Η καταστροφή στην Αττική και η προαναγγελία της... επόμενης

Φίλτατοι καλή σας ημέρα.

Μετά από τρεις ημέρες καταστροφής, κατά τις οποίες χάθηκε μία ανθρώπινη ζωή και κατακάηκαν περισσότερα από 100.000 στρέμματα πρασίνου, σπίτια και περιουσίες, η κυβέρνηση έφθασε χθες μία ανάσα από το να μας πει ότι “όλα καλώς καμωμένα ήσαν”. Αν είναι όμως έτσι τα πράγματα, τότε έχει ήδη ανοίξει την πόρτα για την επόμενη καταστροφή.

Δίχως ούτε μία συγγνώμη για το κακό που έπληξε την Αττική ξεσπιτώνοντας δεκάδες ή και εκατοντάδες ανθρώπους για μικρά ή μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα, μετατρέποντας σημαντικό τμήμα του φυσικού της πλούτου σε αποκαΐδια και στάχτες, αμέριμνη η κυβέρνηση, δια στόματος των πλέον αρμοδίων χειλέων της, του υπουργού Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας Βασίλη Κικίλια και του εκπροσώπου της,  Παύλου Μαρινάκη, μας είπε χθες ότι η κριτική που υφίσταται για τους χειρισμούς της κατά τη διάρκεια της τριήμερης λαίλαπας, είναι άδικη και ισοπεδωτική.

Δηλαδή, ήταν επιτυχής η αντιμετώπιση μίας πυρκαγιάς που ξεκίνησε πίσω από το γήπεδο του Βαρνάβα, ενός όμορφου μικρού χωριού στην Β. Α. Αττική, για να φθάσει τελικά μέχρι τον οικιστικό ιστό του Χαλανδρίου, 40 χιλιόμετρα μακριά, καταστρέφοντας τα πάντα στο διάβα της;

Αν είναι έτσι, τότε ποιο ήταν άραγε το μέτρο αυτής της επιτυχίας και που έπρεπε να φθάσει αυτή η πυρκαγιά για να πούμε ότι “ξέφυγε” το πράγμα; Στο Σύνταγμα ή στον Πειραιά;

Ουδείς αμφιβάλει ότι η εκδήλωση αυτής της πυρκαγιάς σημειώθηκε υπό ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες, με σφοδρούς ανέμους που έφθαναν τα 8 μποφόρ ή και περισσότερο και ότι οι άνθρωποι που επιχείρησαν να την αντιμετωπίσουν υπερέβαλαν εαυτόν κατά την προσπάθειά τους αυτή.

Όμως να ισχυρίζεται ο αρμόδιος υπουργός, Β. Κικίλιας ότι η πυρκαγιά εντοπίστηκε εγκαίρως από τα drones και πως σε ελάχιστο χρονικό διάστημα κατέφθασαν οι πρώτες εναέριες και επίγειες δυνάμεις καταδεικνύει δυο τινά. Πρώτον, ότι ο σχεδιασμός για την αντιμετώπιση περιστατικών αυτής της φύσης είναι εσφαλμένος και δεύτερον ότι ο κ. Κικίλιας υποτιμά τη νοημοσύνη μας.

Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι τα πράγματα είναι έτσι ακριβώς όπως τα περιγράφουν τόσο ο κ. Κικίλιας όσο και ο κ. Μαρινάκης, τότε γιατί “ταξίδεψε” αυτή η φωτιά 40 χιλιόμετρα και γιατί έκαιγε επί τρεις ημέρες την Β.Α. Αττική και τα βόρεια προάστια της Αθήνας;

Αυτό το γεγονός και μόνον θα όφειλε να αποτελεί, αν μη τι άλλο, αιτία προβληματισμού για την κυβέρνηση, σε ό,τι αφορά στον σχεδιασμό αντιμετώπισης φαινομένων αυτού του είδους. Όταν καταφανώς αποτυγχάνει η μέθοδος που ακολουθείς, είναι ζήτημα στοιχειώδους λογικής να αναζητήσεις άλλους τρόπους προς την επιτυχία. Όπως επίσης αποτελεί στοιχειώδη υποχρέωση να ζητήσεις ένα “συγγνώμη” από όλους εκείνους που βίωσαν και εξακολουθούν να βιώνουν τα επίχειρα των δικών σου επιλογών.

Την επιλογή υποβάθμισης, επί σειρά ετών, του ρόλου της Δασικής Υπηρεσίας στην αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών, τον επιπόλαιο και πλημμελή τόπο με τον οποίο επιχειρήθηκε η υιοθέτηση του διαβόητου πλέον -πλην ακόμη ισχύοντος- Κανονισμού Πυροπροστασίας, της απουσίας επαρκών -εκ του αποτελέσματος- πτητικών μέσων, του συνολικού τρόπου, εντέλει, με τον οποίο επιχειρείται η αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών στη χώρα μας.

Τούτων όλων δοθέντων, προφανώς δεν ήσαν όλα καλώς καμωμένα και όποιος το ισχυρίζεται προσθέτει μόνον προσβολή στην ύβρη, προετοιμάζοντας τους πολίτες για την επόμενη μεγάλη καταστροφή.