Ας θυμηθούμε πώς βγαίνουν κέρδη από τις μετοχές

Σε τέτοιες περιόδους, τα ομόλογα έχουν πράγματι ενδιαφέρον, ενώ μια σωστή επενδυτική στρατηγική είναι να... περιμένεις να δείς τι θα γίνει! Ωστόσο υπάρχουν κίνητρα για προσεκτικές τοποθετήσεις στις μετοχές, ακόμη και τώρα, με συγκεκριμένες προϋποθέσεις!!

Δημοσιεύθηκε: 3 Φεβρουαρίου 2003 - 09:00

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Ας θυμηθούμε πώς βγαίνουν κέρδη από τις μετοχές

του Γιώργου Παπανικολάου

”Οταν δεν ξέρεις τι θα γίνει, καλύτερα να μην κάνεις... τίποτα”

Η προτροπή αυτή έχει νόημα και για τους επενδυτές, σε διαστήματα κατά τα οποία η ”πρόγνωση” άρα και η προεξόφληση μελλοντικών γεγονότων, καθίσταται σχεδόν αδύνατη.

Σε αυτή τη φάση στην οποία βρισκόμαστε, βραχυχρόνια το μόνο πράγμα που φαίνεται ”σίγουρο” είναι ότι θα υπάρξουν νέες μειώσεις των επιτοκίων, στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, κυρίως στη δεύτερη, προς όφελος των ομολόγων.

Κατά τα λοιπά, η αβεβαιότης κυριαρχεί. Οι αγορές μετοχών βρίσκονται εύλογα σε κρίσιμη περίοδο ενόψει της τελικής φάσης των εξελίξεων στο Ιράκ, μιας φάσης που δεν αποκλείεται να κρατήσει έως και τον Απρίλιο, πρωτού υπάρξουν ”σαφή αποτελέσματα”!!

Ωστόσο για τον μακροχρόνιο επενδυτή, αυτόν που έχει πλέον αντιληφθεί ότι η αγορά μετοχών είναι υπόθεση ετών και όχι εβδομάδων ή μηνών, φαίνεται ότι σταδιακά διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις αγοράς κάποιων τίτλων, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, προϋποθέσεις που δεν θα μεταβληθούν δραστικά, ακόμη κι αν οι δείκτες πέσουν πρόσκαιρα άλλο ένα 10%, 20% ή και....30%!!!

Κι αυτό γιατί ο επενδυτής μπορεί να τοποθετείται σταδιακά επενδύοντας ένα μικρό μέρος του περισσεύματός του κάθε μήνα ή κάθε τρίμηνο.

Με πρώτο κριτήριο την μερισματική απόδοση, στις περιπτώσεις εκείνες που ξεπερνά αισθητά τον πληθωρισμό, ο επενδυτής καλείται να επιλέξει μετοχές που έχουν χαμηλό λόγο τιμής προς κέρδη, (το γνωστό P/E) μονοψήφιο ή και στην περιοχή του 10-15, αλλά και συγκρατημένη σχέση τρέχουσας αξίας προς την εσωτερική αξία της μετοχής (P/BV), κατά κανόνα κατώτερη ή ίση με το 2.

Εφόσον τα μεγέθη αυτά αφορούν εταιρίες γνωστές με ”διαφανείς” ισολογισμούς και καλό management, οι οποίες είτε κατέχουν ηγετική θέση στο τομέα τους, είτε είναι ταχέως αναπτυσσόμενες με ισχυρό πυρήνα λειτουργικής κερδοφορίας, είναι σχεδόν βέβαιο ότι η απόδοση μακροχρόνια θα είναι σημαντική.

Κι ως ότου περάσει η ”μπόρα”, υπάρχει η διασφάλιση μιας καλής απόδοσης μέσω του μερίσματος...

Ας μην ξεχνάμε ότι οι μεγάλοι κερδισμένοι των προηγούμενων ετών, δεν ήταν εκείνοι που αγόραζαν το 1999, πολύ δε περισσότερο εκείνοι που αγόραζαν το... καλοκαίρι του ιδίου έτους, αλλά όσοι σταδιακά, τμηματικά αγόραζαν (ή δεν... πουλούσαν) μετοχές μεγάλων και γνωστών εταιριών, όταν δεν τις ήθελε κανένας, όπως για παράδειγμα την περίοδο του σκανδάλου ΜΑΓΡΙΖΟΣ-ΔΕΛΤΑ, το 1996, όταν ο δείκτης είχε κατρακυλήσει κάτω από τις 1000 μονάδες!!!

Ίσως μετά από δύο-τρία χρόνια κάποιοι να θυμηθούν πόση αξία έχει η σταδιακή τοποθέτητηση κάποιου περισσεύματος, λίγο λίγο, σε αυστηρά επιλεγμένες μετοχές.

Εκτός κι αν έλθει το τέλος του καπιταλισμού.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.