Το πάθημα με τις πυρκαγιές που δεν έγινε... μάθημα

Τον Φεβρουάριο του 2019, ο σημερινός πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης τότε, είχε δεχθεί στο γραφείο του στη Βουλή τον επικεφαλής της Ανεξάρτητης Επιτροπής για τη διερεύνηση των αιτίων των πυρκαγιών στην Ελλάδα, καθηγητή Johann Georg Goldammer, με αφορμή την ολοκλήρωση του πορίσματός της, το οποίο είχε ζητηθεί από την τότε κυβέρνηση στον απόηχο της τραγικής πυρκαγιάς στο Μάτι.

Κατά τη συνάντηση, στην οποία ήταν παρόντα και τα λοιπά μέλη της συγκεκριμένης επιτροπής, ο κ. Μητσοτάκης είχε δηλώσει ότι το πόρισμά της αποτελεί το προσχέδιο «για τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσουμε». Με άλλα λόγια, είχε αποδεχθεί την αξία του ως βάση της πολιτικής που θα έπρεπε να ακολουθηθεί για το ζήτημα των δασικών πυρκαγιών.

Τέσσερα χρόνια μετά, είναι σαφές ότι ελάχιστες από τις προτάσεις της συγκεκριμένης επιτροπής, οι οποίες παρουσιάστηκαν σε έκθεση 150 σελίδων, όντως υλοποιήθηκαν. Και τούτο παρά τους διθυράμβους που συνόδευσαν το πέρασμα του φίλτατου κ. Χρ. Στυλιανίδη από το υπουργείο Κλιματικής κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, επί της προηγούμενης διακυβέρνησης Μητσοτάκη.

Για την ακρίβεια, τέσσερα χρόνια μετά, ελάχιστες είναι οι παρεμβάσεις που μπορούν να καταγραφούν κατά τρόπο θετικό προς αυτήν την κατεύθυνση.

Αποτελεί σχήμα οξύμωρο, δε, ότι και κατά τη διάρκεια εκείνης της συνάντησης, ο κ. Μητσοτάκης είχε υπενθυμίσει πως επί της θητείας του ως προέδρου της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής είχε επίσης συσταθεί επιτροπή για τη διερεύνηση των καταστροφικών πυρκαγιών στην Πελοπόννησο το 2007, επισημαίνοντας ότι αρκετές από τις διαπιστώσεις της, δυστυχώς, ισχύουν ακόμη και σήμερα.

Πρόκειται, ενδεχομένως, για ίδιον της χώρας μας, να συγκαλεί επιτροπές μετά την εκδήλωση μεγάλων φυσικών καταστροφών, ώστε να μην αξιοποιεί στη συνέχεια τις προτάσεις τους.

Για την ακρίβεια, τι πρότεινε η Επιτροπή Γκολντάμερ και ποιες από τις προτάσεις της έμειναν στο «συρτάρι»;

Το μέλος της συγκεκριμένης Επιτροπής, Γαβριήλ Ξανθόπουλος, εκ των κορυφαίων δασολόγων της χώρας στο ζήτημα των δασικών πυρκαγιών, πρώην Διευθυντής Ερευνών στον Ελληνικό Γεωργικό Οργανισμό «ΔΗΜΗΤΡΑ» και ερευνητής στο Ινστιτούτο Μεσογειακών & Δασικών Οικοσυστημάτων, υποστήριξε πριν από ακριβώς δύο χρόνια και ενώ τη χώρα μας έπληττε και τότε κύμα πυρκαγιών, ότι η Ελλάδα εξακολουθούσε να μη δίνει έμφαση στον τομέα της πρόληψης, όπως διαπιστωνόταν και στο πόρισμα της παραπάνω επιτροπής και ότι όλο το βάρος της αντίδρασής της ήταν στην καταστολή.

«Δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα. Ίσως σε κάποιες περιπτώσεις έχουν γίνει κινήσεις προς την αντίθετη κατεύθυνση», σημείωνε προ διετίας ο κ. Ξανθόπουλος.

Μεταξύ των κυριότερων διαπιστώσεων της συγκεκριμένης επιτροπής ήταν ο κατακερματισμός των διαδικασιών πρόληψης και αντιμετώπισης των δασικών πυρκαγιών στην Ελλάδα.

«Είναι ενδεικτικό ότι στην πρόληψη των δασικών πυρκαγιών συμμετέχουν 45 συναρμόδιοι φορείς... (σ.σ. και ότι)... για την καταστολή των πυρκαγιών πρέπει να συνεργαστούν 17 φορείς, που ανήκουν σε 6 υπουργεία, προκειμένου να ασκήσουν 11 διαφορετικές αρμοδιότητες», σημειωνόταν στη σχετική έκθεση.

Ως εκ τούτου προτεινόταν η δημιουργία Εθνικού Σχεδίου Διαχείρισης πυρκαγιών δασών και υπαίθρου, για τον καλύτερο συντονισμό των εμπλεκόμενων φορέων, την απόδοση έμφασης στην πρόληψη, την ουσιαστική αναδιοργάνωση της δασικής υπηρεσίας, τη διάνοιξη ζωνών πυρόσβεσης και δασικών δρόμων που θα επέτρεπαν την προσπέλαση δασικών περιοχών από πυροσβεστικά οχήματα καθώς και σειρά άλλων μέτρων.

Οι περισσότερες εκ των προτάσεών της, ωστόσο, παραμένουν κενό γράμμα.

Υπάρχει κάποιου είδους λογική ως προς αυτό; Από το τελικό αποτέλεσμα του τρόπου διαχείρισης των δασικών πυρκαγιών είναι ικανοποιημένη η χώρα μας και η πολιτική της ηγεσία κι αν όχι, τότε τι πράττει ως προς αυτό;