Η αντισυστημική ψήφος και η επομένη των εκλογών

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Στην κάλπη της 21ης Μαΐου, ευλόγως, θα καταγραφεί προτίμηση αλλά και αποδοκιμασία.

Κυριότερα, ίσως, θα καταγραφεί το εύρος αυτής της αποδοκιμασίας και ο βαθμός στον οποίο αφορά το σύνολο των λεγόμενων κομμάτων εξουσίας.

Στις εκλογικές αναμετρήσεις του 2012 και του 2015, όταν το «κίνημα των αγανακτισμένων» κυριαρχούσε, αυτή η ψήφος κατεγράφη ως ισχυρή και ανέδειξε στο κοινοβούλιο δυνάμεις από αμφότερα τα άκρα του πολιτικού φάσματος, κύριος άξονας των οποίων ήταν η απόρριψη των παραδοσιακών πολιτικών εκφραστών του εκλογικού σώματος.

Σήμερα, σύμφωνα με μετρήσεις της κοινής γνώμης, η αντισυστημική ψήφος  παραμένει ισχυρή, αν και τούτο βεβαίως θα κριθεί στις 21 τρέχοντος. Ωστόσο, υφίστανται ήδη ενδείξεις ως προς αυτό.

Σε έρευνα της Metron Analysis (Απρίλιος 2023), η οποία συντάχθηκε για το Βήμα της Κυριακής,  καταγράφεται απόρριψη τόσο του έργου της κυβέρνησης (36% υπέρ - 56% κατά, 7% ούτε-ούτε και 1% ΔΞ/ΔΑ) όσο και της αξιωματικής αντιπολίτευσης (19% θετική και 74% αρνητική). Σε έρευνα της MRB που προηγήθηκε κατά περίπου ένα μήνα (Μάρτιος 2023, Newsbomb), η χρονική εγγύτητα στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών αναδεικνύει ως κυρίαρχα συναισθήματα των Ελλήνων (λέξεις που εκφράζουν περισσότερο τον Έλληνα για το παρόν & το μέλλον της χώρας) την οργή 56,4%, την παραίτηση / απογοήτευση 42,9% και τον φόβο 31,4%, διαμορφώνοντας το συνολικό άθροισμα των αρνητικών συναισθημάτων σε 75,4%.  Στον αντίποδα, το αντίστοιχο θετικό άθροισμα ήταν της τάξης του 34,8% και αφορούσε την ελπίδα 28%, την περηφάνια 11,7% και τη σιγουριά 9,9%.                                                           

Στην ίδια έρευνα, δε, (MRB) καταγράφεται η εκτίμηση ποσοστού 46,8% των ερωτηθέντων ότι για το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών ευθύνεται «η σημερινή κυβέρνηση και όλες οι προηγούμενες», εκφράζοντας έτσι ένα ευρύτερο συναίσθημα απαξίας, εκ μέρους σχεδόν ενός στους δύο ψηφοφόρους,  προς τις πολιτικές δυνάμεις που κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο τα προηγούμενα χρόνια.

Υπό το φως όλων αυτών αλλά και όσων διαδραματίζονται ως προς την επαναδραστηριοποίηση σχημάτων σε αμφότερα τα άκρα του πολιτικού φάσματος στις επικείμενες εκλογές, το ερώτημα ως προς τους τρόπους αντιμετώπισης των αιτίων αυτής της αντισυστημικής ψήφου, την επομένη των εκλογών, εμφανίζεται επιτακτικό, όσο ρητορικό κι αν παραμένει.

Και τούτο διότι είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα καταστεί απτό και πραγματικό, την επομένη των εκλογών της 21ης Μαΐου, οι οποίες θα διεξαχθούν, ως γνωστόν, βάσει του συστήματος της απλής αναλογικής. Ενός εκλογικού συστήματος το οποίο απεικονίζει ακριβέστερα, έναντι της ενισχυμένης αναλογικής, τη βούληση του εκλογικού σώματος και άρα ευνοεί τα μικρότερης ισχύος κόμματα, που σε συνθήκες ενισχυμένης αναλογικής συνθλίβονται από τα ισχυρότερα.

Υπ’ αυτό το πρίσμα, μικρής αξίας είναι οι προσπάθειες αποκλεισμού κομματικών σχηματισμών αυτού του είδους από τις εκλογικές αναμετρήσεις, δεδομένου ότι η πηγή των ψηφοφόρων τους εκτιμάται ότι θα παραμείνει σε μεγάλο βαθμό αμετάβλητη και θα επιχειρήσει να εκφραστεί πολιτικά διαμέσου κάποιου άλλου «συγγενούς» φορέα, όπως ήδη παρατηρείται στην ακροδεξιά.

Αφορά αυτή η αποδοκιμασία ζητήματα της καθημερινότητας, όπως η ακρίβεια και η ανεργία ή ζητήματα αρχών και αξιών, με έναυσμα θέματα αδιαφάνειας και άσκησης πελατειακών πρακτικών εκ μέρους των λεγόμενων κομμάτων εξουσίας; Σημειώνεται ως απότοκο των πολλαπλών κρίσεων που βίωσε ο τόπος τα τελευταία χρόνια και αν ναι, τότε ποια η οδός της «θεραπείας»;

Τροφή για σκέψη... για την επομένη των εκλογών.