ΣΥΡΙΖΑ: Η πλάκα... και τα δύσκολα

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η ελληνική πολιτική σκηνή οφείλει ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Έφη Αχτσιόγλου για το μειδίαμα που άνθησε χθες στα χείλη του κάθε παρατηρητή, ως αποτέλεσμα του άκρως αριστοτεχνικού τρόπου με τον οποίο ευγενώς αρνήθηκε την πρόταση του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Στέφανου Κασσελάκη, να αναλάβει κάποια θέση ευθύνης, πέραν εκείνης της βουλευτού που ήδη κατέχει, ελλείψει ικανών αποθεμάτων... ενέργειας.

«Δεν έχω την ενέργεια να αναλάβω κάποια άλλη θέση πέραν αυτής που αντιστοιχεί στη βουλεύτρια Αθηνών», δήλωσε η κα Αχτσιόγλου, εξερχόμενη της συνάντησής της μετά του κ. Κασσελάκη, δίχως να παραλείψει να χαρακτηρίσει ως «εξαιρετικό» το κλίμα που επικράτησε κατά το σύντομο τετ α τετ τους.

Σπάνια είναι τόσο εμφαντικές οι πολιτικές αρνήσεις και τόσο προφανείς οι στοχεύσεις τους, όσο η χθεσινή κίνηση της κας Αχτσιόγλου, η οποία άφησε τους όποιους παρατηρητές να διερωτώνται τι ακριβώς θα είχε συμβεί με τα αποθέματα ενέργειας που διαθέτει, σε περίπτωση κατά την οποία η κάλπη αναδείκνυε την ίδια ως νικητή της εσωκομματικής αναμέτρησης για την προεδρική καρέκλα.

Υπό το φως όλων αυτών, ο πολιτικός απόηχος της χθεσινής άρνησης Αχτσιόγλου είναι ακόμη ισχυρότερος της… δημόσιας «απασφάλισης» του φιλτάτου Ν. Φίλη, επίσης χθες, ο οποίος χαρακτήρισε, από τη συχνότητα του ΑΝΤ1, ως «Πέπε Γκρίλο με ύφος Τραμπ» τον νέο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, χαρίζοντας και αυτός με τη σειρά του μειδιάματα αλλά και προβληματισμό ως προς την τροπή των πραγμάτων στο συγκεκριμένο κόμμα.

Προβληματισμό τον οποίο τροφοδότησε βεβαίως και η στάση σειράς άλλων, συμπεριλαμβανομένου του ατυχήσαντος συνδιεκδικητή της προεδρίας του κόμματος Ευκλ. Τσακαλώτου, ο οποίος παρά την αστική ευγένεια για την οποία φημίζεται, δεν συνεχάρη, μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, τον κ. Κασσελάκη για την επιτυχία του. Αντίστοιχη στάση τήρησε και ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιος Κούλογλου, ο οποίος έκρινε ότι τελείωσε ο ΣΥΡΙΖΑ που ξέραμε, καθώς από ροκ συγκρότημα έγινε ελαφρύ ποπ…

Συνόψισε δε τον προβληματισμό του λέγοντας ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ τελείωσε, κατά τη γνώμη μου. Όπως τον ξέραμε ως Αριστερό κόμμα, τελείωσε. Έχουμε ένα καινούριο κόμμα στην πραγματικότητα, που διατηρεί ακόμα το brand name, παίρνει τα γραφεία, τα ΜΜΕ, την κρατική χρηματοδότηση, αλλά είναι ένα καινούριο κόμμα, που πρέπει να δούμε εάν κάνει άλμα προς τα μπρος ή άλμα στο κενό».

Πρόκειται για σκέψεις που, δίχως αμφιβολία, μοιράζονται πολλοί, εντός ή εκτός ΣΥΡΙΖΑ και έχουν σημασία, αν όχι για άλλους λόγους, κυρίως επειδή αφορούν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το κόμμα, δηλαδή, που έχει θεσμικά αναλάβει το κύριο βάρος του ελέγχου και του «πολιτικού αντίβαρου» στην κυβέρνηση.

Για τους συνοδοιπόρους, τους οπαδούς, τους ψηφοφόρους και τους όποιους άλλους συμπαθούντες τον ΣΥΡΙΖΑ οι εσωκομματικές εξελίξεις έχουν ενδιαφέρον, το οποίο προκύπτει εξ ορισμού. Αυτοδίκαια. Για όλους τους άλλους, ωστόσο, το ενδιαφέρον περί τον ΣΥΡΙΖΑ αντικατοπτρίζει κυρίως την επιθυμία τους να υπάρχει ένας θεσμικά οργανωμένος και συντεταγμένος αντίλογος στην κυβερνητική δράση. Πρόκειται για μία ανάγκη η οποία είναι συνυφασμένη με τη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος.

Σήμερα, δε, δεν είναι απολύτως βέβαιον ότι αυτή η ανάγκη καλύπτεται ή εντέλει ότι καλύπτεται επαρκώς. Έτσι, λοιπόν, άκρως συμπαθή όσα είδαμε χθες και ευχαριστούμε από καρδιάς, αλλά δείτε και τα υπόλοιπα, διότι έτσι μάλλον δεν πορεύεστε καλά για το συνέδριο, εάν φτάσετε ποτέ σε αυτό…