Η φενάκη των δημοσκοπήσεων

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Επιστρέφει η χώρα στο παραδοσιακό δίπολο εξουσίας ΝΔ - ΠΑΣΟΚ; Το υπερδεκαετές πείραμα ΣΥΡΙΖΑ φθάνει στη λήξη του; Τι ακριβώς μας λένε οι δημοσκοπήσεις των τελευταίων ημερών;

Από την Πέμπτη 16 τρέχοντος που δημοσιεύτηκε η πρώτη δημοσκόπηση (Opinion Poll), η οποία δείχνει τον ΣΥΡΙΖΑ να υποχωρεί στην τρίτη θέση της κατάταξης στην εκτίμηση ψήφου και το ΠΑΣΟΚ να αναρριχάται στη δεύτερη θέση, ακόμη δύο δημοσκοπήσεις κατέγραψαν την ίδια εξέλιξη, καθιστώντας την, πλέον, σαφή τάση στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Μία της GPO και μία της Marc, αμφότερες στις 18 του μηνός.

Στην πρώτη δημοσκόπηση, αυτήν της Opinion Poll, στην πρόθεση ψήφου, η ΝΔ συγκεντρώνει ποσοστό 31,1%, ενώ το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ έχει 12,9% και ακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ με 11,9%.

Στη δημοσκόπηση της GPO, ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε επίσης στην τρίτη θέση, με ποσοστό 11% έναντι 12,1% του ΠΑΣΟΚ που κατέλαβε τη δεύτερη θέση και της ΝΔ, η οποία παρέμεινε σταθερά πρώτη με 36%.

Τέλος, στη δημοσκόπηση της Marc, στην πρόθεση ψήφου, ο ΣΥΡΙΖΑ εξασφαλίζει 12%, έναντι 12,4% του ΠΑΣΟΚ και 34,1% της ΝΔ, που παραμένει σταθερά στην πρώτη θέση.

Υπό το φως λοιπόν, αυτών των μετρήσεων, «νομιμοποιούνται» τα παραπάνω ερωτήματα περί αναβίωσης του δίπολου ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και περί «εκπνοής» του πειράματος ΣΥΡΙΖΑ;

Προφανώς όχι, ακόμη κι αν ατενίζαμε τα πολιτικά πράγματα της χώρας με αμιγώς «φωτογραφικούς όρους». Δηλαδή, ως εικόνα της συγκεκριμένης στιγμής, όπως είθισται να εκλαμβάνουμε τις δημοσκοπήσεις.

Εάν εξαιρέσουμε την «υπαρξιακή» παράμετρο ως εξήγηση για την υποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή την απουσία των κοινωνικών συνθηκών που είχαν συντελέσει στην άνοδό του μετά το 2012 -γεγονός που καταγράφηκε στις εθνικές εκλογές-, αυτό που δείχνουν και οι τρεις δημοσκοπήσεις είναι το εξής: μία νέα μεγάλη υποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ έναντι του εκλογικού αποτελέσματος του προηγούμενου Ιουνίου (17,83%) αλλά και την αδυναμία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ να καρπωθεί αυτή την υποχώρηση.

Αντίστοιχα, μολονότι το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ βρίσκεται και στις τρεις δημοσκοπήσεις μπροστά από τον ΣΥΡΙΖΑ στην πρόθεση ψήφου, καταλαμβάνοντας τη δεύτερη θέση στη σχετική κατάταξη, το προβάδισμά του είναι οριακό και στις τρεις μετρήσεις της κοινής γνώμης, στα όρια δε του στατιστικού λάθους.

Το γεγονός αυτό, βεβαίως, δεν αλλοιώνει την ευρύτερη πολιτική εικόνα, η οποία θέλει τον ΣΥΡΙΖΑ να υποχωρεί στην προτίμηση της κοινής γνώμης. Γεγονός το οποίο ευλόγως είναι απότοκο των διεργασιών περί τον νέο πρόεδρο του κόμματος Στ. Κασσελάκη και της εσωστρέφειας η οποία κατατρέχει αυτήν την περίοδο το συγκεκριμένο κόμμα, καθιστώντας ορατό ακόμη και τον περαιτέρω διαμελισμό του. Τούτου δοθέντος, είναι ενδεχομένως απορίας άξιον τι ακριβώς καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις για ένα κόμμα το οποίο εμφανίζεται σε εσωτερικό σπαραγμό και δεν έχει αποσαφηνίσει ούτε την κατεύθυνσή του, ούτε την ισχύ του, ούτε βεβαίως το πολιτικό του πρόταγμα.

Αντίστοιχα, αυτό το οποίο καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις για το ΠΑΣΟΚ είναι σημαντικά διαυγέστερο: καταγράφουν την απουσία πειστικής και βιώσιμης πρότασης διακυβέρνησης εκ μέρους του, σε βαθμό τέτοιο που να καθίσταται αν όχι αδύνατη, τουλάχιστον δυσχερής η κατάκτηση του πολιτικού εδάφους που αφήνει κενό η υποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Όλα αυτά, προφανώς, θα «δοκιμαστούν» στις κάλπες των ευρωεκλογών, τον προσεχή Ιούνιο. Έως τότε όμως, ο πολιτικός χρόνος είναι μακρύς. Σήμερα, ίσως, θα ήταν χρησιμότερο να αναλογιστούμε ως προς τους λόγους για τους οποίους, παρά τη δημοσκοπική καταβαράθρωση της αξιωματικής αντιπολίτευσης και των μάλλον σποραδικών «εμφανίσεων» του ΠΑΣΟΚ, η κυβέρνηση αδυνατεί να εκμεταλλευτεί τη συγκυρία για την προώθηση των μεταρρυθμίσεων, τις οποίες ευαγγελίζεται.

Χρειαζόμαστε, μήπως, δημοσκοπήσεις για μία απάντηση σε αυτό το ερώτημα;