Ο εφιάλτης του δις εξαμαρτείν

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Εάν έχει κάποια αξία η διερεύνηση των αιτίων οποιουδήποτε δυστυχήματος, οποιασδήποτε τραγωδίας, αυτή έγκειται στην αποφυγή επανάληψής τους. Δεν αφορά μόνο στον επιμερισμό των τυχόν ευθυνών που θα προκύψουν αλλά κυριότερα στον αποκλεισμό του ενδεχομένου επανάληψης των συνθηκών υπό τις οποίες συντελέστηκε το όποιο συμβάν!

Υπ’ αυτό το πρίσμα, οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και συνολικά η ελληνική κοινωνία πρέπει να μάθουν τα ακριβή αίτια που σχετίζονται με τρία περιστατικά, τα οποία σημειώθηκαν με μικρή χρονική απόσταση το ένα από το άλλο.

Πρώτον, την υπόθεση της 27ης Ιουλίου, οπότε αποθήκες πυρομαχικών στη Ν. Αγχίαλο τυλίχτηκαν στις φλόγες από την πυρκαγιά που κατέκαιγε την περιοχή και σημειώθηκε μπαράζ εκρήξεων, δεύτερον, το τι ακριβώς συνέβη με τα περίφημα «βυθισμένα ελικόπτερα» στο Στεφανοβίκειο και βεβαίως, πώς ακριβώς έχει η τραγωδία της Λιβύης κατά την οποία χάθηκαν οι ζωές πέντε Ελλήνων -τριών στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και δύο πολιτών.

Η αποφυγή τυχόν επανάληψης των συνθηκών που επικράτησαν σε οποιοδήποτε εκ των τριών αυτών περιστατικών αποκτά ιδιαίτερη σημασία, δε, δεδομένου ότι κοινός τους παρονομαστής είναι οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Οι δυνάμεις εκείνες, δηλαδή, που θα κληθούν να υπερασπιστούν την ίδια τη χώρα από οποιαδήποτε εξωτερική επιβουλή και οφείλουν, ως εκ τούτου, να λειτουργούν κατά τρόπο, αν μη τι άλλο, ο οποίος θα ενσωματώνει τις εμπειρίες του παρελθόντος σε διδάγματα για το μέλλον.

Έτσι, λοιπόν, αν και μόνο για την υπόθεση της Ν. Αγχιάλου έχει ήδη γίνει γνωστό το πόρισμα της ΕΔΕ η οποία διενεργήθηκε και το οποίο εντόπισε συγκεκριμένα ατοπήματα, για τις δύο άλλες υποθέσεις βρισκόμαστε ακόμη σε γκρίζα περιοχή. Αποτελεί ευχής έργον δε ότι ήδη υπήρξε εντολή διενέργειας εισαγγελικής έρευνας για την υπόθεση της Λιβύης, για την οποία οι αιτιάσεις της αντιπολίτευσης ήδη σωρεύονται.

Ποιο είναι το μήνυμα, όμως, που εκπέμπει η χώρα μας προς εχθρούς και φίλους, όταν οι Ένοπλες Δυνάμεις της εμφανίζονται εμπλεκόμενες σε τρία, διαφορετικής φύσης μεν αλλά όλως ιδιαιτέρως ατυχή, περιστατικά, δε, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα;

Σε τι συμπεράσματα μπορεί να καταλήξει κανείς, εάν συνθέσει την εικόνα που δίδουν σήμερα οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, στον απόηχο αυτών των τριών περιστατικών, τα οποία συνέβησαν σε διάστημα μόλις δύο μηνών;

Έτσι, λοιπόν, όχι μόνον επείγει η διενέργεια της κατάλληλης έρευνας για τον προσδιορισμό των αιτίων αυτών των συμβάντων αλλά και η αναθεώρηση του πλαισίου εκείνου το οποίο επέτρεψε την εκδήλωσή τους.

Εάν οι εκρήξεις στη Ν. Αγχίαλο οφείλονταν σε ελλιπή μέτρα πυροπροστασίας ή φύλαξης πυρομαχικών, τότε ποιες ήταν οι αναθεωρήσεις αυτών των μέτρων που ενσωματώθηκαν στους σχετικούς κανόνες των ΕΔ;

Εάν δεν υπάρξει αντίστοιχη έρευνα και για την υπόθεση του Στεφανοβικείου, πώς είναι δυνατόν να οδηγηθούν οι ΕΔ στις προσήκουσες αλλαγές του πλαισίου λειτουργίας τους;

Τέλος, στην τραγική υπόθεση της Λιβύης, τα συμπεράσματα της εισαγγελικής ή της όποιας τυχόν άλλης έρευνας υπάρξει εκ μέρους των ΕΔ οφείλουν να καταδείξουν όχι μόνον τους τυχόν υπευθύνους αλλά και κατά πόσον «πάσχει» ο τρόπος με τον οποίο σχεδιάζονται και εκτελούνται αποστολές αυτού του είδους.

Κοντολογίς, πρόκειται για υποθέσεις οι οποίες πρέπει να αποσαφηνιστούν πέραν πάσης αμφιβολίας ή αμφισβήτησης. Εκπτώσεις και συσκοτίσεις εδώ δεν χωρούν…