Τα δεξιά της ΝΔ και το «ορφανό» 20%

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Από την κάλπη της 9ης Ιουνίου αναδείχθηκε ένα ποσοστό της τάξης του 20% ή, για την ακρίβεια, 19,32%, το οποίο κείται δεξιότερα του κυβερνώντος κόμματος, ΝΔ.

Με άλλα λόγια, το ένα πέμπτο όσων προσήλθαν ενώπιον αυτής της κάλπης ψήφισαν πολιτικούς σχηματισμούς οι οποίοι εντάσσονται από τη δεξιά έως την άκρα δεξιά και δυνητικά, σε περίπτωση που «συστεγάζονταν», θα μπορούσαν να αποτελέσουν -εάν αυτή η κάλπη αφορούσε βουλευτικές εκλογές- την αξιωματική αντιπολίτευση ή τη δεύτερη πολιτική δύναμη της χώρας.

Ας μην ξεχνάμε ότι το ποσοστό που εξασφάλισε ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ (14,92%) σαφώς υπολείπεται αυτού του αθροίσματος. Όμως, ακόμη κι αν αθροίσουμε μόνο τα ποσοστά των κομμάτων του συγκεκριμένου χώρου που διάβηκαν το εκλογικό όριο του 3% (Ελληνική Λύση 9,3%, Νίκη 4,37%, Φωνή Λογικής 3,04%), οδηγούμαστε σε ποσοστό 16,71%, το οποίο και πάλι υπερβαίνει σημαντικά εκείνο του δεύτερου κόμματος των ευρωεκλογών.

Ωστόσο, ούτε στην πρώτη περίπτωση ούτε στη δεύτερη απειλείται η κυριαρχία του πρώτου κόμματος. Της ΝΔ. Η απουσία αυτής της «συστέγασης» και ιδίως η απουσία μίας πολιτικής προσωπικότητας που θα μπορούσε να συγκεράσει τις -συχνά όντως διαφορετικές- πολιτικές κατευθύνσεις αυτών των σχηματισμών στερεί επί του παρόντος, από αυτό το πολιτικό «μπλοκ», προοπτική του συγκεκριμένου είδους.

Στην ίδια κατεύθυνση, δε, οδηγεί και η εκτίμηση ότι μικρό τμήμα όσων έστρεψαν τα νώτα τους στη ΝΔ κατευθύνθηκαν σε κόμματα δεξιότερα αυτής. Η συντριπτική πλειονότητα των περίπου 700 ή 900 χιλιάδων ψηφοφόρων που «έχασε» η ΝΔ, απείχε συνολικά από την κάλπη.

Στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου 2023, είχε 2.115.322 ψηφοφόρους, στις ευρωεκλογές του Μαΐου 2019 είχε 1.873.137 ψηφοφόρους και την Κυριακή περιορίστηκε στους 1.125.602 ψηφοφόρους. Με άλλα λόγια, έναντι των ευρωεκλογών του 2019 έχασε 747.535 ψηφοφόρους και έναντι των βουλευτικών του προηγούμενου Ιουνίου 989.720 ψηφοφόρους.

Πόσοι από αυτούς «μετοίκησαν» σε πολιτικούς σχηματισμούς δεξιότερα της ΝΔ; Ένα μικρό ποσοστό σε σχέση με όσους επέλεξαν να απέχουν από την εκλογική διαδικασία. Γεγονός που καταδεικνύει ότι δεν εγκατέλειψαν τη ΝΔ για να μετακομίσουν δεξιότερα -και τούτο έχει τους λόγους του- αλλά για να αποδοκιμάσουν τόσο την ίδια όσο και το λοιπό πολιτικό σύστημα.

Υπ’ αυτό το πρίσμα, η πολυδιάσπαση της δεξιάς καταδεικνύει, πέραν όλων των άλλων που αφορούν ζητήματα πολιτικής, την απουσία μίας ηγετικής φυσιογνωμίας και άρα την απουσία ουσιαστικής εναλλακτικής λύσης στη ΝΔ. Γεγονός το οποίο οδηγεί στην εκτίμηση ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης παρά την απόκλισή του από την παραδοσιακή ατζέντα του ακροατηρίου της ΝΔ (πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια), εξακολουθεί να είναι «κύριος του παιχνιδιού», υπό την αίρεση του στοιχήματος της καθημερινότητας.

Το μέγα ζητούμενο της δεξιάς ατζέντας παραμένει βεβαίως η σχέση με τη γείτονα, το μεταναστευτικό, η εγκληματικότητα και το αίσθημα ασφάλειας, αλλά και ζητήματα όπως ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών, που αποξενώνουν το παραδοσιακό ακροατήριο της ΝΔ.

Θα μπορούσε να «επαναπατρίσει» ένα τμήμα αυτού του κοινού η ΝΔ, εάν έκανε την περίφημη «δεξιά στροφή», προτάσσοντας πολιτικές προσωπικότητες όπως ο Μ. Βορίδης και ο Ν. Δένδιας; Ενδεχομένως. Η γεφύρωση αυτή θα της ξανάδινε τη χαμένη εκλογική της βάση; Αμφίβολο, εάν δεν υπήρχε αποτελεσματική αντιμετώπιση των ζητημάτων της καθημερινότητας.

Υπ’ αυτό το πρίσμα, η «μάχη» του κυβερνώντος κόμματος είναι διμέτωπη. Στα «δεξιά» της αλλά και κατά της ακρίβειας και συνολικά των προβλημάτων της καθημερινότητας.