι θησαυροί για οικονομική ανάπτυξη

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Ο -αστικός πλην κυρίαρχος- μύθος για τη βιομηχανία στην Ελλάδα είναι ότι μετά από δεκαετίες αποβιομηχάνισης και -κατ’ ουσίαν- ποινικοποίησης της επιχειρηματικότητας, πλέον ως χώρα δεν παράγουμε. Πρόκειται, όμως, περί μίας πλάνης.

Παρά τις κάθε λογής στρεβλώσεις της ελληνικής οικονομίας, τις ατελείς δομές, τα φαινόμενα κρατικής και γενικότερης αδιαφάνειας, τις αδιανόητες καθυστερήσεις αδειοδοτήσεων και όλα τα λοιπά εμπόδια που συναντά η υλοποίηση επενδύσεων στην πατρίδα μας, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη της Alpha Bank, το πρώτο εξάμηνο του 2024 η πραγματική Ακαθάριστη Προστιθέμενη Αξία (ΑΠΑ) αυξήθηκε κατά 1,4% σε ετήσια βάση, με τη συνεισφορά της βιομηχανίας να υπερβαίνει το 82% αυτής της ανόδου.

Συνολικά, δε, αν και υπολείπεται του μέσου όρου της Ευρωζώνης, το μερίδιο της βιομηχανίας στη συνολική ΑΠΑ της οικονομίας διαμορφώθηκε στο 16,1% το πρώτο εξάμηνο του 2024, σε σημαντικά υψηλότερο επίπεδο από τον μέσο όρο της περασμένης δεκαετίας (2010-2019: 14,8%).

Σε έναν βαθμό, δε, αυτός ο πλούτος είναι κρυμμένος κυριολεκτικά «κάτω από τα πόδια μας».

Ο λόγος για τις μεταλλευτικές και εξορυκτικές επιχειρήσεις, οι οποίες σύμφωνα με στοιχεία που παρουσιάστηκαν σε πρόσφατη εκδήλωση για τον εορτασμό των 100 χρόνων λειτουργίας του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων, τα 27 μέλη του, που κατ’ ουσίαν απαρτίζουν τον κλάδο στην Ελλάδα, πραγματοποιούν ετήσιο τζίρο 1,7 δισ. ευρώ και εξαγωγές 1,2 δισ. ευρώ, ήτοι ποσοστό της τάξης του 65% του συνολικού τους τζίρου, ενώ συμμετέχουν στο ΑΕΠ της χώρας με ποσοστό 3%.

Ακόμη, οι εταιρείες του κλάδου πραγματοποιούν επενδύσεις άνω των 400 εκατ. ευρώ ετησίως, απασχολούν 18.000 άτομα άμεσα και προσφέρουν 75.000 έμμεσες θέσεις εργασίας, ενώ εξασφαλίζουν δουλειά για το 40% των ανθρώπων στις περιφέρειες όπου δραστηριοποιούνται.

Κυριότερα, όμως, «κρύβουν» τα κλειδιά της ανάπτυξης του μέλλοντος. Είτε αυτή η ανάπτυξη αφορά τη λεγόμενη «πράσινη» ή ενεργειακή μετάβαση, είτε την ψηφιακή μετάβαση, οι ορυκτοί πόροι συμπεριλαμβανομένων των σπανίων γαιών, που βρίσκονται στο ελληνικό υπέδαφος, μπορούν να αναδείξουν την Ελλάδα σε πρωταγωνίστρια ανάπτυξης. Αρκεί «κάποιος» να τις εξορύξει και να τις επεξεργαστεί.

Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ελληνικός Χρυσός, Χρήστο Μπαλάσκα, χαρακτηριστικό παράδειγμα ο χαλκός, τα αποθέματα του οποίου στη χώρα μας είναι σημαντικά. «Είναι το βασικό μέταλλο του ηλεκτρικού μέλλοντός μας. Χωρίς τον χαλκό δεν μπορούμε να έχουμε την ενεργειακή μετάβαση, δεν μπορούμε να κάνουμε την πράσινη μετάβαση», είπε σε πρόσφατη εκδήλωση του ΣΜΕ. Από χαλκό, δε, έχουμε πολύ...

Η κρισιμότητα και η στρατηγική σημασία των ορυκτών πρώτων υλών δεν εξαντλείται στη σπανιότητά τους και στο κόστος απόκτησης. Ακόμα και ορυκτά που δεν σπανίζουν και μπορούν να υποκατασταθούν σχετικά εύκολα, επηρεάζουν σημαντικά παραγωγικές ή και εφοδιαστικές αλυσίδες. Κατά συνέπεια, η εξόρυξη δεν μπορεί παρά να θεωρείται μία από τις πλέον κρίσιμες και εθνικά σημαντικές δραστηριότητες, είπε από το βήμα της συγκεκριμένης εκδήλωσης ο πρόεδρος του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων, Κ. Γιαζιτζόγλου.

Για όλα αυτά, όμως, τα οποία κρύβουν τόσες ευκαιρίες για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας και κατά προέκταση εκείνο της κοινωνίας μας, η βιομηχανία, της εξορυκτικής και μεταλλευτικής συμπεριλαμβανομένης, πρέπει να βρει αρωγό την Πολιτεία.

Τα προβλήματα είναι άριστα καταγεγραμμένα, από τις καθυστερήσεις αδειοδοτήσεων έως την ενοχοποίηση της εξορυκτικής βιομηχανίας για περιβαλλοντικούς λόγους, μολονότι είναι από τους κλάδους που πρωταγωνιστούν στην αποκατάσταση του περιβάλλοντος, με ετήσια δαπάνη άνω των 20 εκατ. ευρώ. «Κάποιος», όμως πρέπει να πάρει την απόφαση να τα λύσει…