Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Το πραγματικό κριτήριο της κάλπης

Τι μας έδειξαν οι πρόσφατες εκλογές στην Ελλάδα και την Ευρώπη, για τα κριτήρια που καθορίζουν τη συμπεριφορά του εκλογικού σώματος μπροστά στην κάλπη; Το ένα πράγμα που πραγματικά «μετράει».

Το πραγματικό κριτήριο της κάλπης

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Μέλος του Σοσιαλιστικού κόμματος της Γαλλίας ήταν και στο πλάι σοσιαλιστών ηγετών υπηρέτησε ως υπουργός, αλλά σοσιαλιστή δεν τον λες. Εάν πρέπει ντε και καλά να του «κολλήσει κανείς μία ταμπέλα», αυτή θα ήταν περισσότερο του κεντρώου έως κεντροδεξιού.

Τουλάχιστον, υπ’ αυτήν την ευρύτερη πολιτική «ταυτότητα» πορεύεται ο Γάλλος πρόεδρος Εμ. Μακρόν, η πολιτική παράταξη του οποίου ηττήθηκε πανηγυρικά στις ευρωεκλογές αλλά και στον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών της Γαλλίας, αν και σε μικρότερο βαθμό του αναμενομένου.

Έχασε όμως ο υποψήφιος του φίλτατου Μακρόν υπό το βάρος, κυρίως, δύο προβλημάτων από τις ακραίες δυνάμεις της δεξιάς και της αριστεράς: την καθημερινότητα και το μεταναστευτικό. Το εκλογικό σώμα της Γαλλίας έκρινε ότι ο Μακρόν δεν τα πήγε καλά ούτε στο πρώτο ούτε στο δεύτερο θέμα και τον εγκατέλειψε για δυνάμεις των άκρων.

Στην άλλη πλευρά της Μάγχης, στη Βρετανία, οι Συντηρητικοί του Ρίσι Σούνακ επίσης θα χάσουν, σύμφωνα με όλες τις προβλέψεις, αυτή την εβδομάδα, την Πέμπτη για την ακρίβεια (Βρετανοί είναι αυτοί…), κάτι που σχεδόν παραδέχθηκε χθες και ο φίλτατος Σούνακ.

Θα χάσουν, δε, επειδή το βρετανικό εκλογικό σώμα, αφενός είπε: «αρκετά χορτάσαμε» από τους Τόρις μετά από 14 χρόνια διακυβέρνησης, αφετέρου, επειδή κρίνουν ότι κάποιος άλλος (λέγε με: οι Εργατικοί) θα τα καταφέρουν καλύτερα εκεί που ο Σούνακ και οι Συντηρητικοί απέτυχαν. Δηλαδή, στα ζητήματα της καθημερινότητας και -ξανά- στο μεταναστευτικό.

Στην Ελλάδα, στις πρόσφατες ευρωεκλογές, ο νικητής της κάλπης, ΝΔ υπό Κυριάκο Μητσοτάκη, είδε τα ποσοστά του να υποχωρούν σημαντικά, τόσο έναντι των προηγούμενων ευρωεκλογών όσο και έναντι των περυσινών βουλευτικών εκλογών. Ένας μεγάλος αριθμός των ψηφοφόρων του τον εγκατέλειψε (747.535 ψηφοφόροι έναντι των ευρωεκλογών του 2019 και 989.720 έναντι των βουλευτικών του προηγούμενου Ιουνίου). Από αυτούς, όμως, λίγοι μετακόμισαν σε άλλα πολιτικά κόμματα, όπως κατέδειξαν τα αποτελέσματα των κυριοτέρων εξ αυτών.

Ο λόγος και πάλι ο ίδιος με όσα διαδραματίστηκαν στη Γαλλία και αναμένεται να συμβούν στη Βρετανία: δεν πίστεψαν ότι «οι άλλοι» μπορούν να κάνουν τη δουλειά καλύτερα.

Μπορεί να τιμώρησαν την κυβέρνηση Μητσοτάκη επειδή ούτε αυτή κάνει τη δουλειά σωστά, όμως κυρίαρχο στοιχείο της εκλογικής τους στάσης ήταν ότι προτίμησαν την αποχή παρά την υπερψήφιση άλλων κομμάτων.

Τι μας λένε όλα αυτά; Ότι ήρθε το τέλος των ιδεολογιών; Πιθανώς. Πιο ξεκάθαρα όμως, καταδεικνύουν ότι τα εκλογικά σώματα επιβραβεύουν όποιους φέρνουν απτά αποτελέσματα μέσω των πολιτικών που ασκούν. Αυτούς οι οποίοι πετυχαίνουν όχι μόνο να αναγνωρίσουν το πρόβλημα -το όποιο πρόβλημα- αλλά και να το αντιμετωπίσουν επιτυχώς.

Είναι οι λύσεις που προτείνει η Γαλλίδα ακροδεξιά ηγέτιδα Μαρίν Λεπέν και ο επικεφαλής του κόμματος RN, Ζορντάν Μπαρντελά, οι «προσήκουσες», φερειπείν για το μεταναστευτικό; Το γαλλικό εκλογικό σώμα θα κρίνει. Αυτό, ωστόσο, που ήδη έκρινε, είναι πως ο Μακρόν δεν την κάνει σωστά τη δουλειά. Όπως αντίστοιχα και ο Σούνακ δεν την κάνει σωστά τη δουλειά (την ίδια δουλειά) και ας ανήκουν σε διαφορετικούς πολιτικούς χώρους οι δύο άνδρες.

Υπ’ αυτό το πρίσμα, εδώ στη χώρα μας καλά λέει η κυβέρνηση ότι ο κόσμος τής ζητά να κάνει περισσότερα για την καθημερινότητα. Το ζήτημα είναι, όπως πάντα βεβαίως, αν μπορεί.


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v