Οι εκλογές, τα διλήμματα και η αλήθεια

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Πριν από εννέα μήνες, ούτε καν ένα χρόνο, ο τόπος απέκτησε κυβέρνηση με ισχυρή πλειοψηφία 158 βουλευτών, μετά από δύο εκλογικές αναμετρήσεις, του Μαΐου και του Ιουνίου, και το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται, είναι μία νέα προσφυγή στις κάλπες για την ανάδειξη μιας νέας Βουλής.

Η δε παρούσα κυβέρνηση έλαβε την ψήφο εμπιστοσύνης αυτής της Βουλής κατά την έναρξη της θητείας της και την επαναβεβαίωσε μόλις την προηγουμένη εβδομάδα, μέσω της καταψήφισης της πρότασης δυσπιστίας που υπέβαλαν κόμματα της αντιπολίτευσης.

Υπ’ αυτό το πρίσμα, ούτε διλήμματα του τύπου «ψηφίστε εμάς στις ευρωεκλογές για να διατηρηθεί η πολιτική σταθερότητα» έχουν λόγο ύπαρξης ούτε, βεβαίως, συντρέχει ανάγκη εκ νέου προσφυγής στις εθνικές κάλπες για την ανάδειξη μίας νέας Βουλής. Ελάχιστη υπηρεσία προσφέρουν στον τόπο όσοι προχωρούν είτε σε αυτά τα διλήμματα είτε σε αιτήματα νέας προσφυγής στις κάλπες. Αντίθετα, καταδεικνύουν ότι δεν σέβονται τη λαϊκή ετυμηγορία, η οποία διατυπώθηκε τόσο πρόσφατα και πλέον προσδοκά η κυβέρνηση της χώρας να δείξει έργο, ώστε να πάει μπροστά ο τόπος.

Έτσι, λοιπόν, όταν ο φίλτατος κ. Κυριάκος Μητσοτάκης έθεσε κατά την πρόσφατη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου την Παρασκευή στο τραπέζι του πολιτικού διαλόγου την εκτίμηση ότι κατά τις επικείμενες Ευρωεκλογές «στην ίδια κάλπη θα ζυγιστεί προφανώς και η πολιτική σταθερότητα, αλλά και η συνέχεια μιας πορείας που, παρά τις δυσκολίες, μας οδηγεί μπροστά», θέτει ένα δίλημμα αντίστοιχο του «Καραμανλής ή τανκς» και εμφανίζεται να μην εκτιμά ότι το ελληνικό εκλογικό σώμα ήδη εκφράστηκε και μάλιστα με υψηλά ποσοστά, άνω του 40%, σε αμφότερες τις προηγούμενες αναμετρήσεις, υπέρ του κόμματος του οποίου προΐσταται.

Αντίστοιχα, όταν ο φίλτατος κ. Στέφανος Κασσελάκης ζητά να στηθεί διπλή κάλπη εφέτος τον Ιούνιο, για τις Ευρωεκλογές αλλά και για εθνικές εκλογές, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι είναι έτοιμος να αναλάβει την πρωθυπουργία της χώρας και ότι αυτές οι εκλογές πρέπει να διεξαχθούν υπό διεθνή εποπτεία καθώς «δεν είναι δεδομένο το αδιάβλητο των εκλογών», όχι μόνο δεν αποτίει σεβασμό προς το εκλογικό αποτέλεσμα και τη λαϊκή βούληση αλλά αμφισβητεί και την αξία της κυριότερης μεταπολιτευτικής κατάκτησης, που είναι η εμπέδωση της δημοκρατίας σε αυτόν τον τόπο.

Μία απλή σύγκριση όσων διαδραματίζονταν για την ανάδειξη και διαδοχή κυβερνήσεων σε αυτόν τον τόπο, πριν και μετά την επτάχρονη χούντα, είναι βέβαιο ότι θα τον πείσει ως προς αυτό.

Έτσι, λοιπόν, αντί των απειλητικών διλημμάτων της μίας πλευράς και της αμφισβήτησης των πολύτιμων κεκτημένων της μεταπολίτευσης, από την άλλη, θα ήταν απείρως χρησιμότερο να επικεντρωθούν αμφότεροι στους ρόλους που έχουν ήδη αναλάβει.

Ο μεν Κυριάκος Μητσοτάκης οφείλει να οδηγήσει τον τόπο σε μία καλύτερη μέρα και να τον απομακρύνει από κακοτοπιές, ο δε Στέφανος Κασσελάκης να ασκήσει σοβαρή και αυστηρή αντιπολίτευση ελέγχοντας το έργο της κυβέρνησης. Η χώρα χρειάζεται ικανό αποτέλεσμα από αμφότερους αυτούς τους ρόλους και δεν θα συγχωρέσει έλλειμμα σε οποιονδήποτε εξ αυτών.

Παραμένουμε, υπερηφάνως ή μη, προτελευταίοι στον κατάλογο των ευρωπαϊκών χωρών από πλευράς αγοραστικής δύναμης, η ακρίβεια πλήττει τα εισοδήματα, η παιδεία και η υγεία παρέχονται υποτυπωδώς, οι εθνικοί κίνδυνοι ελλοχεύουν και ουδείς μπορεί να σπαταλά δυνάμεις σε αχρείαστες εκλογικές αναμετρήσεις, είτε για την επαναβεβαίωση είτε για τη διαπίστωση των εκλογικών του φιλοδοξιών.